Lexues si ju na ndihmojnë që ta mbajmë revistën tonë të hapur dhe falas për të gjithë. Mbështesni misionin tonë për një hapësire kritike të mendimit në shqip – bëni një dhurim sot.
Kur është fjala për ta mishëruar historinë në personat protagonistë të saj, janë ngjarjet në jetët e këtyre që ankorohen pas vendeve të caktuara – shtëpia ku lindi, shkolla që ndoqi, shtëpia ku banoi, vendi ku punoi; të gjitha këto, si teknika simbolike, për ta mbajtur të shkuarën në vëmendje të së tashmes. Nuk kish asgjë te dyqani “Flora” (më pas libraria “Flora”) që t’i referohej logjikisht bëmave dhe karrierës së Enver Hoxhës në krye…
Rruga Kont Urani dhe ish-Radio Tirana: çfarë i lidh këto të dyja, veç hartës së Tiranës, ose faktit që Radioja e kish dikur selinë te kjo rrugë? Natyrisht, nuk ka pasur arsye simbolike, që zyrat dhe studiot e Radios të vendoseshin pikërisht te Kont Urani – vendimi do të jetë marrë sepse aty kish ndërtesa të përshtatshme, se vendi ishte relativisht afër qendrës, ose për ndonjë motiv tjetër trivial. Dua të them, nuk ka pasur…
Jam rritur në një Tiranë ku çdo centimetër katror i qytetit merrte vlerë – shpesh sublime – duke hyrë në lidhje me një të kaluar zakonisht të afërt, nëpërmjet referimit ndaj kësaj apo ngjarjeje politikisht të rëndësishme a kuptimplotë, që kish ndodhur pikërisht atje. Vendndodhja shërbente si kanali që lidhte të tashmen me të djeshmen dhe themelonte qenien tonë duke e shenjtëruar. Diku një pllakë përkujtimore buzë rrugës a të hyrja e ndonjë shtëpie, diku…
Një gjysmë-manekin që na zuri syri, të mbështetur ngathët mbi një pirg dheu mes plehrave, inerteve dhe bimësisë radioaktive në zemër të rrënojave te rruga Kont Urani kish marrë pamjen e një viktime anonime, të prerë në mes nga ri-orientimi dhe ndër-depërtimi i dhunshëm i rrafsheve të historisë. E pamë rastësisht, tek po flisnim për tregun informal të plaçkës, te Kont Urani, të njohur ndryshe edhe si GABI; dhe që sot nuk e ka më…
