POLITIKA PËRMBYS

nga Xhibi

Perversiteti dhe absurdi janë dy konstante të politikës shqiptare, dhe me kalimin e kohës janë bërë gradualisht, më normale, më të pranueshme, më pak të kontestueshme, në mos normë. Ndryshojnë vetëm rrethanat dhe argumentet e momentit.

Njëherësh, është e pamundur të mos vihet re ngjashmëria e politikë-bërjes para dhe pas monizmit. Në të dy periudhat spikasin dukshëm jo vetëm perversiteti dhe absurdi, por dhe përpjekjet metodologjike dhe sistematike të klasës politike për të mirëmbajtur këtë farë status quo-je dhe për ta bërë të pamundur për ndokënd që të prishë këtë fare soj ekuilibri të mbrapshtë.

Kjo ngjashmëri, në politikë-bërje dhe mendësi, 20 vjet pas përmbysjes së sistemit komunist, është mbase treguesi më domethënës se sa pak kanë ndryshuar gjërat në këto aspekte, edhe pse tashmë kanë kaluar dy dekada nga ajo kohë, pra ka kaluar pothuajse gjysma e kohëzgjatjes të sistemit monist.

Çdo gjë përmbys

Dikur Edi Rama reflektonte ashpër kundër komunizmit dhe figurave të tij, sot ai ka në tryezën opozitare ish-ministrat e monizmit, Ruçin dhe Gjinushin. Prania e tyre në politikën aktuale, madje si faktorë të rëndësishëm të saj, tashmë nuk përbën më problem për ndokënd, as nuk përmendet më, përveçse kur përdoret nga maxhoranca për propagandë.

Sali Berisha erdhi në pushtet me moton e demokracisë dhe luftës kundër komunizmit. Sot ai, më shumë se kushdo politikan tjetër i ngjason Enver Hoxhës, në praktika dhe mendësi, si për mungesën e demokracisë brenda partisë së vet ashtu dhe në marrëdhëniet me institucionet e tjera.

Ndërkohë, Ramiz Alia dhe Nexhmije Hoxha akoma bëjnë politikë aq sa munden, me intervista në media, dhe jetojnë të qetë dhe të patrazuar në komoditetin e jetës së tyre post-moniste. As kjo nuk përbën më çudi.

Partitë bëjnë në rrugë protestat që duhej të bënte populli ndërkohë që populli bën politikën që duhet të bënin partitë në Kuvend.

Në demokracinë 20 vjeçare shqiptare akoma s’ka vend për mendim ndryshe, as brenda partive, dhe deri diku as jashtë tyre. P.sh. shpesh perceptohen si anomali jo retorikat që dashje-padashje mbështesin luftën për pushtet a vdekje të dy kleptokracive, por ato pak zëra që kritikojnë të dyja palët dhe që shpëtimin nuk e shikojnë tek rotacioni i dhunshëm dhe jashtë-institucional i pushtetit midis tyre.

Shkaku i përmbytjeve në Shkodër ishte moshapja e kutive të votimit, sipas shefit të opozitës. Nëse kutitë do ishin hapur, në vend të lumenjve do të vërshonte begatia. Kështu që kauza duhej të vazhdonte me çdo çmim, edhe me derdhje gjaku. Kauza e kutisë u bë gjak e tashmë gjaku u bë kauzë. Arsyeja që kryeministri s’ishte dakord për hapjen e kutive ishte Kushtetuta dhe institucionet (jemi demokraci jo llafe!), të cilat sot kryeministri përpiqet t’i përdorë si zhele për të mbuluar gjakun që derdhi ne 21 janar në emër të tyre, por dhe korrupsionin e rrjedhur nga qeveria e tij, nga po ata të cilët i mundësuan atij mandatin e dytë, Meta dhe Prifti.

Në emër të popullit

Dikur, në emër të popullit të arrestonin, të pushkatonin. Edhe gjatë atij sistemi i duhej veshur kjo vello prej sovrani këtyre akteve, për të përftuar një fare legjitimiteti në sytë po të popullit. D.m.th. populli pushkatohej dhe persekutohej në emrin e vet, nga vetja. Si mund të kontestosh veten?

Maurizio Cattelan, Untitled (2007)

Sot në emër të popullit i prishet – madje dhe i derdhet – gjaku popullit, duke e bombarduar ditë e natë me retorikë politike po aq boshe sa në monizëm, por më të egër dhe më banale në ton dhe fjalor. Populli sot ngarkohet nëpër autobusë si mall dhe transportohet si dekori i një teatri absurd i cili zhvillohet në sheshe dhe në rrugë.

Ndryshimi me manifestimet e atëhershme është që, edhe pse të imponuara dhe artificiale si tani, ato kishin më shumë elemente artistike dhe bëheshin më rrallë.

Si atëherë, populli nuk tubohet për t’u shprehur vetveten ndaj politikës, por përdoret si mashë prej saj, kundër vetes, bëhet ingranazh i krizës që peshon po mbi popullin, por edhe zhvlerëson për pasojë institucionin e protestës.

Helmatisja e debatit publik dhe polemizimi edhe i atyre që s’kanë përfitime (pune, paraje, etj.) nga lufta e klaneve mafioze-politike, gjithashtu e dëshmon këtë. Debati publik qëllimisht i keqorientuar, polemizimi i masave, dhe deri diku edhe i elitave, kundër njeri-tjetrit, të gjitha këto pra janë mjete për të mirëmbajtur ekuilibrin pervers. Ndryshe, një popull i cili do dilte nga kjo gjendje somnambulike do përbënte rrezik, përveçse nuk do të instrumentalizohej dot aq lehtësisht. Këto kuptohet që mundësohen së pari duke mercenarizuar median, pra nëpërmjet asgjësimit të mjetit më të fuqishëm, e më pas të tjerave, shoqërisë civile, e me radhë.

Riciklim emrash dhe llogoresh

Rama ishte dikur pro Berishës dhe kundër Ruçit, tashmë është dukshëm kundër Berishës dhe kryetar i partisë së Ruçit. Nano e bëri Ramën ministër, ky më pas ia mori partinë. Në një moment si Rama dhe Berisha ishin kundër Nanos. Dikur Meta ishte kundër Nanos. Më pas Meta ishte kundër Berishës dhe Ramës bashkë. Tani ai është me Berishën dhe kundër Ramës. Nano ndërkohë është miqësuar me Metën (sa do të jetë gëzuar ajo gruaja që i tha vetëm juve mos u zini pa ne…) dhe me Berishën. Berisha ishte me Topin padyshim, tashmë është kundër tij, edhe pse në një parti. Imami dikur ishte në krye të luftës për të rrëzuar me kallashnikovë Berishën, sot ai është ministër i Mbrojtjes i qeverisë “Berisha”. Prifti ishte me Metën kundër Nanos, më pas kundër Berishës, më pas me Berishën dhe kundër Ramës, tani është kundër Berishës dhe kundër Metës dhe pjesë e opozitës së bashkuar të Ramës. Po ashtu dhe shumë figura të tjera.

Më shumë se për çdo gjë tjetër, ky absurd dhe perversitet dëshmon për mungesën totale të ndonjë ideologjie, morali apo çdo atributi tjetër të qëndrueshëm, përveç etjes të skajshme për pushtet dhe pasuri që rrjedh nga pushteti. Politikanët tanë janë ricikluar dhe ripozicionuar në lloj-farë-soj përkëmbimesh, gjithë pa u sikletosur fare tek fshijnë nga fytyra pështymën e kundërshtarit të djeshëm dhe aleatit të sotshëm. Dje akuzonin njëri-tjetrin publikisht për mafiozë e kriminelë dhe për vjedhje votash, sot janë aleatë.
Edhe mediat nuk mbeten shumë larg politikanëve në këtë aspekt; Koha Jonë, Gazeta Tema, e një sërë “gazetarësh” e “analistësh” ndërrojnë llogoret dhe notojnë në ujërat e oportunizmit momental, duke veshur e zhveshur emërtime morale dhe ideologjike si të mbathura. Sikur mediat tona të kishin arkiva në Internet për artikujt e tyre të hershëm, siç kanë mediat perëndimore, kjo do ishte edhe më e dukshme.

Ka dritë në fund të tunelit?

Apo vërtet s’ka as tunel?

Mosbërja e drejtësisë për 21 janarin, nga prokuroria dhe nga gjykatat, do të ishte mbase treguesi vendimtar i kapitullimit të shtetit dhe demokracisë shqiptare, tashmë pas kaq shumë gjaku të derdhur pa nevojë dhe drejtësie të munguar gjatë 20 viteve të tranzitokracisë shqiptare, vite në të cilat viktimat dhe pasojat janë të shumta dhe lehtësisht të evidentueshme, ndërsa progreset në aspektin e demokracisë dhe të shtetit ligjor jo dhe aq.

Ndërkohë që presim verdiktin e drejtësisë për përgjegjësinë ligjore për ngjarjet e 21 janarit (por dhe videove të korrupsionit Meta – Prifti), nuk ka se si të mos nënvizojmë përgjegjësinë politike dhe morale si të Berishës ashtu dhe të Ramës për vrasjet dhe plagosjet e asaj dite. 21 janari nuk ndodhi në vakuum, as nuk ishte pa kontekst; ishte kulmimi i një lufte të egër për pushtet midis klanit të Berishës dhe tij të Ramës, duke shfuqizuar shtetin dhe demokracinë dhe duke mbushur egot dhe xhepat e tyre dhe të klaneve të tyre. Gjaku i derdhur atë ditë ishte padyshim kostoja më e madhe, por jo e vetme, e kësaj lufte disa vjeçare për pushtet.

Pavarësisht nëse vrasjet, viktimat, ishin ose jo një element paraprakisht i peshuar dhe/ose i përllogaritur në planet e tyre, përgjegjësia morale dhe politike bie mbi të dy palët, se pari mbi Berishën dhe Ramën, dhe së dyti mbi të gjithë të tjerët që bëjnë pjesë në korin dhe dekorin e teatrit të tyre pervers dhe absurd, të atyre që ulen në tryezat qeveritare dhe opozitare, ku flitet për farësoj gjërash në emër të popullit, por gjithnjë e më rrallë për ndonjë hall të popullit.

Kjo është e rëndësishme të theksohet, dhe nuk është ashtu siç ulërijnë disa, se kjo është barazim i qëllimtë për të ulur fajin e njërit apo tjetrit, apo për të deklaruar një të mesme të artë paanshmërie. Në tunel me gjasa diku do ishte dukur një fije drite tashmë, por këta tipa që si të dehur brohorasin sloganet dhe talking points (retorikat) e Berishës dhe Ramës, dhe që nuk munden të shikojnë gjëmën dhe të gjithën përtej detajeve, këta që nuk mund (apo refuzojnë) të shikojnë asnjë ngjarje para apo pas atyre sekondave të vrasjeve, këta njerëz me gjasa janë në një gropë të thellë, jo në një tunel. Ndryshe, do të shikonin që ato katër jetët u shuan në 21 janar jo për popull e demokraci, por për luftën për pushtet të dy kampeve mafioze të cilat luftojnë të veshur me petkun e politikës dhe përdorin çdo mjet që munden për qëllimet e tyre; partitë, mediat, institucionet, ligjet, popullin, e këdo e çdo gjë.

Afërmendsh nuk ka zgjidhje të shpejtë për të dalë nga kjo situatë, por ama ka drejtime të duhura dhe të gabuara të atyre që s’janë pjesë e këtyre klaneve mafioze. Të çosh ujë në njërën apo tjetrën anë të këtij mulliri që bluan dhe jetë njerëzish, me apo pa dashje (e aq më keq të bëhesh ingranazh i tij), është padyshim drejtim i gabuar. Distancimi nga ky perversitet si dukuri dhe elementë përbërës të tij, është drejtimi i parë i duhur. Më pas e ke më të lehtë të shikosh të tërën, dhe mbase më të lehtë dhe për t’u orientuar, e kjo është më e rëndësishme se sa ndarja me gramaturë e fajit dhe përgjegjësisë morale dhe politike midis njërit dhe tjetrit bashkë-vrasës.

Shënim: titulli është i PTF; titulli origjinal: “Perversiteti dhe absurdi i politikës shqiptare.”

Nuk ka komente

  1. Një analizë që lexohet me kënaqësi. I ngjan pak punës së atij piktorit, i cili pasi ka punuar gjatë me hundën në tablo ka nevojë të sprapset disa hapa që të shoh në tërësinë e saj punën e tij. E aty vëren se në mjaft pjesë të saj rezultatit është katastrofik. Ç’është e vërteta edhe unë një fare kohe përkrahja moralitetin strik në politikë, « politikë burrash » që nuk lëvizin nga istikami. Politikanë i shihja si ata majmunët që hidhen nga të mundin, mjafton që në atë anë të vijë banania. Preç Zogaj, p.sh. është një rast i tillë që mund të shërbejë për të ilustruar botimet shkollore.

    Ndërkohë kam edhe një vështrim tjetër të këtij problemi. Përplasjet e mëdha dhe peizazhet tronditëse (për disa) që krijohen pas zgjedhjeve politike, i përfytyroj me ato tërmetet e fuqishme, pas të cilave vijojnë një sërë lëkundjesh, që kanë për qëllim një lloj nivelimi i çarjeve të mëdha që kanë mbetur pas.

    Natyrisht ajo që konstaton Xhibi, prania e Gjinushëve dhe e Ruçëve në politikë është makth dhe fyerje kombëtare, se megjithëse një popull (me sa duket ende i parritur) si shqiptarët, megjithatë meriton më shumë.

    Por të tjerat tronditje te tilla sjellin bonifikime të papritura e të pashpresuara. Pavarësisht nga ulërimat për prishje virgjërie, tradhti e mungesë morali, aleanca e pak viteve më parë, ajo LSI-PD ishte e vetmja risi pozitive e këtyre njëzet vjetëve politikë. Kishte ndodhur e pabesueshmja.

    Të mos harrojmë, plaga më e madhe e shtabeve politike shqiptare ka qenë mosndarja e pushtetit. Kjo ndodhi si pasojë e aleancës së mësipërme ( e përfytyronte dot ndokush se një ditë Berisha do të kishte si zëvendës të tij një komsomolas si Meta?!). Për mua aty filloi një lloj modernizimi i politikës shqiptare, me rezultatet pozitivë që pamë në marrëdhëniet e vendit me botën, në tërësi, por edhe me një lloj integriteti të brendshëm.

    Natyrisht, kuptoj edhe pakënaqësinë e të majtës kaviar, e cila ka nevojë jetike për pushtetin që të konsolidojë dhe sigurojë burimet financiare, qe tashme rrjedhin nen parcelën e saj .

    Kjo deri më 21 janari, ditën e Marshimit mbi Tiranë, kur ndodhi ajo që nuk duhej të kishte ndodhur kurrë.

  2. thelbi i problemit eshte se jemi keta qe jemi. Te pafe, te paqyteteruar, korrupsionin e quajme vlere, degjenerimin aspirate, madje duke i shtuar ketyre edhe egoizmin “gjenetik” prej cobani ne male, i njohim vetes te drejta qe te tjeret s’duhet t’i kene, me arsyetim te tipit: une vjedh se keshtu bejne te gjithe, por polici qe me merr 5000 leke eshte legen, une kam dashnore se kam leke, por kunati im qe ben te njejten gje eshte manjak, ne thjesht meritojme keta qe kemi. Edi&Sala ne nje menyre jane thjesht shenjtoret momentale te fese me te re ne bote. Shqiptarise.

  3. “Pavarësisht nëse vrasjet, viktimat, ishin ose jo një element paraprakisht i peshuar dhe/ose i përllogaritur në planet e tyre, përgjegjësia morale dhe politike bie mbi të dy palët, se pari mbi Berishën dhe Ramën, dhe së dyti mbi të gjithë të tjerët që bëjnë pjesë në korin dhe dekorin e teatrit të tyre pervers dhe absurd, të atyre që ulen në tryezat qeveritare dhe opozitare, ku flitet për farësoj gjërash në emër të popullit, por gjithnjë e më rrallë për ndonjë hall të popullit.”

    Xhib, nuk je i drejte. Vazhdon e kembengul ne nje pavaresi te paqene, a thua se njeriu jeton ne mungese te cdo fushe gravitacionale. Pervecse i paqene, ky pozicion eshte edhe tejet fodull. Nuk eshte ulurime kjo, pasi nuk kam pse te ulurij kunder mllefit tend, sa do me cinizem qe te shprehet.

    Megjithate. degjo me kujdes se pse pershkrimi yt nuk eshte i drejte, se pse barazlargimi a priori nuk do te thote domosdoshmerisht drejtesi. E nuk eshte teorike kjo qe po them, por thjesht venie ne dukje e nje fakti qe nuk di me dashje, apo pa dashje, e ke lene jashte.

    Pergjegjesine morale dhe politike, Berisha dhe Rama mund ta kene njesoj ne mungese te ligjit. Por nese po flasim edhe per drejtesi, e rrjedhimisht per ligj, pergjegjesia e Berishes dhe e Bashes, si hallka te komandes, eshte edhe ligjore.

    Ti thua te mos e shohim kete. Te shohim “the big picture” e te mos fokusohemi ne castin e krimit. Eshte keshille me mend, “not to lose the forest for the tree.” Por problemi eshte qe kjo keshille eshte bere kaq bajate keto 20 vjet, sa qe gjithe c’ka mbetur eshte nje pyll pa peme, fajin e ka sistemi e le te mos fokusohemi, as tek momenti i Gerdecit, e as ne 21 Janar.

    Shiko si e perkthej une kete qe thua ti. Mediu ka pergjegjesi politike, Meta, Prifti, Rama, Berisha, Basha, po ashtu, dhe keto pergjegjesi politike jane te barabarta, pasi po te besh nje analize politike, njeri mut e tjetri kake, e asnjeri nuk ka nje vizion politik.

    Tashti degjo me kujdes, ne menyre qe edhe te kuptosh qe je ti hermiti i distancuar ne maje te malit, e jo ndonje tjeter ne grope. Pergjegjesia politike, pa pergjegjesi ligjore, nuk ka kuptim, eshte bosh, empty, void. Mirepo qe te flasim per pergjegjesi ligjore, nuk mund te flasim thjesht per nje abstraksion si “the big picture,” per “sistemin” e me the te thashe, por edhe duhet fokusuar tek momentet specifike te bazuara ne realitet dhe fakte.

    Dhe keto momente specifike, dridhe e sperdridhe sa te duash jane nga nje ane, Rama instrumentalizoi nje mllef popullor, ku instrumentat qe perdori, pervec atyre te zakonshmeve te retorikes, ja e zeme se ishin edhe molotovet. E zeme pra, se vullneti popullor, jo vetem qe instrumentalizohet, por edhe nuk ekziston fare, e rrjedhimisht dhuna e protestuesve gjate 21 Janarit, nuk ishte shprehje personale, por thjesht dhe vetem e komanduar nga Rama. Megjithese 21 Janari nuk ishte kauze kutish, por proteste kunder faktit qe shteti u kap me presh ne duar, e rrjedhimisht pertej kesaj apo asaj partie, e zeme pra se populli nuk revoltohet kur shteti kapet me presh ne dore, por ishte Rama qe beri spektaklin e tij te rradhes.

    Dhe nga ana tjeter, dhe ketu do te te lutem te mos hysh ne gjynah, jo te Rames, por te atyre qe u vrane e u plagosen, 21 Janari nuk ishte kauza e kutive qe u shnderrua ne kauze gjaku, pasi kush i dhjet me nje mut kutite e Rames, por kauza kunder korrupsionit, klientokracise, kleptokracise, qe u shnderrua ne kauze gjaku.

    Jam dakord me ty qe kauza e Rames u kthye nga kutite ne kauze gjaku. Por tjeter Rama, tjeter “disa qe ulurijne.” Ne mos, pervec Berishes e Rames qe i kane te barabarta pergjegjesite politike, edhe ne qe ulurijme i paskemi te barabarta me ta.

    Ta perseris edhe nje here, pavaresia per te cilen flet ti eshte e pamundur. Cfaredo qofte nje rruge e mesme, nuk mund te jete nje barazlargesi matematikore si nga njeri dhe nga tjetri. Robi distancohet, vertete, por mos jini kaq estete te medhenj, pasi jemi, une, ti e kushdo, pjese e piktures, dhe zgjedhja jone ka te beje me pozicionin tone ne pikture, e jo me pozicionin tone jashte e ne distance aureale nga piktura.

    Shkurt plako, we are all in a goddamn deep fucking hole and to deny it is to carry on flying far in the distance with that traditional albanian leek in the ass, which we can no longer afford.

  4. Xhibo nuk me pelqen simetria e pergjigjesive. Ta kam komentuar edhe ne nje blog tjeter. Njeshi i simetrise eshte Lubonja. Ti po shkon terk dyshi. Nuk jane te gjitha te keqijat njesoj. Nuk eshte i keq Rama sa Berisha. Rama ka kusuret e tija, por fajet me te medha i ka ai qe ka pushtetin, ka qeverine, ka fuqine. Cfaredo qe te kete bere Rama, sikur edhe pisllekun me te vogel, prandaj kemi qeveri, kemi shtet, ta vene para pergjegjesise. Po ne mbetemi vetem ne suazen e llafeve. Berrisha ate setencen e vjeter, sa vete jeta “..shpif, shpif, se diçka do te mbetet…” eshte bere mjeshter i zbatimit, i venies ne jete te saj. C’e pengon Berishen, qe tere ate lume akuzash qe ka bere ndaj Rames, dhe te tjereve, ti qendise dhe ti shpjere para drejtesise? Ka dy arsye, sipas meje: se pari nuk ka asgje te vertete ne tere ato qe thote ai, kunder te tjereve, dhe kjo eshte shume e pamoralshme, se dyti, ka te verteta dhe ai nuk i shpie atje ku duhet, vetem per ti bere presion kundershtarit, e kjo eshte ligesi, eshte paburreri, eshte “ndarja racionale e plaçkes” vidh ti, qe te vjedh dhe une, po kur te vjedh une, do ta mbuloj vjedhjen time, duke bere pak zhurme per vjedhjen tende, OK”
    Prandaj xhibo ka vetem nje te vertete, ta kerkojme ate, ta gjeme ate, dhe tja japim publikut, ne menyre qe te sherohemi.

    1. Nuk jam dakord me ty Alidems.
      Xhibi, përsa i përket simetrisë, shkon edhe më tutje… shkon dhe kujton edhe perversitetin dhe absurdin në kohën e monizmit… dhe e thotë troç (megjithse do e ketë me të dëgjuar): “është e pamundur të mos vihet re ngjashmëria e politikë-bërjes para dhe pas monizmit. Në të dy periudhat spikasin dukshëm jo vetëm perversiteti dhe absurdi….”

      Go Xhib!, se do ja kalosh ekuilibristëve të tjerë 😛

  5. Shkrim nihilist.
    ps: duket qe na ka ardhur ne maje te hundes nga pseudopolitikanet shqiptare.
    nipi

  6. “Afërmendsh nuk ka zgjidhje të shpejtë për të dalë nga kjo situatë, por ama ka drejtime të duhura dhe të gabuara të atyre që s’janë pjesë e këtyre klaneve mafioze. Të çosh ujë në njërën apo tjetrën anë të këtij mulliri që bluan dhe jetë njerëzish, me apo pa dashje (e aq më keq të bëhesh ingranazh i tij), është padyshim drejtim i gabuar. Distancimi nga ky perversitet si dukuri dhe elementë përbërës të tij, është drejtimi i parë i duhur. Më pas e ke më të lehtë të shikosh të tërën, dhe mbase më të lehtë dhe për t’u orientuar, e kjo është më e rëndësishme se sa ndarja me gramaturë e fajit dhe përgjegjësisë morale dhe politike midis njërit dhe tjetrit bashkë-vrasës.”

    Afermendsh thua ti, por mund te themi edhe largmendsh. C’beri nje ndryshim parashtese? Hic, asgje.

    I ka thene Luliani pak a shume cfare do thoja une.

    Por do shtoja dhe dicka tjeter, pertej pervesitetit te simetrise, mua me duket perversitet edhe mbulesa e tjerrur me fije te moral-istit te larte e te paanshme qe te thote ne fund mbulohu dhe fli gjume.

    Distancim te mbare. Nderkohe per qendrimet e distancuara e “prit gomar te mbije bar” kane thene para do kohesh:

    First they came for the communists,
    and I didn’t speak out because I wasn’t a communist.

    Then they came for the trade unionists,
    and I didn’t speak out because I wasn’t a trade unionist.

    Then they came for the Jews,
    and I didn’t speak out because I wasn’t a Jew.

    Then they came for me
    and there was no one left to speak out for me.

    1. Nop.

      Vjersha e vertet eshte keshtu:

      First they came for the latifondist,
      And I didn’t speak out because I wasn’t a latifondist

      Then they came for the priest
      And I didn’t speak out because I wasn’t a priest

      Then they came for the artist
      And I didn’t speek out because I wasn’t an artist

      Then they came for the enemy of class
      And there was no one left to speak out for me

  7. Domethene, populli shqiptar, me ndergjegje e ndjeshmeri qamet te larte ndaj korrupsionit dhe kleptokracise, i indinjuar thellesisht nga korrupsioni i Metes dhe Priftit (se sidomos keta te dy i dinte per shume te ndershem), u turr rrugeve dhe u flijua per kauzen?

    Po mire xhanem, pse nuk doli ne shesh e te mos levizte nga vendi deri sa te permbysej qeveria kur shpertheu Gerdeci, ku kishte edhe korrupte edhe te vrare te pafajshem mjaftueshem per nja 3-4 kauza bashke?

    Apo i ishin prishur autobuzat Edi Rames, sa te kopsiste ligjin e zgjedhjeve me Berishen, qe te bente qejf me pushtetin sapo te behej kryeminister, e te zhdukte nga skena partite e vogla, e ta zgjidhte presidentin me vetem 71 vota ne vend te 2/3?

    Kush ma shpjegon dot se pse kur ishte fjala vetem per korrupten, dolen mileti dhe u flijuan, ndersa tani qe jane edhe 4 te vrare, dalin paqesisht me karafila? Kjo pakenaqesia popullore ndjek direktivat, jo te drejten?

    Prandaj ka te drejte Xhibi qe kerkon ti leme llogoret e partive e sloganet boshe te tyre. Une po te kisha mundesi, do ftoja gjithe qytetaret e Shqiperise te dilnin ne shesh me parrullen “Poshte Berisha! Poshte Rama!” Dhe me siguri do dilnin plot njerez, as te sjelle me autobuza, as te paguar, as te frikesuar….thjeshte qytetare te shqetesuar per te ardhmen e tyre. Ma prish punen fakti qe s’kam parrulle “Lart…..”

    1. “Kush ma shpjegon dot se pse kur ishte fjala vetem per korrupten, dolen mileti dhe u flijuan, ndersa tani qe jane edhe 4 te vrare, dalin paqesisht me karafila? Kjo pakenaqesia popullore ndjek direktivat, jo te drejten?”

      Po dil, pra. Ne mos thuaje llafin qe duhet dale, sepse duhet ndjekur e drejta. Por mos mu bashko me Xhibin e te na thoni se te dalesh do te thote te cosh uje ne mulli te tjetrit, pasi kjo eshte sperdredhje per te dale i palare kur i palare nuk del dot. Pervecse po te dalesh me presh si Xhibi 😀 Te ishin aq lire preshet sa te dilnim te gjithe te palare, thuaj.

    2. Postim shume i mire per te cilin nuk ka kush pergjigje mesa duket.

  8. Xhibi,

    Paanshmeria tende eshte vecse shprehje e nje situate pa krye dhe deshperim. Pse jo fataliste. Te kuptoj.

    Ti ke shkruar mire ne pergjithesi me perjashtimin qe shenjen e barazimit midis Saliut dhe Rames, sikurse edhe te kampeve perkatese, e ke vene pas si shume te trashe. Pa dyshim qe Rama ka synimet dhe ambicjet e tij per te ardhur ne krye te puneve mirpo mjetet dhe gjuha qe ai perdor jane shume me teper luajale se te Saliut.

    Xhibi. Nga keto qe ti shkruan,une e shoh qe ti nuk ke asnje perkatesi politike, ashtu sikurse edhe une te betohem ketu qe nuk kam. Por ajo qe ti nuk kupton eshte qe e keqja e Shqiperise dhe qe i ka hequr te drejten e tunelit shqiptareve eshte gansteri SALI BERISHA.

  9. Kondotieret e Makiavelit
    (eshte nisur si koment, por mund te shihet edhe si shkrim me vete)

    Ting-u i teksit qe sapo mberriti ne cel me nxorri ate pergjumjen e mbas te ngrenit. Ishte nje mesazh nga Gimi. – “E ndoqe Vecchionen kesaj rradhe? Kenga e tij fitoj ne Sanremo.” Gimi nje shok i femijerise tashme thinjosh ne te pesedhjetat kishte mbetur nje “diehard” i muzikes italiane. Me kishte nisur dhe linkun ne youtube per te ndjekur kengen fituese.

    Vecchione nuk thonte ndonje gje te re. Kishte mbetur ne te njejtin stacion qe kishte ndaluar Baglione me poetiken e protestes tridhjet-dyzet vjet me pare. Vura buzen ne gaz me pathosin e perjetshem te Vecchiones: Perché le ide sono come farfalle/che non puoi togliergli le ali/perché le idee sono come le stelle/che non le spengono i temporali/perché le idee sono voci di madre/che credevano di avere perso/e sono come il sorriso di Dio/in questo sputo di universo.

    I kushtonte nje kenge dashurie djemve e vajzave, qe dalin shesheve e bertasin te mbrojne “mendimin e librat e vertete” qe “padronet e dhimbjes” kerkojne t’i vrasin. Ne Italine katolike e komuniste, Zoti, protestat, “Il Dio, i padroni and i operai”, gjithmone kane qene e jane ne nje shoqeri te mire. Gimi kishte nja njezet vjet qe jetonte ne Itali. I ishte plotesuar endrra. Kishte mbetur po aq pasionant i cdo gjeje italiane, sidomos pasioni per tu revoltuar me gjithshka. Gjithmone me kujtonte: – E di, nje nga arsyet qe me ngjit Italia eshte se, mua me pelqen vazhdimisht te ankohem e protestoj, e kjo gje eshte krejt natyrale per italianet. Litigare é una cosa vera e propria italiana. Noi non siamo indifferenti.

    Benigni ishte anekdota e fundit e Gimit. Benigni nuk le pa permendur kryeministrin italian ne cdo dalje, biles edhe ne kete te fundit ne Sanremo. Po kesaj here kishte ardhur i shoqeruar me nje ese te shkurter te Antonio Gramscit. I shkreti Gramsci! Vdekja i kishte ardhur e parakoheshme, pa mundur te plotesonte sic deshironte misionin e tij.
    Diku kisha lexuar nje konfidim te Gramscit: – ‘Shanset per te fituar fashizmi apo komunizmi ne Itali jane pesedhjete me pesedhjete.” Kjo ndoshta per arsyen e thjeshte te llojit te katolikut e katolicizmit italian. Per te fituar i duhej te rekrutonte gjithmone nga kontigjenti katolik. Gramsci i kishte zet indiferentet. C’ka ishin indiferente per te, ne llogjiken elektorale e kulturen e sotme, nuk jane gje tjeter vecse indipendentet, mendjet e pavarura. Nuk i pelqente apolitiku, njeriu pa ideologji, cdo njeri duhej te hidhej ne njeren ose tjetren nga llogoret.

    Nejse, ne imagjinaten time fillova nje lloj dialogu me Gramscin: – “Nuk di si do kishte pritur teorizimet e tua, babai juaj Marksi, ai ishte dekonstruktivisti par exellence i cdo miti te mundeshem? Per kete mjafton te kujtojme shprehjen e tij “traditat e brezave te vdekur peshojne rende ne mendjen e te gjalleve”.

    Nje buzeqeshje shpetoi nga zbehtesia e fytyres tuberkoloze te Gramscit. – “Mendon ti ashtu. Por a i harrove pershkrimet e Marksit rreth mbremjeve jakobine, grumbullimeve me maska te heronjve te revolucionit, Danton, Robespier, Seint Zhust, kur vishnin togat romake e perdornin frazologjine republikane romake. Revolucinaret gjithmojne kane nevoje per mjegull per te kamufluar domethenien e veprimeve te tyre?”

    I habitur doja te sigurohesha edhe nje here se Gramsci i merrte seriozisht ato qe thoshte per mitet e mitizimin. –“Ju mendoni se markistet kane akoma perdorim per mitet?
    “Ne nuk kemi mbaruar pune me to. Biles une e kam vene ne pune idene e Xhorxh Sorejllit se mitet duhet te gjykohen nga menyra se si veprojme ne kushtet aktuale.” – vazhdoi biseden Gramsci. “As Marksi nuk kishte mbaruar pune me mitin, Biles ai ngriti nje te tille qe influencoi gjenerata te tera. E harrove Manifestin Komunist, revolucionin, ate rene qe endej neper Evrope…”
    “Po perse ju duhet miti, kur ju teorikisht i keni shpalluar lufte?” – insistova une.

    “Nuk paske kuptuar gje nga menyra e te vepruarit dhe te menduarit tone. Ne duam rezultate. Kur miti perdoret per te arritur, ndertuar dicka pozitive, sic eshte nje manifest partiak, ne e veme ne perdorim pa hezitim.” – tundi koken dyshueshem Gramsci.

    Kjo bisede po me zgjonte kersherine prej amatori historije. – “Te lutem me shpjego dicka me shume, sepse ju historine e perdoret po aq me zell sa edhe Marksi. Megjithate, me duhet te pranoj se mbete me italian se te tjeter ne eksplorimin e historise e kultures italiana per te ndihmuar kauzen tende marksiste.”

    Gramsci kishte pafundesine per kohe, keshtu qe ishte plotesisht i ngeshem te vazhdonte biseden me mua. “Nje revolucionar eshte inteligjent kur ndjen trendin e pergjithshem, vullnetin kolektiv te shumices per ndyshime, apo revolucion, si kemi qef ta quajme ne marksistet. Une kete tendence e kam pare e studiuar si mundesi parajakobine. Makiaveli eshte i pari qe krijoi nje program te tille. I dha forme artistike dhe imagjinative konceptit te tij per ndryshime e marrje pushteti. Besoj se e ke lexuar Princin. Ai ishte i pari qe kuptoi se pakenaqesia apo kenaqesia ndaj pushtetit, kur ka nje vullnet kolektiv eshte arsyeja kryesore per mbajtjen apo dorezimin e pushtetit. E gjithe llogjika e Makiavelit, doktrina dhe racionaliteti i tij mbeshtetej ne sjelljen e qendrimin e “i condottieri”. (‘Tough Boys of the Past!’ – mendova une) Ata simbolizonin, perfaqesonin vullnetin kolektiv antropomorfik(ne formen njerezore) qe vendosnin fatin e pushtetit.
    “Po ne a do te aplikojme sot Makiavelin, si do te perfaqesohej vullneti kolektiv e kush jane kondotieret e sotem?” – doja te sqarohesha une.

    “Ne kohet moderne vullneti kolektiv, kondotieret, mercenaret e dikurshem, jane militantizmi dhe militantet. Problemi eshte qe ideja qe te kthehet ne faktor ndryshimi duhet te perqafohet nga nje shumice.(… sic duket prandaj flet Vecchione per yje, flutura, e zera nenash…) Te rekrutosh sot njerez qe perqafojne idene per ndryshim nuk eshte fort e lehte. Por revolucionaret shohin per cdo mundesi qe i hapet. Thirrjet e mija per te cytur “egon e indiferenteve”, per t’i fyer ne paaftesine per te kryer misionin qytetar, sot ndoshta mund te mos jene shume te sukseseshme. Njerezit kane mundesi sot me shume se kurre te arsimohen, te mesojne me shume, te nxene me shume, e revolucionet nuk jane kaq ne mode si perpara(Ah, harrova vendet arabe! Po ne nuk jemi ne Arabi!?). Ne kembe mund te ngresh turma njerezish, por jo nje popull te tere. Megjithate ne nuk heqim dore nga perpjekjet per te rekrutuar. Ne emer te lirise individuale, perpiqemi te percajme edhe brenda familjen. Ne shohim mundesira ne te ashtuquajturin votim individual, ku shume mire ne emer te lirise abstrakte, ngreme femijet kunder prinderve, gruan kunder burrit, sepse nuk e quajme normale qe nje familje kur te mblidhet rreth tavolines drekave apo darkave te flase me te njejten gjuhe ideologjike e politike. Kjo ka qene nje ndermarrje e sukseseshme, pavarsisht se ka pasur edhe raste ekstreme kur prinderit apo femijet kane dorezuar te afermit e tyre ne dore te falangave ekzekutuese.” Gramsci po fliste si njeri qe ishte pjese e historise e nuk kishte frike se do t’i cekej gje nga reputacioni i tij.

    Keto mesime i kisha marre edhe perpara e ndoshta nuk ishte e nevojshme t’i degjoja perseri. Megjithese kisha nje keqardhje per Gramscin qe jeta nuk e kishte marre shume me te mire, mendova se per sot e kishte kryer misionin. Naten e mire Gramsci! Besoj se do ta gjejme kohen per nje bisede tjeter.

    Gjithe ky gjak shqiptar qe po na sillen verdalle. Gramsci, De Niro sapo na pershendeti nga Sanremo. Mesova edhe nje tjeter “tough guy”, Al Pacino i zjenka gjak shqiptari. Pastaj, sigurisht Rama e Berisha na pershendesin nga Atdheu Meme. O Zot, All Tough Boys for real or in fiction! Is it a curse or a blessing?

    1. RM, me gjithë qejf do ta kisha konsideruar për shkrim më vete, mirëpo duhej të ishte shkruar me alfabetin e plotë të shqipes (kusht i nevojshëm, si gjithnjë). Falemnderit.

      1. 2xha, good reminder! Do ta kem parasysh here tjeter, por edhe keshtu e kryen misionin. Faleminderit

    2. Mise en scene interesante. E kam hasur dhe me pare si stil. Nuk me kujtohet emri, por eshte nje shkrimtar i yni qe shkruan ne kete format, ku hidhet ne kohe dhe bashkebisedon me figura te shquara nga historia e filozofise per probleme apo ceshtje te nje konteksti historik sa te periudhes kur filozofet e shquar kane shkruar, sa te nje konteksti historik aktual. Mise en scene platonike e perkryer per t’iu pershtatur metodes dialektike e rrahjes se mendimeve. Gjithsesi me shuaj nje kureshtje ne mundesh pasi Gramshin nuk e njoh mire, e aq me pak nga shqipja. Ne komentin me lart, fjalet ne thonjeza te Gramshit jane verbatim nga ndonje studim i tij, interpretim i joti, apo pak nga te dyja?

  10. Mua nuk me mundon shume simetria, se kjo pune kendveshtrimesh eshte. Dikush nga larg nuk kupton se ç’faje dhe pergjegjesish ka zjarrfikesi dhe ç’faje ka zjarrvenesi. Atij larg, zjarri i duket si rit tribushe te pazhvilluara dhe te izoluar, ndersa te tjereve qe jane diçka me afer, e shikojne dhe perjetojne ashtu siç perjetohet kur te merr flake shtepia. Ne kete kontekst per mua nuk ka te barazuar ndermjet zjarrfikesit Sali Berisha me zjarrvenesin Edi Rama. 21 janari kishte dy pale, si gjithmone, njera zjarrvenese dhe tjetra zjarrfikese. Te rrotullohemi nga te duam, zjarrfikesi nuk barazohet me arsonistin.

    Tani, xhib, se helbete edhe na humbet interesin per politike me keto shkrime, cila eshte e reja ketu? Ku eshte gjeja interesante qe na ofron? Me shume se shkrim ky me duket tubim klandestin i komenteve qe ke bere lart e poshte. Nuk po them qe te heqesh dore nga baraz-largesia nga dy “kampet” politike kundershtare, por keshtu je shume i parashikueshem dhe behesh i merzitshem. Merri gjerat nje nga nje: je dakort apo jo me protestat, dhunen? thuaje ate qe mendon ne kete pike; pastaj merru edhe me gjerat qe je kunder qeverise. Me beso ke per te qene me interesant.

    P.sh. M. Nanon dhe A. Stefanin e ca te tjere nuk i lexoj asnjehere, ka kohe kjo pune. Mjafton titulli i shkrimit dhe une jam ne gjendje te riprodhoj se cfare ka thene Muçi dhe Stefani ne shkrimet e tyre.

    Per ta mbyllur me keshillat miqesore, kujdes kur thua “kampet mafioze” pasi ketu futen edhe ato qindra mijera njerez te ndershem qe votojne dhe mbeshtesin per keto parti, te cilet ju japin voten dhe mbeshtetjen dhe jo lejen per te bere korrrupsion e abuzuar me pushtetin.

  11. @ recidivism

    Por ajo qe ti nuk kupton eshte qe e keqja e Shqiperise dhe qe i ka hequr te drejten e tunelit shqiptareve eshte gansteri SALI BERISHA.

    Eshte shume i thjeshtezuar ky konkluzion. Se pari se Sali Berisha nuk eshte aksidentalisht aty ku eshte, ashtu sic eshte dhe si ben, por as nuk eshte ai dhe vetem ai gjithshka…asgje s’eshte ne vakuum dhe askush nuk vepron dot i vetem, as ne komunizem bile, kur s’kishte opozite fare, e jo me tani.

    Nga ana tjeter, deshtimi spektakolar i opozites (edhe pas gurit qe i erdhi ne dore, video e Metes) por dhe perhumbja e popullit, jane elemente qe garantojne jetegjatesine e Berishes (dhe berishave, si tipa) ne politike dhe qeverisje.

    Po dhe sikur te ishte vetem ai e keqja, si hiqet kjo e keqe?

    Duke ju bashkuar aksionit te diskredituar opozitar qe synon rotacion te jashteligjshem pushteti? Edhe sikur ta pranojme kete si te keqen me te vogel qe na largon te keqen me te madhe per momentin, perpos anashkalimit te shtetit dhe te rruges institucionale te te berit te gjerave me kete menyre ( pra, argument ky i deshtuar qe ne konceptim), kjo ka provuar qe eshte e deshtuar si alternative (ka dy vjet prove qe eshte e deshtuar), perpos qe na con ne 21 janare dhe viktima, pra thjesht e thellon krizen dhe e ben daljen nga ajo me te veshtire.

    Puna eshte qe debati publik eshte gjithashtu pergjithesisht i deshtuar dhe i keqorientuar, per aq sa egziston nje i tille, se me shume kemi debat politik te kamufluar si debat publik, ku opinioniste mercenare qellojne nga llogorja perkatese me uniformen e analistit dhe flamurin e medias, deshtimi i te ciles eshte mbase faktori kryesor qe kontriubon kete gjendje.

    Shikoje kete dhe tek disa replika te Lulianit e Mondes me lart. Per ta ceshtja eshte paanshmeria ose jo, e qene ose jo, e imja apo e dikujt tjeter qe nuk pranon te flase me retoriken e njeres pale a te tjeres, a thua se eshte konkurs paanshmeria kjo pune, apo a thua se ne jemi ceshtja dhe nuk jemi thjesht njerez/popull qe e komentojme ate.

    Refuzimi per te pare te teren (situaten) ne kompleksitetin dhe elementet e saj (qe s’eshte dhe aq komplekse me thene te drejten, as nuk eshte e veshtire per tu perceptuar) con vetvetiu ne aksione dhe drejtime te gabuara, ne mllef te cuar dem, qe i con uje pikerisht atij mullirit qe dobeson shtetin dhe demokracine dhe qe perpos qe nuk sjell zgjidhje, e thellon situaten, sjell dhe vdekje.

    Parimi i pare eshte te mos besh keq, sic eshte ajo thenia, nese s’mundesh te besh mire.

    Kjo eshte pra renie ne gracken e cic-miceve, te gjoja diskursit politik qe synon mbajtjen e status quo-se, me ndryshim vetem detajet; iken Prifti nga nje koalicion shkon nga tjetri, iken njeri andej vjen tjetri ketej, ndryshojne vetem detajet.

    Nje debat publik i mireorientuar do perbente vertet presion per kasten mafioze-politike, dhe do orientonte dhe aktivizonte dhe popullin si duhet, sado qe kjo eshte e veshtire (aktivizimi i popullit) tek ne. Po te pakten do e orientonte, qe ne mos bente dicka pozitive aktive, nuk do i conte uje mullirit qe mban ne jete kete menxyre, dhe nuk do votonte ne bllok per hir te faktit qe dikur i ati a gjyshi ka qene komunist ose i perndjekur.

    ____

    @ Lulian

    Megjithate. degjo me kujdes se pse pershkrimi yt nuk eshte i drejte

    Qe ketu e ke sabotuar ca do thuash me tej. Plus qe nuk eshte ceshtje se ose ti ose une mund te kemi te drejte dhe s’ka te mesme. Kjo ka te beje me ate qe them qe juve nuk lini hapesire per alternativa, per debat, as ne nje diskutim ne internet: ose sic thoni juve ose s’eshte e drejte. Bile dalkam dhe gjynaqar a fajtor a ku di une, dmth me fal per shprehjen po lesh o lesh.

    se pse barazlargimi a priori nuk do te thote domosdoshmerisht drejtesi.

    Kjo eshte argument kashte, qe kohet e fundit i perdor shume. Ti e lexove qe une se pari e vura theksin tek berja e drejtesise ligjore nga organet kompetente, bile thashe nese s’behet mbase tregon qe shteti ka deshtuar. Po ate, drejtesine ligjore, e bejne ato organe, nese e bejne dhe sa e bejne, nuk e bejme ti e une me komente apo gje tjeter.

    Barazlargimi? Cili barazlargim? Nuk eshte ceshtja tek barazlargimi, por tek distancim nga detajet per te pare te teren, qe ti p.sh. refuzon ta besh se pastaj nuk te del ekuacioni. Po ashtu dhe Metal Boy qe insiston si juve ne ca detaje; merri gjerat nje nga nje thote, se dhe atij s’i del ekuacioni po ta veshtrojme te teren.

    Pikerisht kete thashe ne fund te shkrimit, qe se pari te flase ligji, e persa i perket pergjegjsise morale e politike (per te cilen s’kemi pre presim ligjin) nuk ka rendesi perhumbja ne detaje se kush ka me shume faj, e cila ty dukshem te con ne mbeshtjen e aksionit te Rames, e dike tjeter ne ate te Berishes. Rendesi ka qe ta shikosh te keqen ne teresine e saj, dhe pra te mos behesh vegel e saj.

    Juve keshtu si reagoni me ngjani si nje viktime qe po rrihet barbarisht nga dy veta, dhe ky ne vend qe te reagoje ndaj rrahjes dhe ndaj te dyve, cirret e bertet qe njeri po e rreh me fort se tjetri, dhe qe ky qe po e rreh me pak duhet te veshe kepucet e ai qe po e rreh me shume duhet te veshe sandalet.

    Kjo pra eshte absurdi i ketij diskursi publik qe shikoj tek komentet dhe shkrimet tuaja.

    Plus qe, nese e shikojme si te tere, qe ka dy vjet apo qe kur te duash ti, rrezik te dalim qe Rama ka me shume pergjegjsi morale e politike per kete krize sesa Berisha, se ka dy vjet qe s’ben asgje pervec se bojkot dhe bllokim, e ai ishte fillesa e gjithe kesaj gjeje, mosnjohja e zgjedhjeve qe mos jepte doreheqje nga kreu i PS-se, e tani eshte ne nje rruge pa krye dhe vec bertet si ata te semuret psiqike qe perseritin te njejtat fraza.

    Te tjerat qe thua ne replike jane thjesht argumenta kashte, keshtu qe s’kam ca te replikoj per to.

    1. “Qe ketu e ke sabotuar ca do thuash me tej.”

      Nese do ta luash ne kee fare feje, e luajme edhe keshtu. Megjithate, forma ime e te shprehurit eshte krejt normale. “Degjoni ketu se pse prokurori nuk ka te drejte” thote avokati mbrojtes. Dhe pastaj jep arsyet qe mendon SE PSE prekurori nuk ka te drejte. “Degjoni ketu se pse avokati mbrojtes nuk ka te drejte” thote prokurori. Dhe edhe ky jep arsyet e veta SE PSE avokati mbrojtesa nuk ka te drejte. Nderkohe, nuk di cfare paranoje duhet te te kete mberthyer qe kete ta shohesh si “nuk lini hapesire per debat.” Dhe per keto arsye, edhe ne kete pike, qe eshte e vecante nga te tjerat, vazhdoj te mendoj se nuk ke te drejte.

      Nderkaq, po te kujtoj se “jam dakord me ty” kur thua se kauza e Rames nuk eshte kauza e korrupsionit, apo se eshte kauze kurvash, qe hidhet sa nga nje vend ne tjetrin, e qe gjithcka mund te quhet, pervecse politike, apo e moralshme ajo qe ben.

      “Ti e lexove qe une se pari e vura theksin tek berja e drejtesise ligjore nga organet kompetente, bile thashe nese s’behet mbase tregon qe shteti ka deshtuar. Po ate, drejtesine ligjore, e bejne ato organe, nese e bejne dhe sa e bejne, nuk e bejme ti e une me komente apo gje tjeter.”

      Dakord. Por meqenese te duket pak si e forte kur te them se nuk je i drejte, atehere me lejo te te them se nuk je i ndershem. Pasi ti verdiktin tend e ke dhene:

      “Më pas e ke më të lehtë të shikosh të tërën, dhe mbase më të lehtë dhe për t’u orientuar, e kjo është më e rëndësishme se sa ndarja me gramaturë e fajit dhe përgjegjësisë morale dhe politike midis njërit dhe tjetrit BASHKE-VRASES.”

      Dhe une po te them kete or zoteri, e mund te dal edhe deshmimtar ne gjyq po qe se lejohet, e te them se nga ato cfare kam pare, ne televizor qofshin, populli ishte i eksituar, mbase prej mllefit te vet, mbase prej Rames, por mbi popull shtiu shteti, e per kete arsye, nuk mund te them dot se ka bashke-vrases te barazlarguar sa nga nje pale dhe nga tjetra, por se vrasesit jane te gardes, nuk di me koke te vete ndonje gardist, apo me urdher nga lart. Ne momentin qe thua kete, vazhdojme e bejme analiza politike sa te duash, vazhdojme e themi se Rama eksitoi popullin per spektaklin e vet, dhe bie njeqind per qind dakord me ty, apo se Rama eshte po aq i lidhur me pergjegjesit e drejtperdrejte te Gerdecit sa edhe Mediu. Por nuk ma lejon ndergjegja, qe nisur nga ky lemsh determinist sistemik ku Rama ben pjese, qe Ramen ta quaj bashke-vrases. Te thashe edhe njehere, metoda jote e distancimit ne menyre qe te mos humbasim pyllin per pemet, eshte e vlefshme, me kusht qe te mos mbetemi me nje pyll pa peme fare. Ti kete nuk arrin te kuptosh. E te duket pastaj sikur nuk te leme alternativa. Po pse ere, ca u be ketu, opinione muzike, ku ne na pelqeka klasikja e ty alternativja, e ne nuk te leme te kesh opinionin tend? Jo or jo. Ata i vrau shteti dhe e pame me syte tane te gjithe. Cdo alternative tjeter, i vrau Rama, apo jane bashke-vrases, o eshte zbukurim estetik o eshte maskarallek. Harroje ate pune.

      Tashti, sa i perket drurit qe po hame prej te dyve, do te te lutem edhe njehere qe te jesh i ndershem, pasi, nuk ka pasur shkrim, nuk ka pasur koment, qe une personalisht, shto ketu edhe Saktivisten, e Monden, (per Julin nuk flas se eshte ramist i thekur) qe te mos kemi rene dakord me kritiken e sistemit qe ben Lubonja, Kajsiu, ti ketu, e te tjere. Por me q

      1. Por me qe ke permendur edhe sistemin e shkuar komunist, une nuk mund qe pergjegjesite specifike te secilit, te mos i konsideroj me sebep se fajin e ka sistemi. Mund edhe ta bej kete sot per sistemin e kaluar, pasi ashtu si ligji nuk mund te jete retroaktiv, ashtu edhe i ve fre gjykimit ne lidhje me krimet e regjimit komunist, madje edhe fal, duke qene se jam edhe familjarisht nje nga ata qe kane te drejten e faljes apo te mos faljes. Ama sot, edhe pse e pranoj se sistemi ka fajet e veta, se aktoret politike aktive ne kete sistem kane pergjegjesite e veta, nuk mund te them se per kete arsye, ata jane bashkevrases. Pergjegjesit per vrasjet gjenden ne zinxhirin e komandes se Gardes. Kaq. Ji aq i ndershem, apo aq i drejte, sa qe te pranosh kete, pastaj bujrum, ta mbeshtes apo s’ta mbeshtes une kritiken kunder sistemit, te mos kesh dyshime fare. Look at the big picture, po ta them edhe njehere, but don’t lose the trees. Bejme kritike sistemike sa te duash, por mos harro specifikat. Dhe ja pse: Te rref njeri, te rref edhe tjetri, ti thua njesoj. Po kur njeri te rref me shpulla, e tjetri me pushke, nuk eshte njesoj hic, tha. E nuk po them se shpullat jane me te mira, pasi nje jete kemi. Por pikerisht se vetem nje jete kemi, ama.

        Tashti qe ta mbyll si dhe e nisa, si avokat mbrojtes a si prokuror perpara jurise, mendoi mire keto arsyet e mia me lart, dhe do e kuptosh qe I VETMI konkluzion ku mund te dalesh, eshte ky qe po them une: Se sistemi eshte totalisht i korruptuar nga te gjithe anet; se te dyja palet jane politikisht dhe moralisht te degjeneruara; se politikisht dhe moralisht nuk di te zgjedhesh spektaklin e greves se urise per kutite, apo mitingjet e Ciljetes; por se bashke-vrases nuk ka – vrasja eshte kryer nga nje prej hallkave te zinxhirit te komandes se gardes. Dhe ki parasysh qe ky eshte argument. Mund te jesh tip alternativ, grunge, punk, klasik, a cfaredomos. Por argumentet nuk mund t’i hedhesh poshte me trende apo me te drejten e “lirise se opinionit.” Opinioni e besimi jane te lire pikerisht sepse jane te lire (cheap). Por e verteta s’eshte e lire ama. E gjen ne mundsh ne perputhjen mes fakteve dhe konkluzionit, nga ku “bashke-vrases” nuk eshte e verteta, por nje opinion i lire, ne plot kuptimin e fjales.

      2. Jo or jo. Ata i vrau shteti dhe e pame me syte tane te gjithe. Cdo alternative tjeter, i vrau Rama, apo jane bashke-vrases, o eshte zbukurim estetik o eshte maskarallek. Harroje ate pune.

        Ok, pas kesaj s’kam ca te debatoj me, cfare mund te thuash pas kesaj? Kjo eshte si ato ne emer te popullit je i denuar me vdekje. Fole ti, verdikti ka dale.

        Ca te them, se pari mbase duhet percaktuar ca diskutojme/debatojme. Gjithsesi nuk behet debat nga llogorja, nga llogorja qellohet, argumenti i tjetrit etj.

        Tani po e perseris per te treten here: ka dy aspekte per vrasjet, ligjore e morale. Per ligjoren me duket se rame dakort, per moralen, ti prap insiston qe ngjarja fillon dhe mbaron ne ato pak sekonda qe u vrane.

        Nejse, ca te them tjeter, jam i pandershem I guess. 🙂

        1. What? Ti paske te drejte te japesh verdikte morale, por kur e merr prej tjetrit te duket si “ne emer te popullit je i denuar me…?” Po nejse, pak rendesi ka kjo.

          Termi “vrasje” ka te pakten te pakten qe ne kohen e sistemit ligjor romak qe nuk eshte me term qe t’i perkasi kodit moral, per te mos thene qe prej kodesh ligjore me te hershme. Ca jane keto lojra fjalesh qe po ben? Ja nuk qenka piruete, se ky eshte “argument kashte.” Ja as maskarallek nuk eshte, pasi sinqerisht nuk e ve ne dyshim qe zemren ta kesh aq katile. Mbetet te jesh NAIV, e me beso, u mendova pak me shume se duhet per te gjetur kete eufemizem.

  12. Tung Xhib!

    Po me mundonte enigma, gjate leximit te ketyre protagonisteve qe permend, se kush eshte pak me i mire ne vizen e barazimit.
    Mirepo, a ekziston valle hierarkia mes pleherave?
    Mua me duket e pakuptimte. Ndonese Rama, precipiton padiskutim me poshte ne funderrine. Saliun e kane bere vertet si ate Cjapin biblik te kusureve (mekateve). Megjithe rezervat, thjesht puna dhe nijeti i tij jane ku e ku me pozitive. Duam, s’duam. Me gjithe moden e mllefit ndaj tij neper forume, punet e tij pozitive jane te prekshme. (t’i leme tamburet e Gerdecit, 21 janarit, se ato amplifikohen per sfumuar gjithcka tjeter). Madje guxoj te shtoj edhe kete – cka shpreh mjerimin e se djathtes sot: po te heqesh Berishen, PD-ja katandiset thjesht ne nje shoqate miqesie, pa pike ndikimi. Pse e kane inatin me Berishen? Sepse eshte i vetmi politikan me karizem te padiskutueshme(ashtu sic e ka prodhuar ky vend e kjo kulture). Eshte e vetmja pengese e pakapercyeshme e spektrit te kuq e shume te kuq. Po e hoqen Saliun, gjithcka eshte me thjeshte. Nuk do te doja te ishte keshtu, po c’ti besh. Pse nuk kane personalitet, gjenialitet, dhunti et, etj, fihurat e tjera te PD-se? Dhe nese s’munden, kush jane ata, qe “po te kishin qene”, ah sa mire do te ishte…?
    Nese ka ndonje paranoje teprimi, ky teprim eshte bere me dominizimin e Berishes. As djalli nuk eshte ngjyer me aq shume ngjyra urrejtje sa ai. Kuptohet, se cfare i nervozon. Kush na pretendoka se e dashka me shume Shqiperine se Berisha? Nuk qenka e mundur se paku, qe edhe ai ta doje, te jete po aq shqiperidashes sa ata qe e shajne? Pse?
    Shen Thoma Akuinasi thote: “Njeriu nuk eshte tjeter, pos se gramatike”. Nga te folurit kuptohet origjina e atij qe flet. P.sh. une jam i djathte, kam alergji nga format e socializmit, e ruajna zot, nga idete e pathosi i socialisteve shqiptare. Per njemije e nje arsye. Dhe sa mire qe ndihem. Vec ne kete pikepamje e boteformim, nuk kam arritur as menjehere, as nga Berisha e PD, e as si ia ka qefi ndonjerit me sindromen veneriane te PPU.
    Ajo qe me shqeteson ne perrenjte ligjerimore te forumeve eshte melodramatizmi dhe teknika antagoniste si e multiplikativeve per femije, ku i miri eshte dukshem i mire, dhe i keqi – dukshem keq.

    E besoj fort se cfare u perpoqa te percjell.
    respekte ne pergjithesi per shkrimet dhe komentet

    1. Pershendetje Agron, dhe flm per konsideraten.

      Per sa thua:

      Pse nuk kane personalitet, gjenialitet, dhunti et, etj, fihurat e tjera te PD-se? Dhe nese s’munden, kush jane ata, qe “po te kishin qene”, ah sa mire do te ishte…?

      Per mua arsyeja kryesore per kete eshte politike-berja ne pergjithesi, kulti i individit ne politike e mendesi, dhe mbase vete Berisha me shume se cdokush e cdo arsye tjeter.

      Nese s’ka demokraci te brendshme ne Parti, s’kemi asgje. Sic behen punet ne parti do behen dhe ne qeveri e institucione te tjera.

      Ne politiken sic eshte sot (ne PD e PS, po dhe LSi e parti te tjera) nuk mundesh kursesi te dalesh jashte hijes se liderit; perndryshe nuk do ishe ne ate parti, ose do perjashtoheshe, me nje menyre ose nje tjeter. Keshtu qe s’ka si te spikatesh. Kjo pastaj prodhon vetvetiu stanjacjon dhe vasalitet, dhe sistem deri diku bi-monist; nje Enver Hoxhe ne nje Parti dhe nje ne partine tjeter, dhe fjala e tyre eshte ligj, e luftohet per ta dhe ca thone e bejne ata dhe jo per ide e plaftorma. Bile shkohet deri aty sa ne emer te atij lideri synohen dhe rruget jashteinstitucionale dhe s’e ke problem te dalesh dhe ti vesh kazmen shtetit (sic beri Berisha momentalisht ne ’98 e sic po ben Rama ka dy vjet).

      Te tjerat ne komentin tend, po i marr sic thua si anim te qellimshem ne krahun tjeter per te cmitizuar ca tabu, ne baze te te cilave operon opozita aktuale dhe propoganda e saj.

    2. Per cfare gjenialiteti e ke fjalen Agron qe mungoka ne figurat e tjera te PD-se? E lexove propozimin e Mustafajit? Te pakten eshte nje vizion politik diku me realist e origjinal se sa “Berisha eshte karizmatik, e mprehu shpaten o dhe nje here per te kuqte.” E megjithate nuk arriti gjekundi, sepse vajti muhabeti o me Berishen o kunder Berishes.

  13. P.S: besoj se me ke kuptuar se cfare synoj te thyej ne kete tabu, ose tabele qitje, qe eshte bere nje loje aspak zbavitese

  14. “a thua se ne jemi ceshtja dhe nuk jemi thjesht njerez/popull qe e komentojme ate.”

    Kjo eshte e bukur fare. Nuk dua te gerricem me ty Xhib. Thjesht m’u kujtua nje sllogan qe kam lexuar ne nje bluze diku neper kampuse. E kuqe ishte bluza, diku midis nuances te se kuqes tek faqja e Obames tek ai portreti i famshem dhe nuances te se kuqes tek portreti po aq i famshem i Che Guevares. “Lasciate ogni speranza anti-comunisti che entrate,” tha. Nejse se nuk ishte ky sllogani. Sllogani i bluzes ishte “Democratic participation is not spectatorship.”

    U mendova pak dhe duke pasur parasysh qe edhe do debatonim dikur bashke, e zbertheva duke perdorur termat e tua, pak a shume keshtu:

    Komentimi i ceshtjes nga pozita ku ne vete nuk jemi ceshtja, kryhet ne baze te asaj qe ne gjuhen e poetikes njihet si dublim i vetes, apo si ekzorcizem. Keshtu pershembull, ka komentatore sportive, politike, te artit, etj, dhe operacioni i tyre kryhet jo duke u identifikuar me ceshtjen, por duke u distancuar nga ajo, ne menyre qe dhe komentimi te jete i paanshem. Gjithsesi, duke mos u identifikuar me ceshtjen, komentuesit jane thjesht nje lloj tjeter spektatori, pasi te komentosh e te besh sehir jane e njejta gje. Duke u distancuar prej ceshtjes, e duke mos e personalizuar ate, komentatoret e shnderrojne ceshtjen ne spektakel. Spekt-ator, spekt-akel, se po bej si profesor tashti, kane si rrenje shikimin, c’ka kerkon nje distance optimale, dhe komentimi behet nga kjo lloj distance, nga ku del pa lagur, dhe ku gjykimi eshte i paanshem.

    Mirepo shiko ku eshte problemi i kesaj. Te thuash se ne nuk jemi ceshtja, rraskapitur syrgjynosur, si c’jemi ca, rraskapitur e katosur, si ca te tjere, por thjesht komentatore, do te thote te pranosh, bashke me rolin e komentatorit/spektatorit, edhe qe nuk mund te bejme gje tjeter pervecse te pranojme se demokracia qe po na shfaqin, eshte e pamundur te jete gje tjeter pervecse spektakel.

    Por demokracia nuk eshte spektakel. Demokracia nuk eshte “kauza e Rames” e o burra ta komentojme. Demokracia nuk eshte “kauza e Berishes” e o burra ta komentojme. Demokracia eshte kauze e te gjitheve. Dhe kauze, ky term latin, si c’eshte dhe termi spektakel, ne shqip perkthehet ceshtje. Demokracia or Xhib, o vlla, do te thote qe ne nuk jemi thjesht komentatore/popull, por qe ceshtja jemi ne. Demo-kraci, tha greku, ceshtja jemi ne.

    Mirepo shiko cfare ndodh. Vjen ti, me ca koncepte te gabuara, me nje shpirt te kulluar, e thua, “une me kete maskerade nuk kam pune, pasi nuk coj uje une ne mulli te askujt. Une thjesht e komentoj.” Mirepo duke e komentuar, duke qene spektator, nuk ben gje tjeter pervecse legjitimon spektaklin, maskeraden, dhe e con ujin ne mulli te krejt maskerades. “Po te jem une ceshtja,” thua, “do perdorem o nga rama, o nga berisha si ceshtje. Keshtu qe me mire te mos jem ceshtje fare, me mire te jem thjesht komentator.”

    Nderkaq, duke refuzuar te qenit ceshtje ke refuzuar demokracine, por – dhe ketu fodulleku juaj behet pale – ne emer te demokracise. Kashte, kashte, por kujdes gjilperen ne keto qe po te them. Flasim per diskurse absurde, apo jo? Ndoshta nuk e shikon ne ato qe thua, ndoshta jam une qe nuk po te kuptoj ironine e e kishe me kuptimin e kundert, apo ndoshta edhe mund te kete qene ndonje rreshkitje gjuhe forjdiane, por a ka me absurde se sa te refuzosh ne emer te demokracise qe te jesh ceshtje? Te refuzosh demokracine ne emer te demokracise, si Berisha qe ke pershkruar me lart? Te refuzosh popullin ne emer te popullit komentator, si Rama qe ke pershkruar me lart?

    Tashti une e kuptoj qe ti do te shikosh te teren, por meqe jemi ne Greqi te lashte, mos ma merr per ters por “shiko veten” tha Sokrati.

    Edhe nje here. Nuk dua te grricem. Harroje menyren se si flas e merru me argumentin: Distancimi thjesht per komentim e refuzimi i te qenit ceshtje, ndryshe nga c’mund te te duket, ushqen status quo-ne sistemike, nderkohe qe personalizimi i ceshtjes, identifikimi me te, ndryshe nga c’mund te te duket, nuk con uje gjekundi tjeter pervecse tek mulliri i demokracise.

  15. Lulian, e di pse deshtoi revolucioni dy vjecar i opozites? Ne momentin e greves se urise, kur e lidhi dhe Elsa Lila shamine e pionierit ne qafe, ata vertet i lane mjekrat pa rruar, po nuk i lane t’u rriten shume, dhe ne vend te patateve perdoren qofte.

    Ja si behet revolucioni:

    Belgët e shprehin mospajtimin në mënyrë të pazakonshme. Rritja e mjekrës është vetëm njëri nga aksionet që janë ndërmarrë në të ashtuquajturin “Revolucion të Patateve të Skuqura”.
    http://www.evropaelire.org/content/article/2312504.html

    Ok, kjo ishte per shaka e, se mos filloni te kryqezoni belget per pussies qe s’dine si te revolucionarizohen. 😛
    Thjesht me beri per te qeshur ky artikulli kur e lexova, dhe thashe ta ndaj me juve, se duhet dhe pak humor. 🙂

  16. Oh sa mirë! Një tjetër elefant që kujton se po ecën mbi litar dhe po mban drejtpeshimin.

    thashë unë andej, nuk e lë Lubonja pa bukë këtë. Ha Xhib ha, më mirë ti se ata.

  17. Peshendetje!
    Edhe njehere Xhib! Kam qene ne Tirane me pushimet e veres, perfshij dhe shtatorin me 1998. Nuk ka qene aspak situate e ngjashme me kete janarin e vjetit tone!Psikologjikisht situata ishte krejt tjeter: zemrata e korteshit te madh nga nje vrasje politike e nje figure qendrore te demokracise. Kjo ishte turma e zemeruar, te cilen nuk e legjitimoj kurre, ne asnje rast. Nuk ka vend per paralele midis ’98-es dhe 2011-es. Aq me teper qe ishte ende i fresket viti ’97.
    Per gjitha te tjerat jam dakord. Eshte shqetesimi dhe brenga permanente qe me mundon. Madje jo vetem per te djathten, por edhe per te majten. Sepse po t’i japim figurativitetin e duhur idiomes popullore “Dora e majte lan te djathten dhe te dyja se bashku – fytyren”, atehere po shihet qarte, qe e majta dhe e djathta jone lajne një diçka shume me prozaike se fytyra…

    Per Lulianin:
    jam shume dakord me ju. Besnik Mustafaj eshte nje figure e shquar. E kam dhe shume mik. Por me “gjenialitet” une kuptoj paperkulshmerine, forcen e madhe ndikuese, qe çon ne permbysjen e gjendjes brenda partise. Ndoshta kjo do te vije shume shpejt. Por perderisa kjo nuk eshte arritur, ende nuk e kemi perftuar ate “gjenialitet” politikani, qe imponohet me vlerat e tij. Une kam qene ne Kongresin e PD-se ne maj 2005 (aso kohe ishte muji im i “mjaltit” ne KOP – …per t’u harruar), kur Uran Butka u ngrit dhe tha gjithcka qe deshi e qe duhej. Nuk e perkrahu askush. Une zbrita nga llozha, dola dhe e prita ne deren e daljes nga salla: i shtrengova doren dhe dola bashke me te. Pime nje kafe dhe e admirova per forcen e karakterit, per trocesine etj, etj.

  18. Po me pelqenka menyra sesi luan me klishene e kokave te kafsheve te varura ne mur. ne kete rast, koka eshte varur ne murin tjeter dhe ne na duket vetem prapanica e kudogjindshme – lexo, e politikes shqiptare.

  19. Per te mos u larguar nga tema e shkrimit, ku flitet shume dhe kryesisht per popullin, verej se koncepti eshte i deformuar. Populli eshte nje koncept i veshtire per tu percaktuar, dhe per mendimin tim aty perfshihet e tere shoqeria dhe çdo individ pa perjashtim. Kur themi popull ne menyre te pandergjegjshme nenkuptojme diçka gjitheperfshirese, por te ciles nuk i dime kuptimin e vertete. Kur thua se “partite çojne popullin ne miting“, nuk eshte vertet ashtu sepse shfaqen dy popuj qe mendojne ne menyra te kunderta, pra koncepti bie, lind koncepti i pjeses, dmth lind ai i simpatizanteve te partive qe shkojne ne miting te ndare veç e veç, madje kunder njeri tjetrit dhe me urrejtje per njeri tjetrin. Tani ku eshte populli ketu? Aq e veshtire eshte kjo pergjigje saqe i gjithe diskutimi mund te perfundoje ne pyetjen e dikurshme te artit socialist : a eshte prifti popull? Dhe ne fund fare do te ndodhe me siguri qe te mos mund ti japim pergjigje qe ti kenaqe te gjithe. Nese kur thua popull ben pergjithesim, ky pergjithesim ne logjike eshte i gabuar. Pastaj thuhet populli duhet te protestoje, por harrohet se ne demokraci nuk parashikohet qe populli te protestoje i pavarur, por ai duhet te protestoje i organizuar, sepse pastaj lind koncepti i anarkise, i rremujes e i revolucionit. Si te pavarur nga sistemi mund te protestojne organizata, grupime te cilat jane te pakenaqura me sistemin, por ne asnje menyre nuk mund te protestojne partite politike parlamentare, sepse ato jane pjese e shtetit dhe e pushtetit, pjese qe vijne ne fuqi me rradhe, permes sistemit te zgjedhjeve te lira. Nese nje pari parlamentare, psh laburistet ne Angli do te protestonin si socialistet tane, perfytyroni se si do te katandisej Anglia dhe aty do te duhej te nderhynte ushtarakisht NATO qe te vendoste rregullin. Nese nje parti parlamentare proteston sit e ishte nje organizate anarkiste, i ve protestes emrin e çuditshem dhe te pashpjegueshem “demonstrate”, atehere ajo force politike ka dale praktikisht jashte sistemit demokratik, kthehet ne nje force anarkiste revolucionare, dhe kjo perben rrezik te madh per ate vend. Nga nje situate e tille eshte e pamundur te dalesh, dilet vetem nese forca politike ne fjale do te rihyje me sinqeritet ne sistem.

  20. Di gjë njeri kush dha urdhër nga hierarkia shtetërore që të hapeshin nga brenda (siç duket qartë në filmime) portat e oborrit të Kryeministrisë, më 21 janar ?

    Ndërsa sa për komentet, jo faleminderit.

    1. Ja ta them une. Rama, si lakuriqs qe eshte, si tip i dyshimte, si tip artisti e mistiku, kur e pa qe as me rruge institucionale, as me greve, e as me asnje gje, nuk do i hapte dot kutite, shkoi tek nje fallxhore qe te mesonte ca telekinetike tip Stalker, dhe t’i hapte kutite me forcen e mendimit. Mirepo do ti qe kur mesohen keto artet okulte, kur transmetohen nga dikush tek dikush tjeter, ka firo, si c’ka firo edhe ari, pasi edhe keto arte okulte jane te kulluara si ari kur jane tamam. Dhe keshtu duke u menduar Rama “te hapen kutite, te hapen kutite” firoja beri qe kutite te digjeshin, por qe mesazhin okult ta merrte dera e kryeministrise ne te ardhmen, dhe duke qene se per ate moment ne te ardhmen Rama donte te rrezonte rendin kushtetues me dhune, ai projektoi tek dera e kryeministrise te cilen e hapi me forcen e mendimit, nje nga ata te gardes ndaj te cilit ishte drejtuar dhuna, qe edhe ti pastaj, te mendoje se kete pune e kane bere nga brenda. Por shyqyr thuaj qe kemi Xhibin qe na e beri te qarte “the big picture,” qe Rama eshte “kryemafioz,” se do e kishim ngrene edhe kete kokerr ulliri.

  21. Lulian, faleminderit qe vure ne pah disa gjera qe xhibi ose i ka harruar, ose ben sikur i ka harruar per t’u mbajtur fort pas argumentave te tij.

    (Paraprakisht ndjese lexuesve dhe pjesemarresve te PTF qe po u referohem bisedave qe jane kryer ne nje faqe tjeter.)

    Ashtu sic e permendi Luliani, ai, Arbri i Saktivistes, une e debatues te tjere, ne diskutime rreth artikujve te Lubonjes, Kajsiut apo kritike te ngjashem te sistemit kemi qene pak a shume te nje mendje. Konstante ne qendrimin ndaj te dyja paleve. Etiketimet per llogore partish i refuzoj kategorikisht. As interes personal nuk kam, as po me japin buke, as teser, dhe as me perfaqesojne ideologjikisht.

    Eshte shume e pandershme pra qe qendrimin tim e te Lulianit xhibi t’ia veshi mbrojtjes se “retorikes se nje pale”. Bile po te jete per retorike pala qe duket sikur mbrojme, le shume, po shume fare per te deshiruar.

    Ama paanshmerine e gjykoj luks per arsye pragmatike. Distancimin po ashtu. Sepse realisht perkthehet ne ruajtjen e status quo. Ngado ta vertitesh, ngado ta peshosh a ta jystifikosh moralisht apo ligjerisht, rezultati ne fund eshte status quo. E duke qene i tille, une per kete arsye e konsideroj pervesitet.

    1. lol

      Ok Monde, te gjitha pikpamjet e mia qenkan gabim. Dhe ok fundja, ceshtje opinioni, megjithese nuk e kuptoj instistim ne te thenit te te njejtes gje me shume fjale te ndryshe: ti je gabim! Ok ok, e mora vesh, s’jeni dakort me kendveshtrimin tim. 🙂

      Mund te me thoni, si e propozoni juve zgjidhjen? C’duhet te ndodhe, nga politika e shoqeria civile etj?

      Cfare duhet te bejme ne si popull?

      C’vleresim keni per debatin publik qe po behet ne lidhje me kete krize dy vjecare? Eshte ai i mire orientuar apo jo, dhe nese jo ku dhe si duhet te orientohet?

      Ose ja dhe nje pyetje kshu alla Hurbinek-iste (haj Hurbi, good to see you around here 🙂 ) a i plotesojne partite tona kriteret e te qenit parti? Me se pari perfaqsimin (pervec faktit qe s’kane as programe e as gje) ke perfaqsojne keto parti, cilen shtrese te popullsise?

      Kush na perfaqson pra ne, popullin, ne politike-berje dhe si? Po ne shoqerite civile? Po ne debatin politik? Po ne ate publik?

      Dhe jo, nuk jane hic pa lidhje keto me ceshtjen dhe argumentat, por pikerisht ndihmojne (pergjigjet e tyre) qe ta kuptosh ti, Luliani, etj, se sa i pavlere dhe negativ eshte argumenti i zevendesimit te nje klani mafioz me nje tjeter dhe bile me rruge jashteinstitucionale, meqe juve me apo pa dashje kete pozicion keni, me ca ju kam lexuar.

      Dhe kujdes, se boshesia e argumentave tuaja, ne momentin qe ben jeohone rrezikon te tignelloje si ato artikujt sensacionale te Shekullit, Temes, etj, tip “Ja fotoja ku Berisha ishte me makine ne 20 shkurt”, apo “Ja fotoja qe Basha ka bere me Gadafin kur ishte minister i jashtem”. Dmth meshoini pak substances, pertej thirrjeve per te dale ne rruge, se ne te tre te pakten jemi ne Amerike, s’dalem dot tek bulevardi Deshmoret e kombit. 🙂 Po dhe te ishim

      _____

      @ gaforja

      ke te drejte per percaktimin e popullit, po nuk e kisha ne ate kendveshtrim qe e shtjellon ti. Persa dhe prifti eshte popull, sic thua (batute filmi kjo, per dike qe s’e ka pare) pra cdo njeri eshte popull. Nuk thashe ne shkrim qe ajo pjese qe del (me sakte nxirret) ne protesta perfaqeson gjithe popullin shqiptar; afermendsh jo. Por popull jane dhe ata, apo jo?

      Ne kete kuptim, pra e kisha si politikanet perdorin njerzit e thjeshte (popullin) si marioneta, bile kunder vetes.

      1. Per respekt ndaj PTF une po ndalem ketu. Dhe nuk po te kthej pergjigje per boshesi dhe sensacionalizem.

        Kujdes here tjeter.

        1. Ti pergjigju pyetjeve po deshe, se une marr mbrapsh ca te duash ti nga keto te sensacionalizmit, dhe keshtu i japim nje shembull politikaneve si negociohet. 😛

          Ty s’te zemerohem dot, bej c’te duash. Not yet anyhow. 😛

            1. A Kanye West epic tweet thotë: You can say anything in internet, if it follows “lol”. lol.

              Si do ketë mundësi ndryshe ai të thotë çdo lloj budalliku lol, pa marrë përgjegjësi? lol.

              Pse nuk i konsideroni këto lolëra dhe 😀 si shkelje drejtshkrimore? Se kështu lol, nuk ia dilet më 😀

      2. “Dhe jo, nuk jane hic pa lidhje keto me ceshtjen dhe argumentat, por pikerisht ndihmojne (pergjigjet e tyre) qe ta kuptosh ti, Luliani, etj, se sa i pavlere dhe negativ eshte argumenti i zevendesimit te nje klani mafioz me nje tjeter dhe bile me rruge jashteinstitucionale, meqe juve me apo pa dashje kete pozicion keni, me ca ju kam lexuar.”

        Me ca ke lexuar, ke lexuar gabim. Dhe po ta perseris per te fundit here. As nuk ka fare interes, per mua, vjen apo s’vjen Rama, apo klani i tij. Le te qendroje PD-ja ne pushtet deri ne 2013-en. Por pergjegjesit e 21 janarit, Berisha me Bashen, te shfarrosen. Aty ku ti mbetesh i pandershem, eshte qe zerin e ngritur kunder pandeshkueshmerise, e lexon si ze te ngritur per klanin tjeter. Nese me, ose pa dashje, ndeshkimi qe meritojne disa, sjell ne pushtet disa te tjere, so be it, neser do ngreme zerin prape per ndeshkueshmerine e ketyre te tjereve. Dhe ky imunitet politik, eshte edhe shkelja me e rende institucionale qe mund te kete ndodhur. Por ajo qe ti nuk kupton, eshte qe ky argumenti jot bosh kunder klanit tjeter gogol, me ose pa dashje, con uje tek pandeshkueshmeria. Ky eshte absurdi jot. E vertete qe ti nuk shkon deri aty sa te thuash qe Prokuroria eshte ne xhep te Rames. Por duke gogolizuar Ramen (opinion i lire, pra) ne nje moment qe duhet te funksionoje drejtesia, ti nuk ben gje tjeter, pervecse justifikimin e pandeshkueshmerise me retorike tjeter. Nuk di e kupton sa e rende eshte ajo qe ndodhi ne 21 janar apo jo. SHTETI VRAU QYTETARIN E VET. Pike. Ca lidhje kane kutite e Rames ketu? Ca lidhje ka fakti qe klani tjeter eshte mafioz? Mafioz eshte. Por ca lidhje ka kjo me faktin qe shteti vrau qytetaret e vet, e jo vetem qe nuk ka kerkuar falje, por bashke me retoriken tende, qendron ne pushtet, e vazhdon e uluret, “me mire ne se ai lakuriqsi pa kuti.” S’eshte fare Rama e PS pjese e ekuacionit. Ja pushteti ekzekutiv qe vrau qytetaret, ja dhe pushteti gjyqesor qe duhet te vere drejtesine ne vend. Mirepo ti do te shohesh “the big picture” e nuk di pse ndalon tek keto dy vitet e fundit, por nuk largohesh edhe pak, edhe pak, edhe pak dhe “that tiny blue dot is the earth.” Fute Ramen ne ekuacion, i ke turbulluar ujrat. Ti kembengul ta lexosh ceshtjen si “zevendesim te nje klani mafioz me nje tjeter.” Normal, se s’je mafjoz vet, jashte prej teje, jashte prej teje. Por nuk eshte fare kjo. Problemi eshte qe ata gezojne pandeshkueshmeri, e duke e lexuar ceshtjen si klan mafioz vs. klan mafioz, je ti vete qe e ushqen kete pandeshkueshmeri. Kjo eshte. Ndeshkueshmeria eshte specifike, dhe po ta them edhe nje here. Nese dashje padashje, duke u bere drejtesia, vjen Rama, so be it, per mua. Tani ngrihu edhe ti, edhe thuaje me plot gojen pozicionin tend: Vetem Rama mos vije ne pushtet, pa edhe vrases e paranojake le te kete ne krye te vendit. Apo nuk po thua kete ti? Ti po na hap syte, medemek, se jane te gjithe “klan i zemunit,” e shyqyr qe e perserite ti per te bilionten here, se ne gjume do ngordhnim. Po ne gjume je vete, qe nuk e ke kuptuar ende qe motoja “te gjithe politikanet jane mafioze,” “the big picture,” etj, jane shnderruar ne justifikim, ne alibi.

        1. SHTETI VRAU QYTETARIN E VET.

          Hmm, Garda s’eshte shteti. Deri tani, fatmiresisht, te gjitha institucionet jane kunder Berishes (pervec Parlamentit, qe ai ka shumicen e votave aty).

          Po edhe sikur ti kete vrare Berisha ata (me urdheresa, etj) nese ti mendon se Berisha = shteti, atehere je ne nje vije me Ramen qe ja kerkonte Berishes hapjen e kutive, jo institucioneve perkatese.

          Ne kete pike s’ke c’te debatosh.

          S’eshte fare Rama e PS pjese e ekuacionit.

          Po s’eshte vec pjese, eshte trecereku i ekuacionit te krizes politike. Po per ty kriza filloi dhe mbaroi ne 21 janar.

          Ti flet si puna e kalamajve qe thone, nqs s’e hedh ti gurin fiks ku do e hedh une, une fitoj.

          1. “Garda s’eshte shteti.”

            ???

            “Deri tani, fatmiresisht, te gjitha institucionet jane kunder Berishes (pervec Parlamentit, qe ai ka shumicen e votave aty).”

            Faull. Doje te thoshe se deri tani, fatkeqesisht, Berisha eshte kunder te gjithe institucioneve, perfshi dhe parlamentin po te marresh parasysh qe komisioni hetimor gjithcka mund te quhet pervecse parlamentar.

            “Po edhe sikur ti kete vrare Berisha ata (me urdheresa, etj) nese ti mendon se Berisha = shteti, atehere je ne nje vije me Ramen qe ja kerkonte Berishes hapjen e kutive, jo institucioneve perkatese.”

            Une ia kerkoj prokurorise qe te hetoje krejt hallken e komandes se gardes. Por duke qene se prokurorise puciste po i ve shkopinj ne rrota Berisha, me thuaj, c’duhet te bej? Te druhem se pale mos tingelloj si lakuriqsi?

            “[Rama e PS] s’eshte vec pjese, eshte trecereku i ekuacionit te krizes politike. Po per ty kriza filloi dhe mbaroi ne 21 janar.”

            Jo, kriza politike nuk filloi e mbaroi ne 21 janar, por hidh ndonje lemoshe edhe kendej Xhib, pasi jo vetem pranova, por edhe kam kembengulur edhe me shume se ty qe Rama e PS jane pjese e krizes politike, nderkohe qe s’ke as piken me te vogel te ndergjegjes te pranosh se 21 janari nuk i perket thjesht krizes politike, por nje krize edhe me te rende, precipitimit ne diktature fashiste.

            1. Lulian, shife tani ca i ben prindi femijes qe ne kete moshe

              http://www.flickr.com/photos/13832715@N05/5470930788/

              Tani me thuaj, ka shpetim per keta njerez (prindin e, jo femijen)?

              P.S. Mos bej sikur s’kuton, e kisha fjalen qe shteti eshte (perbehet) nga shume institucione, nuk eshte shteti as Berisha e as Rama, e kur ta kuptosh kete, do ta kuptosh qe nuk ja vlen tia vesh kazmen shtetit per hir te njerit apo tjetrit.

            2. O Xhib, kemi komunikuar e te kam shfaqur respekt, madje me shume se c’e meriton. Te kerkoj te njejten monedhe. Prandaj mos me thuaj mua “nuk ja vlen t’i vesh kazmen shtetit per hir te njerit a te tjetrit,” pasi nuk kam folur asgjekundi per kazme shtetit. Me thuaj “o Lul, je i trashe, nuk mbush” a c’te duash, por mos bej sikur paskam thene kazmen shtetit per hir te njerit a te tjetrit, e tashti po me korrigjon. OK? E kuptoj shume mire une qe shteti nuk eshte Berisha, prandaj edhe ti, qe e kuptoke, kupton edhe qe shfarrosja e tij nga skena politike dhe degdisja neper korridoret e gjyqesorit, nuk do te thote kazmen shtetit. Apo jo?

            3. edhe qe shfarrosja e tij nga skena politike dhe degdisja neper korridoret e gjyqesorit, nuk do te thote kazmen shtetit. Apo jo?

              Natyrisht jo, perkundrazi, do te thote fuqizim te shtetit. Kete kam thene dhe ne shkrim, po ti duket s’ke dashur ta lexosh.

              Nga ana tjeter, anashkalimi i rrugeve institucionale e ligjore dhe dobesimi i institucioneve, keto jane ti vesh kazmen shtetit.

              Kur kerkon te permbysesh nje qeveri me dhune natyrisht qe po e po do te thote ti vesh kazmen shtetit.

              Kur per dy vjet mban vendin ne krize per nje gjoja-kauze dhe ti kurre s’i drejtohesh institucioneve perkatese, as ben ate per te cilen te votoi populli, por do ta shnderrosh gjithe shtetin ne nje top qe qarkullon midis kembeve te tua dhe te kundershtarit tend politik, kjo do te thote ti vesh kazmen shtetit.

              Cdo rotacion pushtetetesh pervecse me vota do te thote ti vesh kazmen shtetit.

              Mosberja e drejtesise do te thote kazme kunder shtetit.

              E natyrisht presioni indirekt apo direkt (sic po ben Berisha pas 21 janarit) do te thote ti vesh kazmen shtetit.

              Dhe, eshte per hir te kesaj rruge qorre me kazme ne dore qe Rama ndjek ketu e dy vjet qe ai nuk gezon simpatine e njerzve, edhe kur perballe ka nje qeveri te korruptuar dhe nje Berishe qe ka 20 vjet ne politike e pushtet.

              Arsyeja tjeter eshte qe eshte i diskredituar si person, dhe njeheresh ja ka sjelle ne maje te hundes njerzve, ne Tirane po e po, po jo vetem.

  22. Une them, se “Zeri i popullit” eshte, megjithate, ne nivel me cilesor dhe etik se sa “Shekulli” i muajve te fundit.

  23. Kur debati politik behet mbi baze hamendesimesh, si te ishim nostraadamus, patjeter do te mbizoteroje deshira e cila rrregullohet e leviz mbi bazen e bindjeve politike. Shprehjet i vrau Berisha apo i nxiti Rama, jane shprehjet me tipike qe perfaqesojne deshirat sipas perkatesive partiake. Te distancohesh nga te dy megjitheate eshte amorale sepse ose njeri nga ekuacionet eshte i vertete, ose te dy jane te vertete, por nr krtr rastin e dyte pse te mos presim deri sa drejtesia te thote fjalen e pastaj ti versulemi te dyja paleve? Nuk presim dot sepse drjetesia si deri me sot nuk do te mundet ta gjeje te verteten. Megjitheate prokurori amerikan dhe ekspertet e FBI japin shprese se e verteta do te zbulohet dhe atehere me siguri qe do te marre shume vlere shprehja “politika permbys”.

  24. Nuk ka shqiptar që në kohë zgjedhjesh nuk shndërrohet në politikan me kohë të plotë, por problemi te ne është se zgjedhjet nuk kanë fund.

    Me pelqeu ky citat nga Kalemaj*, e permbledh mjaft mire absurdin e politifozerise shqiptare dhe shtatzanise permanente te klases sone politike.

    *http://www.panorama.com.al/opinion/mehalla-jone-dhe-hallet-e-botes

Zbuloni më tepër nga Peizazhe të fjalës

Pajtohuni tani, që të vazhdoni të lexoni dhe të përfitoni hyrjen te arkivi i plotë.

Vazhdoni leximin