(nga Stanislaw Lec*) Jam apo jo i sinqertë? Po, jam, vetëm se e fsheh sinqeritetin tim. Ka […]
Stanislaw Lec
MENDIME TË PAKREHURA (L)
(nga Stanislaw Lec*) Mbante një flamur të mimetizuar. Edhe mbushjet e dhëmballëve duan të jenë më […]
MENDIME TË PAKREHURA (XLIX)
(nga Stanislaw Lec*) Është përtej fuqive të njeriut që ta thotë të vërtetën: se kjo nuk ekziston. […]
MENDIME TË PAKREHURA (XLVIII)
(nga Stanislaw Lec*) Mos i përdorni për të folur intervalet midis mendimeve! Kur njeriu kërkon t’i flasë […]
MENDIME TË PAKREHURA (XLVII)
(nga Stanislaw Lec*) Ata që shkatërruan Bastijën, me siguri e paguan këtë me kokë: e privuan shtetin […]
MENDIME TË PAKREHURA (XLVI)
(nga Stanislaw Lec*) Me po atë dru që dikur do të kishin ndërtuar turrën, sot fabrikojnë letër. […]
MENDIME TË PAKREHURA (XLV)
(nga Stanislaw Lec*) Njerëzit bëjnë edhe pa artin, por censorët jo. Heretikët marrin zjarr lehtë. Kujdes nga […]
MENDIME TË PAKREHURA (XLIV)
(nga Stanislaw Lec*) I masave duhet të jetë lexuesi, jo arti. Ndonjëherë përdorin dekoratat për t’i mbërthyer […]
MENDIME TË PAKREHURA (XLIII)
(nga Stanislaw Lec*) Shpesh quajmë mit realitetin të cilin, për një çast, e kishim harruar. Antisemit në […]
MENDIME TË PAKREHURA (XLII)
(nga Stanislaw Lec*) Pas shumë vjetësh studime intensive, arrita ta fsheh padijen nën shtresa të trasha njohurish. […]
MENDIME TË PAKREHURA (XLI)
(nga Stanislaw Lec*) Vetëm në art është e mundshme alkimia, ose krijimi i arit nga hiçi. “Mos […]
MENDIME TË PAKREHURA (XL)
(nga Stanislaw Lec*) Nuk është e mundur ta mbash për një kohë të gjatë një kurorë me […]
MENDIME TË PAKREHURA (XXXIX)
(nga Stanislaw Lec*) Parajsa nuk duhet të jetë në gjendje as që ta përfytyrojë ferrin. La kokën, […]
MENDIME TË PAKREHURA (XXXVIII)
(nga Stanislaw Lec*) Si gjeni që ishte, kish tepër talent. Kur ke turp nga humbja, përpiqu të […]