Titulli: Dikur kisha nji titull ma të mirë
Autori: Fjolla Spanca
Shtëpia Botuese: Logos A (2020)
Përgatiti për Peizazhe të Fjalës: Fjolla Spanca
1.
Shumë terr ka thithë përroni jem
për me venerue ditën
dekën e andrrave e treta prej pragu
kur me tomel t’nanës
ia ktheva syve Dritën
2.
Mysafiri i Gjetun,
papritun
si shiu i nji stine të humbun
e lajti katundin e lëshuem
n’lutjet e qobanve t’nadjes
Muzgu losi me Dillin e u avit
menjen tinzare e bani prush
tue i shkund premtimet
si rrushi në dega kur rritet
e bahet musht
3.
TY t’kam dashtë tana herat n’paditunin teme
TY,
kurrë i sosun o andërrimi jem
4.
Ashik, malli
ashtë qilim ku përvëlohet balli.
Nji det’ i trazuem
në shehrin e praptuem,
gri.
5.
Shiu i rrëmbyeshëm që i përplasej fytyrës, ja treti kujtimet. Më s’ndjente dhimbje!
Edhe mendja ndaloi së zhbiruari. U shkolit në letër se donte të shkruante fatin e pavdeksisë! Por një hi i shuar, u përshkund. Me një dorë shtrëngoi trishtimin, e me tjetrën u kacavjerr në majën e direkut të një anijeje të thyer. Diku, atje larg … shënjoi shpresën.
“Kohë të stuhishme, kurrë të përsëritshme! ” – mendoi me veten.
6.
Të nesërmen, rrugët e mbytyra në terrin e natës, i ndriçoi veç hija e hënës. Heshtje e frikshme endej në errësirë. Tinëzisht, penjtë e qetësisë u këputën. Një shpirt i djegur nga malli për qiellin, u nis në rrugën e Pafundësisë.
Shpëtoi.
Shtegtoi.
Iku.
Rrezet e Diellit e shkrijnë akullin e përbotshëm edhe kur ndahen zemrat, fundosen anijet e ikin shpirtat.
7.
Vet TI m’ke thanë se me duru ashtë qiellnore
por jo lehtë
pra, me TY i kam msu tanat e i kam harru krejt
8.
Tue shtegtu,
nadje t’motit
ndër leqe nisi me u sos drita,
n’damar t’territ u turr dita.
krejt çka kisha e çka dijta,
I fala,
i shita.
veç nji shpi ngat Perenije e lypa!
me lshu shpirtin,
n’andrrim pa kripë.
..
Dashnija jote â e lehtë,
m’dhimbsen sytë nëse s’kanë me t’PA!
9.
Sot u ktheva, s’po duroj ma,
Bardhësinë Tande due me pa!
se jam lodhë s’shtegtuemi,
Prej hiç-it, n’kurrgja
.
Tash, du me fjetë,
Me harrue kush jam,
prej kah vij e çfarë zori kam…
10.
Dosti,
Çaji,
Malli
edhe do vija n’ball.
Dosti,
Fjala,
Andrra
edhe Dashnija,
po na majnë gjallë!