Të premteve unë zakonisht eksperimentoj me artin bashkëkohor, i frymëzuar nga motoja: yes, you can.
Në vijim, një shembull i thjeshtë, por kuptimplotë, i metodës sime artistike.
Kjo është natyrisht shapka ime; jo ekzaktësisht një objet trouvé, sepse unë ende e përdor atë dhe nuk dua që të përfundojë në një galeri.
Dhe që këtej:
Te kompozimi im i befasishëm, të cilin unë e kam quajtur Haldol 2 mg, 3 x per diem.
E kam paraqitur për konkurrim në bienalen e artit në Kathmandu, të Nepalit, ku jam paraqitur me pseudonimin Peter van der Linde – emër i përshtatshëm për një artist të sëmurë, që e qëmton artin në shkretëtirën e mpirjes së tij psikofarmakologjike.
Më mungon vetëm një letër nga Oliviero Toscani, të cilën jam duke e shkruar vetë ndërkohë.