(nga Stanislaw Lec*)
Kam gjithnjë frikë nga ata që kërkojnë një qeveri mendjesh. Ç’do të bëjnë me trupat?
Të vjetrit zotëronin artin e balsamosjes së të vdekurve në mënyrë të tillë, që këta të mos e humbnin rëndësinë.
Disa nuk e lëshojnë nga dora timonin: mund t’u hyjë në punë te një anije tjetër.
Mënyra më e mirë për ta matur një epokë: të matësh diferencën mes shkurtabiqëve dhe gjigantëve.
Mos vrit, tha; nëse mund ta bëjë këtë dikush tjetër në vendin tënd.
Sekretet nuk kanë ndonjë detyrim për t’u fshehur.
Kur thuhet “Askush nuk është i shenjtë”, edhe ateistëve u vjen inat.
Mos bërtisni “Mbreti është lakuriq!” vetëm kur ai ju tregon të pasmet.
Ka ndërruar shtëpi: ka lëvizur nga Sodoma në Gomorra.
Edhe përmasat e universit do të përbëjnë sekret ushtarak.
Ka njeriu të drejtë ta konsiderojë veten si autor të mendimeve që nuk i kanë pëlqyer?
Kush mban kurorën me gjemba, nuk ka të drejtë ta ulë kokën: kurora do t’i binte.
Djalli nuk fle. Me askënd.
Fund i nekrologjisë: “Ai nuk vdiq! Thjesht ndryshoi mënyrën e jetesës.”
Po na realizohen ëndrrat më të pamundshme; tani është koha për të kaluar tek të mundshmet.
Disa mendime na vijnë në mendje me shpurë shoqërimi.
Golemët prej argjile, që u është dhënë jetë, bëjnë ndonjëherë karrierën e statujave.
Disa duhet të jetonin një herë të dytë, si shpërblim; disa të tjerë, si ndëshkim.
Bërtiti: “Mbreti është lakuriq!” Por oborrtarët ia mbyllën gojën: “Mos e dhashtë Zoti!” “Pse?” “Mund ta zërë rrufa.”
Ndonjëherë, flamurtari duhet identifikuar sipas shenjave të gishtit në flamur.
Asgjë nuk mungon në parajsë: as ferri!
Mistiku? Kujton se ekziston.
Ishte njeri progresist dhe fetar, e pranonte që njeriu rrjedh nga majmuni, por nga ai i arkës së Noes.
Mos e provokoni hajvanin, duke e nxitur të shkruajë një kryevepër: po sikur t’ia dalë?
Filozofë, mos e zbuloni gurin filozofik: do t’jua varin në qafë!
(*) Stanislav Lec (Stanisław Jerzy Lec, 1909-1966), shkrimtar polak dhe një nga aforistët më të mëdhenj të shekullit XX. Materialin më sipër e kam përzgjedhur dhe përkthyer nga përmbledhja e tij Nouvelles pensées échevelées (frëngjisht).
