Kur kryeministri Berisha vizitoi Lezhën, javën që kaloi, për të kremtuar përvjetorin e Kuvendit të Lezhës, Aleanca Kuqezi e priti me sloganin “Gjergj ti na bashkove me Europën, këta na ndanë.”
Vetë kryeministri, për të mos lënë gjë mangut, iu drejtua lezhianëve me fjalët:
“Sot është një ditë e madhe krenarie për ju. Nuk është e rastit që u zgjodh Lezha si sofra, si djepi, si logu i këtij Kuvendi. Ajo u zgjodh se zemra juaj, shpirti juaj, virtyti juaj ishte me i arriri.”
Të tjerë njerëz i dëgjon rëndom të thonë:
“Turku na mbajti 500 vjet të pushtuar.”
Këtu ka një retorikë, një mekanizëm identifikimi, dhe një revan që kapton shekuj. Retorika është e njohur dhe banale, mekanizmi i identifikimit vjen me rreziqe të ditura, sidomos në Ballkan, ndërsa revanin e marrin mendjet infantile.
Më duhet të rrëfej një anekdotë që e kam rrëfyer edhe më parë: kur ende fëmijë, kujtoja përnjëmend se, po të mos e kishin vrarë Pirron me tjegull në Argos, do të kish qenë gjallë sot e asaj dite, në mos në Tiranë, të paktën në Delvinë.
Kryeministri Berisha u flet lezhianëve në mënyrë të tillë, sikur këta të kenë vërtet ndonjë lidhje, përtej emrit të qytetit ku jetojnë, me lezhianët e qytetit ku u mblodh Kuvendi i Lezhës, këtu e pesë e kusur shekuj më parë.
Aleanca KZ i njëjtëson shqiptarët e sotëm me ata të vjetrit, që mes të tjerash as shqiptarë nuk quheshin, por arbër.
Në shkollat, fëmijët ende mbushen me mllef kundër këtij turku (një tjetër anakronizëm) që na paska mbajtur 500 vjet nën zgjedhë.
Deri ku janë caqet, deri ku mund të shtrihet me arsye kjo na kaq ekumenike, kaq gjithëpërfshirëse? Kjo vetë e parë shumës, që shpreh me pafajësi vendosmërinë (ndonjëherë arrogancën) e një identiteti historik që kërkon të bëhet edhe identitet qytetar?
Nuk do të kish gjë më qesharake, se të dëgjoja një meksikan të thoshte ndonjë ditë: “Cortés-i na shtroi me zjarr e me hekur, në fillim të shekullit XVI,” ose një spanjoll të më thoshte “E zbuluam Amerikën aksidentalisht, në fund të shekullit XV.”
Ose një italian që të thoshte se “Gotët na e pushtuan Italinë në Mesjetën e hershme.”
Të përvetësosh historinë, do të thotë edhe të arrish një moment kur të mos e përdorësh dot më këtë na, ose këtë vetë e parë shumës, kur u referohesh rrethanave që nuk kanë lidhje as me ty, as me periudhën historike kur jeton ti.
Të thuash: “Turku na mbajti 500 vjet të pushtuar” ke gabuar të paktën tre herë: (1) se çfarë ka ndodhur në ato 500 vjet, nuk na ka ndodhur ne, madje më shumë ka të ngjarë që ne të jemi produkt i asaj periudhe; (2) një pushtim nuk mund të zgjasë 500 vjet, sepse pastaj nuk është më pushtim; (3) ata që sunduan shqiptarët në atë kohë nuk kanë qenë turq, por osmanë.
Përndryshe, hiq këto tre gjëra të vogla, pohimi qëndron.
Në mbledhjen e paradokohshme kushtuar çeljes së ceremonive për 100-vjetorin e Pavarësisë së Shqipërisë, kryetari i Kuvendit të Kosovës J. Krasniqi tha:
“Mund të ndërrohen rendet shoqërore, ekonomike dhe politike, mund të ndërrohen formacionet e administrimit, ritmet e zhvillimit, por Shqipëria, shteti i shqiptarëve, atdheu i shqiptarëve të shuar e të përjetshëm, të gjallë e të palindur do të rrojë përjetë të jetëve.”
Është një thënie që na ndihmon të kuptojmë se ajo na-ja e retorikës kombëtariste, ajo vetë e parë shumës që na çel portat e identifikimit, i referohet – në të vërtetë – përjetësisë.
(“Se Zoti vetë e tha me gojë/Që kombe shuhen përmbi dhé/Po Shqipëria do të rrojë;/Për të, për të luftojmë ne!”)
Ndoshta atë ditë, në Lezhë, ka pasur vërtet ndonjë qytetar që ka kujtuar se ai vetë, si banor i qytetit, ka pasur ndonjë meritë ose të paktën rol, në zgjedhjen e asaj convention center, që ishte Katedralja e Lezhës, për punimet e Lidhjes.
Këta përdorues naivë të vetës së parë shumës janë, në të vërtetë, viktima ose robër të mitit historik.
Janë po këta që të thonë:
“Grekët na kanë marrë Janinën.”
Ah, grekët. Po nëse Janina s’ka qenë ndonjëherë pjesë e Shqipërisë, atëherë kujt ia morën grekët? Mos po flisni gjë, zotërinj, si nënshtetas osmanë (sa kohë që Janina ndërroi duar mes osmanëve dhe grekëve)?
Jo, grekët – të thonë – ua morën Janinën shqiptarëve.
Drama historike e Janinës, e narrativizuar në këtë mënyrë, vjen e shpaloset në skenën e një teatri kukullash. Në fakt, diçka ndodhi me atë qytet ballkanik – qoftë edhe ngaqë, bie fjala, banorët e sotëm të Gjirokastrës nuk shkojnë dot atje sikurse shkonin këtu e 150 vjet të shkuara… por a mund të shpjegohet, ose të përjetohet kjo diçka, nëpërmjet vetës sonë të parë? Unë dyshoj se jo; veta e parë pengon, duke personalizuar tej mase.
Një gjë është të thuash: osmanët i vranë banorët meshkuj të kështjellës, ndërsa gratë dhe fëmijët i shitën në skllavëri; dhe një gjë tjetër, turqit na vranë vëllezërit, ndërsa motrat na i shitën në skllavëri… retorika e variantit të dytë ushqen zemërimin dhe etjen për hakmarrje. Por hakmarrje kundër kujt? Apo, pasi të kemi sendërtuar emocionin, do t’ia sendërtojmë këtij edhe një objekt surrogato?
Njeriu e ka të vështirë të përfytyrojë shtrirjen e kohës, përtej datës ku ka lindur dhe datës tjetër kur do të vdesë. Prandaj, në rastin e parë, i vjen në ndihmë historia – si degë e dijes; ndërsa në rastin e dytë, po të ketë nevojë, futurologjia – si spekulim racional, ose feja, po të ketë nevojë.
Të studiosh historinë, kështu, do të thotë edhe të mësosh se kur nuk mund ta përdorësh më atë na, ose kur duhet të heqësh dorë nga veta e parë shumës, në rrëfimet.
1)Në shkollat, fëmijët ende mbushen me mllef kundër këtij turku (një tjetër anakronizëm) që na paska mbajtur 500 vjet nën zgjedhë. – Jam dakord qe Turqit e sotshem (Pasardhesit e Osmaneve) nuk jane pergjegjes (deri diku) per pushtimin tone.Por ama ne mllefin dikujt duhet tja zbrazim.
2)Të thuash: “Turku na mbajti 500 vjet të pushtuar” ke gabuar të paktën tre herë: (1) se çfarë ka ndodhur në ato 500 vjet, nuk na ka ndodhur ne, madje më shumë ka të ngjarë që ne të jemi produkt i asaj periudhe; (2) një pushtim nuk mund të zgjasë 500 vjet, sepse pastaj nuk është më pushtim; – Ne direkt nuk na ka ngjare por ama vuajme pasoja nga ajo qe ndodhi.
Ajo qe une e quaj me flagrantja: një pushtim nuk mund të zgjasë 500 vjet, sepse pastaj nuk është më pushtim – Po pse ajo qe bene Osmanet, pushime ne Arberi ishin?Po Arberit skishin ndonje gje me te mire per te bere qe i luftonin?
Kjo mua me duket ofenduese.
Shkruan:
Ofenduese për kë? Për arbrit që u pushtuan apo për shqiptarët e sotëm apo për ty vetëm? Njerëzit (individët) ofendohen nga gjithfarë gjërash – dhe unë ia kam vënë vetes për të detyrë që të ofendoj të paktën një njeri, me çdo fjalë që shkruaj. Ndoshta këtë herë ishte radha jote – po nothing personal, tha.
Orion, temën e pushtimit/sundimit turk e kemi rrahur gjerë e gjatë në blog (Gramatika e pushtimit, Morfologjia e pushtimit).
Sa për argumentin tim, thelbi i tij ka të bëjë me 500 vjetët. Edhe një përqafim, nëse zgjat 500 vjet, shndërrohet në shall.
Xha Xha,
Po perplasni koncepte,fryte te nje super shoqerie e cila e ka zhvendosur procesin e zhvillimit ne autobanda hapsinore”elektromanjetike”,me ndergjegjen shoqerore te nje bashkesie e cila akoma nuk ka mundur ta zhvendos zhvillimin ne ”autobandat ” rurale.
Kushti i pare per perfshirjen e nje bashkesie ne ate qe konsiderojme ”zhvillim” eshte njehesimi i gjuhes nepermjet standartizimit te saj ,si ithemi thjesht te merremi vesh njeri me tjetri,te kuptojme se perse na ka nevoje tjetri.Tedenca e jona eshte te rrenojme cdo gje te vlefshme te se kaluares ,e cila ka te beje me ate qe karakterizon identitetin e nje shoqerie Perpjekjen tuaj per te evidentuar problemet e se ardhmes te shoqerise shqiptare kapercen kufijte e nevojave te ngutshme te saj .
Gjendjen e sotme e shoqerise sone ,do ta krahasoja me ate te ”dehurin ” qe kur kerkon te cpihet, merr rrufit nje shishe raki dellinje.Perqasjen tuaj rreth dilemave perballe te cilave ndodhet sot shoqeria jone, nuk e shoh si paradoksale,por krejtesisht te natyrshme,rreale .Irreale eshte se perqasja juaj nuk mund te ”irritoje” turmen,sepse thjesht mungon kodi i komunikimit,dhe fatkeqsisht sot ne shqiptaret kemi vetem nje kod ,ate qe ”gjithsecili per vete dhe per klanin e tij”.
Sic e kam theksuar ,ne i jemi adoptuar ”efektit direkt” apo pasqyre.
Po kaq sa kjo trajta ‘na’ vend e pa vend (dmth zakonisht na-ja na permbledh me te vdekurit, se ata nuk na refuzojne dot, ndryshe nga te gjallet) me shqeteson ky thirrori…dodonik, si prej filmi te dubluar shqiptarosovjetik, ky ‘Gjergj!’ i gjuajtur ne po ne te njejten tejkohesi apo moskohe me ‘na piu gjakun Justiniani i Dyte’.
‘ Gjergj, Shqiperine do ta bejme kuqezi’-deklaroi formulen partiake te betimit Kreshnik Spahiu ne Kruje ( http://www.aleancakuqezi.al/2012/ak-tv/aleanca-kuqezi-ne-kruje-shqiperia-behet-kuqezi/); “Gjergj, me ty e fituam Europën dhe me KËTA e humbëm!”- e mbyllte shkrimin tek ‘Shekulli’ Myslym Pashaj i po te njejtes parti (http://www.shekulli.com.al/shekulli/2012/03/05/gjerj-ti-na-bashkove-keta-na-ndane/); po thirrja (‘ keni pare,s’keni pare/shkon i vdekuri me te gjalle’) nuk mjaftohet vetem me Gjergj dhe vetem me ofshamat grarishte te AKZ-se. Para ca kohe, Artan Lame, ne nje artikull sensibilizues per meremetimin e mermereve te profanuara ne perkujtimoren e heronjve te Gjirokastres, propozoi qe mbledhja e fondeve per to, te paraprihej me betimin para Cercizit, ‘Kapedan, do ta bejme!’ (shoqerohet me lagie te lehte oftalmonazale). Djemte, ia plotesuan amanetin.(http://www.panorama.com.al/kulture/memoriali-i-cercizit-te-rinjte-kerkojne-restaurimin/)
Kane nisur te dendesohen pak si shume keto thirrjet pa adrese keshtu, po perpjekja per te prodhuar emocione mistike me forcat tona, apo me qarte, per te prekur veten, po u shperdorua gjate, nuk rrenqeth me, do shtuar doza pastaj, dhe kalojme detyrimisht ne sindroma me te egra, delire taktile, germime (‘Erdhem Gjergj!’), deri tek klonimi mbase jo, po pertej kllounimit ama
Mire me shqiptaret qe s’ka ngel me njeri pa e tall trpn, po me armenet ca pate?
Sikur ata qe u bertasin statujave te ishin shumica e shqiptareve, nuk do ta kisha shkruar kete, qofte edhe nga frika, se ‘hapu rrugen!’ thone.
E drejte, po nuk e kuptova lidhjen me Justinianin e dyte? Ne fakt ky njihet se ka masakruar shume sllave dhe ndonje arab te rastit. Apo ishte kot pa lidhje
Shyqyr qe nuk vura te Parin thuaj
Te parin mund ta kishe vene pa problem, s’te thote njeri gje per te.
“Të thuash: “Turku na mbajti 500 vjet të pushtuar” ke gabuar të paktën tre herë: (1) se çfarë ka ndodhur në ato 500 vjet, nuk na ka ndodhur ne, madje më shumë ka të ngjarë që ne të jemi produkt i asaj periudhe;”
Me ngacmoi paragrafi i mesiperm per te shtruar nje pyetje qe ne fakt nuk ja di pergjigjen: a ka ndonje studim shkencor te mirefillt per krahasimin te themi te races se arberit perpara 800 vitesh (ose te banoreve qe kane jetuar ne keto treva) me ne, shqipetaret e sotem? E them kete se meqe nepermjet gjuhes kemi mangesira te karakterit dokumentues, pra na mungojne evidencat per te provuar vjetersine e gjuhes shqipe, ndoshta nepermjet analizimit shkencor te skeleteve e vecanerisht te kafkave, mund te arrihet ne konkluzione me te sakta nese ne qe sot banojme ketu jemi e njejta race apo jo me ata te 800 vjeteve me pare.
ahahaha….. e o xha xha fol per arber e shqiptare se edhe per pak do te te besojne, po u duhet vertetimi racor. Hej ç’vete ndonjehere ne kete blog, te shton jeten. Meta eshte i pafajshem tha, mos u besoni syve.
p.s s’e kam me ty ana, e kam me efektin e shkrimit, ti je top fare me kerkesen per vertetim racor, mendon shqiptarisht dhe dok fare, o eshte raca jone o s’eshte si ne.
Pavaresisht humorit qe u krijua, kete krahasimin me Meten une s’e kuptova. Tani ose nuk ke kuptuar gje nga ajo qe une kam thene, ose Meta nuk eshte hajdut. lol
Na-ja eshte e natyrshme per ata qe identifikohen si shqiptare etnike, si pasardhes te katerdhjetagjysherve te tyre.
Na-ja eshte ne funksion te etnicitetit, jo ne funksion te shtetit, prandaj edhe Janinen na e moren, sepse nuk u zbatua parimi kombetar.
Janina ra ne mars 2013, ne e kishin shpallur Janinen pjese e shtetit tone me 28 Nentor 1912, ne baze te parimit kombetar, llogjike qe na e moren, neve si shqiptare etnike.
Po te hecnim ne funksion te shtetit, do te nxisnim imperializmat, si ta zeme Duçja qe donte te ‘rimerrte’ ish Perandorine Romake.
Identifikimi historik permes etnicitetit eshte gjeja me e logjikshme qe mund te behet, ashtu si individi shkon thelle ne histori nepermjet trashegimise prinderore, biles justifikon pronesine e tij si te gjyshit a stergjyshit.
Gjenden kudo ne bote, sipermarrje qe thone, qe prej vitit 1820 nen pronesine e familjes x,y,z si ta zeme Rothschild-et.
Keto jane mekanizma te natyrshem shoqerore, nje njeri normal flet per gjysh-stergjyshet e tij, nje shoqeri monoetnike flet normalisht per paraardhesit e saj.
Jane streset e komplekset multietnike, ato qe perpiqen te hedhin balte mbi vijimin e natyrshem etnik te nje shoqerie dhe menyres se si keto shoqeri e perceptojne historine.
Ne (si shqiptare etnike), s’kemi asnje kompleks te flasim per rrenjet tona, per te paret tane e te identifikohemi me ta, me gezimet e vuajtjet e tyre, eshte pjese e permases tone historike, e trashegimise tone, qe dikur behej me ane te miteve, legjendave, gojedhenave, rrefenjave, perrallave, sot nepermjet historise neper libra.
Prandaj edhe na vjen natyrshem ti themi Gjergjit, ti na bashkove me njeri-tjetrin e me Europen.
Po s’arritem dot si shqiptare etnike te identifikohemi me Heroin tone Kombetar, atehere na ka merdhif permasa e ndjeshmeria historike.
Per fat te mire, shqiptaret etnike kane ende ndjeshmerine e duhur historike e gjykojne me kategorite e tradites, trashegimise, vijueshmerise, prejardhjes etj, e besoj se duhet te jemi krenare qe arrijme te jemi kaq njerezisht ‘normale’, kur shume vende po rreshqasin frikshem drejt anomalise.
http://www.gazeta55.al/gazeta/07.03.2012.pdf
Thjesht per te zbardhur dicka nga kompleksiteti historik i Lidhjes se Lezhes. Kuptohet, eshte e panevojshme te kerkohet analiza antropologjike ne kete rast. Eshte e respektueshme dhe fisnike tu besojme burimeve.
“(2) një pushtim nuk mund të zgjasë 500 vjet, sepse pastaj nuk është më pushtim…” po, nëse do të ishe ti që vendos definicionin. Për fat të keq (tëndin, natyrisht) nuk je ti i vetmi që definon. Mund të zgjasë, mund… Vetë fakti që shumica e shqiptarëve (dhe një shumicë e rrastë mund të thuhet) është e mendimit se ishte pushtim, e vërteton se njerëzit ashtu i përjetojnë ngjarjet e së kaluarës. Historia nuk përbëhet vetëm nga librat dhe rrymat ideologjike (që mund të ndërrohen orë e cast) por edhe nga një ndjenjë, një mendësi ose një nënvetëdije kolektive (quaje si të duash) që nuk mund të jetë aq lehtë e manipulueshme, sic rrekesh të na bindësh.
Shkruan:
Këto gjëra nuk zgjidhen me votë. Në fakt, dallimi mes pushtimit dhe sundimit është elementar, dhe vetëm takti më detyron që të marr mundimin ndonjëherë ta shpjegoj.
Vërej që përdor edhe ti një na (“siç rrekesh të na bindësh”); shpresoj të mos kesh parasysh këtu edhe Gjergjin, veç vetes.
“Këto gjëra nuk zgjidhen me votë”
Nuk është fare cështja për votat po për bindjen e shumicës.
“..shpresoj të mos kesh parasysh këtu edhe Gjergjin, veç vetes…”
Unë nuk shpresoj, por e shoh që e keni të kotë, ju neootomanët…
Sapo më vure një etiketë: neo-otoman, të cilën unë nuk e njoh.
Të kam respektuar deri tani dhe nuk të kam vënë etiketa – por soji yt i vrazhdë dhe i pagdhendur nuk bën dot pa ia pirografuar kundërshtarit numrin rendor në lëkurë.
Mjerimi është yti dhe ti nuk shkëputesh dot prej tij; ndërsa unë prej teje, po të dua, me një klik.
Të sqaroj dhe të siguroj se nuk kam asnjë lidhje me neo-otomanizmin, por vetëm më intereson e vërteta dhe sidomos mashtruesit dhe mistifikatorët profesionistë, të cilët pisllëkun e tyre e fshehin dhe e justifikojnë duke demonizuar kundërshtarin.
Bindja e shumicës – nuk më rezulton që ta ketë matur kush (mirëpres prova për të kundërtën – por jo profka, të lutem); edhe sikur të ekzistonte, nuk përbën argument, përveçse për fanatikun.
Me këtë rast, më duhet të bëj edhe një sqarim tjetër, këtë herë për hajvanët noterikë (ose njerëzit me të cilët komunikon Hyllini): unë jam agnostik dhe feja më intereson si dukuri sociologjike, psikologjike dhe kulturore vetëm.
Xha xha, une komunikoj me te gjitha rrymat e ekstremet, perveç atyre qe ‘me shajne nga Skenderbeu’, quame ‘besimtar’ qe i shajne ‘Zotin’. Ne thelb nuk gjej ndonje arsye per te besuar me shume ne Krisht ose Muhamet sesa ne Skenderbe, tre njerez, te tre etnive te ndryshme, simbole te tre identiteteve te ndryshme.
Ceshtje besimi civil kjo, ti beson ta zeme tek Volteri une besoj tek Skenderbeu, nuk e di nese me kupton, ti ve para identitetin iluministo-universalist une si perparesi kam identitetin kombetar, secili idhujt e vet.
Sqaruar kjo pike, problemi eshte tek efekti publik i shkrimit, kjo perpjekje jotja afron shume me tezat neo-osmane, ose me sakte hedh uje ne mullirin neo-osman dhe kush e sheh si rrezik neo-osmanizmin e s’te njeh, te sheh si i llogores neo-osmane.
Kam pershtypjen se ne kesi temash, per publikun qe s’te njeh te duhet te vendosesh nje fusnote si Kosova- unë jam agnostik dhe feja më intereson si dukuri sociologjike, psikologjike dhe kulturore vetëm- perndryshe do te te ngjitet etiketa.
Kjo tematike me sfond fetar mua me kujton shprehjen popullore, kush fle me qente, zgjohet me pleshta.
Besen tek Gjergji! Kujdes ketu se ai e ka nderruar te veten kush e di sa here ndersa i ati akoma me shume. Dhe nuk duhet ngaterruar me Nene Terezen apo gjon vladimirin a ndonje tjeter qe kane qene besimtare te mire bamires etj. Gjergji ka vlerat e veta po jane te ndryshme.
Pastaj edhe greket e serbet jane konvertuar perndryshe nuk do kishim sot Stambollin 10 milionesh apo te gjithe myslimanet e tjere ne Bosnje e Serbi
“Unë nuk shpresoj, por e shoh që e keni të kotë, ju neootomanët…”.
XhaXha:
Mbase gabohem, po trepikeshi kur perdoret si ne fund te fleterrufese me lart, me duket se tradheton pak ndershmeri. Dmth niset njeriu te perdore per shantazh nje akuze qe vete nuk e beson, por ne momentin e fundit, s’ia ben dora, ka nje terheqje te vockel, e cila le pas ca pika, si gjurme per askund e kudo, nga ato qe leme zakonisht ne raste ironie, deshperimi, melankolie, medyshjeje, nenkuptimi, suspensi, konspiracioni, kercenimi… ose papergjegjshmerie fundja, drejtshkrimore a me rende se kaq (si ne rastin kur tjetrit i drejtohesh me shkeputje: ‘Ti Agim, je burre me mend…’; apo deri edhe ‘Ti Agim, je burre…’).
Vajtën pothuajse pesë vjetë që disa prej nesh lexojnë e komentojnë në këtë blog por sjellje të tillë keqdashëse dhe provokuese, si këto të kohës së fundit, herë të parë po shikojmë. Pesë vjetë nuk janë pak, sidomos për ty që duket se tani po mbyll fazën e adoleshencës, por blogu nuk është hapësirë për të shfrirë tepricën e hormoneve. Jua ka thënë edhe autori, e them edhe unë si lexues, nqs se nuk ju pëlqen blogu, mos e lexoni; keni dhjetra mënyra të tjera për të mbrojtur qëllimet tuaja fisnike. Shkruani ndonjë poemë, regjistrohuni në Shoqatën e Veteranëve të Luftës Antiosmane, organizoni beteja reenactment ku mund të shfarosni të gjithë turqit, serbët, grekët etj.
Ç’ti bëj drejtorit unë që është zemërmirë, tha.
Mos u ankoni mor me shqiptaret se eshte gjynah nga zoti. Pa imagjinoje njehere te dale ndonje e te shkruaje ne Perendim ta zeme; qe ne vitin 2000 kishte ne bote 13 milione hebre, ndersa para Shoah ne 1940 ishin 9 milione, ndaj zhvleresohen masakrat homerike mbi çifutet. Do ta kishin rrasur direkt e brenda, se negacionizmi denohet ose do te paguante gjobe te madhe, sipas ligjeve ne secilin vend. Pale sikur ta bente kete ne Izrael, kushedi se çfare mund te ndodhte!
Ndersa shqipet s’te thone gje, madje shume edhe te duartokrasin kur abuzon me historine e tyre! Ca te kerkosh me shume, ku ka popull me bujar me te dashur! Shiko edhe Kryepiskopin tone, erdhi vetem perkohesisht dhe aq shume i pelqen ketu sa s’do te ike me! E kush po i thote te ike? Asnje, mikun ne e mbajme me te gjitha te mirat edhe kur ta ze deren njezet vjet.
Thorgal, nuk të duket se e tepron pak me këtë krahasimin me holokaustin?
Një nga arsyet që diskutimi i shifrave të hebrenjve të vrarë në kampet është kaq temë e ndjeshme, lidhet drejtpërdrejt me afërsinë e kësaj ngjarjeje me të sotmen dhe faktin që viktimat e atij persekutimi janë ende gjallë.
Por shumë kohë më pas, i njëjti diskutim do të jetë fare normal.
Sa për historinë e Shqipërisë, ajo është me përkufizim dije në evoluim, sepse gjithnjë zbulohen fakte të reja dhe sidomos gënjeshtra të vjetra.
Thua: “shqipet të duartrokasin kur abuzon me historinë e tyre.” Po cilën histori? Sepse kjo thënie e merr për të mirëqenë një histori që ekziston, e shkruar në mermer, dhe ca historianë (të paguar, natyrisht të paguar) përpiqen që ta shlyejnë mbishkrimin nga mermeri.
Shekullin e fundit, më tepër sesa histori të shqiptarëve, kemi pasur një gjenealogji të shqiptarisë ashtu siç e kemi dashur të jetë. Por tani nuk mban më ujë pilafi. Ti mund të lexosh Kristo Frashërin, bie fjala, por bota mbarë lexon Schmitt-in. Dhe nëse ti e nxjerr Schmitt-in persona non grata, ia ke mbyllur dyert komunikimin me botën.
Dhe e di ku është e bukura? Se marrëdhëniet me botën, në çdo fushë, na duhen më shumë ne shqiptarëve, sesa ç’i duhen botës.
Që prej pavarësisë në 1912, Shqipëria i ka provuar botës, para së gjithash, se nuk jeton dot pa serume. Kur e provoi Enver Hoxha, i vuri njerëzit të hanin klorofil.
Prandaj shqipet nuk kanë ndonjë histori të tyren – por kanë atë histori që ua kanë dhënë të tjerët, secili për qëllimet e veta. Edhe vetë kujtimi i Skënderbeut ka ndjekur një rrugë shumë të tërthortë dhe me kthesa, derisa t’u kthehej shqiptarëve në formën që ekziston sot.
Nëse e duan kaq shumë historinë, shqiptarët duhet të jenë gati ta shohin veten në pasqyrë, ashtu siç janë – me virtytet dhe veset e së kaluarës së tyre, të cilat në thelb nuk duan të thonë asgjë më tepër nga ç’u ngarkojmë ne në shpinë.
Gazeta 55, dje, siç na e kujtoi Theollogos-i, e krahasonte haptazi, me gravurë në faqe të parë, Bamir Topin me Hamza Kastriotin – duke thyer çdo rekord idiotizmi në shtypin e Tiranës dhe në mendësinë e të gjithë atyre të cilëve u drejtohej ky krahasim.
Kjo mua më thotë, para së gjithash, se ‘shqipet’ kanë probleme shumë të mëdha me historinë e tyre dhe nuk arrijnë ta përtypin dot si histori; por më tepër e trajtojnë si një dosje që më në fund e kanë hapur, dhe që po mund ta përdorin për të larë hesapet me Tjetrin (dhe qëllimisht me shkronjë të madhe).
Ciles histori?
Xhaxha duhet patjeter te biem dakort se ka Nje histori te Vertete, unike, universale dhe impersonele, domethene qe ekziston vetvetiu jashe librave qofshin keto te Schmit apo Frasherit. Ne mund te kemi njohuri te sigurta mbi nje pjese te saj, nje pjese mund te mos e dime fare, ndersa nje pjese tjeter ta dime gabim. Ne, ne kuptimin e njerezimit por edhe ne ate personal.
Eshte shkruar (ne mermer pse jo) nga vete protagonistet e kohes dhe askush nuk e fshin dot, por vetem mund te perpiqemi ta lexojme e ta kuptojme.
Me pjesen qe eshte shkruar edhe prej shqiptareve, disa si 55-a po abuzojne e disa te tjere po tallen ndonjehere pse jane injorante e ndonjehere per motive te mbrapshta.
Kur thote Davutoglu a si ka emrin se po te mos ishte PO shqiptaret as nuk do e shihnin Egjyptin e jo me te beheshin Vezire te tij si Mehmet Aliu, kjo eshte tallje nga padija, pasi arberit ne shekullin e katermbedhjete popullonin ishuj shume afer Egjyptit e s’do mend qe nje dite te afert do shkonin ta “vizitonin” edhe ate. Ndersa kur neo-otomanet e mireinformuar ngaterrojne ngjarje e te dhena si c’ben Jazexhi, kjo pastaj eshte tallje me historine per motive te mbrapshta por edhe sulm mbi kulturen tone, mbi shqiptaresine.
Sot nuk mund te flasim me mbi lidhjet e gjakut apo mbi gjenetiken, por jemi shqiptare pasi kemi gjuhe e histori te perbashket e ndonje zakon te zbehur.
Nese sulmohet historia, nese manipulohet abuzohet mbulohet etj c’fare na ngelet me? Vetem gjuha. Edhe asaj do t’ia gjejne anen e do kthehemi te gjithe ne turq e greke. Hajt mo se shume te tjere jane bere e s’i ka gjetur gje.
Po problemi eshte se pervecse po tallen me babe e nene, gjysh e gjyshe te vetet po sulmojne edhe vlerat, ato per te cilat kemi nevoje, shembujt me te cilet do edukojme femijet. Nuk e kam fjalen per ju apo ndonje tjeter qe e duan historine te paster e te vertete, por per sklleverit e filozofise, – kush lufton kunder te Madhit eshte raja i pagdhendur etj.
Si t’ja bejme me ta. une them te veprohet sic bejne ne perendim me negacionistet, apo sic beni ju me ekstrimistet ne fusha te tjera. ekstremizmi eshte i demshem, ndaj nuk duhet pranuar.
“Sot nuk mund te flasim me mbi lidhjet e gjakut apo mbi gjenetiken, por jemi shqiptare pasi kemi gjuhe e histori te perbashket e ndonje zakon te zbehur.”
Pothuajse dakort, duke shtuar fjalet “teritor te perbashket”. Por a nuk do te ishte me mire qe kur i referohemi popullsise te perdorim termin “shtetas shqipetar” pra qytetar i regjistruar si i tille ne shtetin me emrin Shqiperi? Jam shume i sigurte se po te perdoret ky term ne te gjitha debatet apo shkrimet kudo qofshin, shume shpejt historine do ta shikojme si dicka qe na bashkon dhe qe na meson qe te mos bejme gabime te perseritura.
Pse jo le ti quajme Shtetas shqiptare ose Shtetas te Shqiperise, por jo ‘shqiptare’ pasi pastaj, ta zeme Tanhauseri, do te na quaje ‘Kolonialiste te vonuar’ dhe me te drejte. Kultura jone nuk eshte me e mire se e tyre, ndaj le ti ruajme secili te veten.
Shkruan:
Askush nuk sulmon historinë si të tillë – kushdo që kritikon, kritikon për ta korrigjuar këtë histori, për t’ia afruar së vërtetës ose për ta manipuluar dhe zëvendësuar me historinë e vet.
Me sa arrij të marr vesh, ti e ke këtu fjalën për sulmet ndaj versionit zyrtar të historisë, ose atij që ka formuluar Rilindja Kombëtare.
Ky version e ka bërë punën e vet; dhe Rilindësit nuk është se kishin dhe aq merak që të përcillnin të vërtetën. Synimi i tyre ishte më shumë praktik se teorik – ata donin t’u jepnin shqiptarëve, komb duke u zgjuar, një histori që t’i ndihmonte të zgjoheshin.
Sot, përtej nivelit të shkollës fillore, kjo histori nuk i qëndron dot më kritikës.
Për shembull, nëse versioni zyrtar i historisë mbështetet te një vepër përgjithësisht e pranuar si falsifikim (ajo e Biemmit), atëherë versioni zyrtar nuk mbrohet dot më.
Problemi, me shumë vende të Ballkanit, është se vazhdojnë të kultivojnë një version të historisë që është formuluar gjatë luftrave të tyre për shkëputje nga Perandoria Osmane; dhe në mënyrë të tillë që t’u shërbente atyre përpjekjeve.
Mirëpo sot, problemi kryesor në Ballkan nuk është Perandoria Osmane, por kombëtarizmi, në forma nga më primitivet. Ndërkohë, historiografia europiane e ka kapërcyer me kohë këtë stad, madje edhe duke e rishikuar me rrënjë periudhën osmane, në Ballkan.
Që këtej edhe ato proskripcionet, që ka hartuar K. Myftaraj, me historianë që do të marrin dënimin e merituar, thjesht ngaqë kanë fyer librat e këndimit të shkollës fillore dhe kanë thënë se Skënderbeut i rrinte e vogël përkrenarja.
Dua te them qe historine e bejne (e shkruajne) vetem protagonistet e kohes. Per shembull historine e Lidhjes se Lezhes e shkruajten arberit turqit latinet sllavet etj ne shekullin XV, ndersa ne e lexojme e rishkruajme ose e interpretojme. Fjalet jane te ngateruara eshte e vertete por shpresoj qe te jem sqaruar me mire me kete shembull dhe qe c’fare shkruajta lart te jete me e qarte tani.
E dyta, secili mund te kete mendimin e vet, mund edhe te abuzoje apo te tallet me historine tone,(jeten, veprat e te pareve tane), kulturen, vlerat tona po ashtu, ceshtja eshte deri ku mund te pranohet abuzimi, ku eshte limiti apo ne c’fare momenti shoqeria dhe shteti duhet te sanksjonoje abuzuesin, tallesin.
Une jam ne princip per gjobat, pershembull u talle me masakrat mbi arberit ne ate kohe, – ke 100 mije leke gjobe, jo pse jemi femijet e atyre qe u masakruan por sepse ke thene nje budallek nje te pavertete qe eshte e demshme per shoqerine, ndez urrejtje etj. Po ashtu liria mosnenshtrimi trimeria jane vlera e duhet ti mbrojme.
Te kuptohemi nuk mund te denohet mendimi ndryshe as duhet kerkuar uniformiteti i domosdoshem, por duhen denuar vetem ekstremet dhe ekstremistet qe demtojne shoqerine.
Problemi i sulmeve ndaj studiuesve eshte problem tjeter pa dyshim me i rendsishem, dhe ne qe nuk na kane rene per hise sulmet e Myftarit nuk i mendojme apo nuk i ndjejme aq sa duhet, por u ndodhem te ky diskutimi tjeter dhe folem mbi te. Per Myftarajn une nuk jam per gjoba, por ndonje muaj burg do ti bente mire.
P.S. Gjobe mashtrusve dhe burg atyre qe kercenojme e keni per te pare do jemi te gjithe me rehat pastaj, edhe keta tipat vete po ashtu.
…”Sot, përtej nivelit të shkollës fillore, kjo histori nuk i qëndron dot më kritikës…”
Kjo ngjan me pohimin e Al Gore, kur thote se tashme ceshtja e ngrohjes se ambientie eshte e konfirmuar shkencerisht, dhe s`ka hapesire per debat.
Nuk me duket se eshte e drejte qe ne gati, gati te akuzojme rilindasit per falsifikim intelektual. Arbereshet e Italise nuk kishin te dhena, shkrime apo burime historike eksluzive, prej te cilave, krejt papritmas, ata vendosen te ndertojne “ngrehinen” e rilindjes kombetare, ashtu alla shqiptarshe, pa baza e pa forme.
Mbas rilindjes europiane, inteligjenca e Europes rizbulonte perseri mendimin e vjeter grek apo organizmin social romak, dhe aq i forte ishte impresioni i ketij rizbulimi, sa ata filluan te shihini me lupe ne dore cdo gje qe lidhesh me to. Operat e para ishin te gjitha me teme nga mitologjia greke, arkitektura iu kthye neoclasicismit, Machiaveli shkruante per si ishin gjerat nei vecchi tempi.
Duke kerkuar per origjine dhe pasardhesit e grekeve te vjeter, me c`kam lexuar, shume nga opinion formuesit e Europes, sidomos ne shekullin 18-19, rane ne kontakt me shqiptaret, te cilet iu duken si “noble sauvage” te dale nga kushedi cfare librash, perrallash apo mitesh. Mjafton te shohesh si trajtohet figura e shqiptarit ne pikturen e asaj kohe, dhe e kupton se Europen e kish bere per vehte moskokecarja krenare e shqiptarit, nje menyre te jetuarit krejt e lire nga cdo lloj paragjykimi. nje lloj fisnikerie e brendeshme, qe as kishte lidhje e as kushtezohesh nga kushtet materiale ( nga i pari deri tek i fundit flasin per mikepritjen, besnikerine apo egersine e shqiptareve). Dhe ky entitet, kjo sasi e panjohur duhesh klasifikuar, dhe te gjithe provuan doren e tyre ne kete pune: na quajten epirot, shqiptare, ilire, pellazg e gjithshka tjeter. Por nuk ishin fshataret e Italise qe e bene kete, por ata qe kishin mbaruar Oksforded apo Leipciget e kohes.
A eshte e falsifikuar historia e Shqiperise?
Ne cfare kuptimi do te ishte e falsifikuar?
Kush pjese e saj eshte e falsifikuar?
Kush eshte e verteta atehere?
Per mua, if it looks, quacks, swims, flies and walks like a duck, the odds are that it’s a duck.
Greket thirren turqit per ndihme ne 1350 e tehu pikerisht sepse shqiptaret, besnik ne zakonet e tyre, s’lane qytet e fshat grek pa grabitur.
Skenderbeun, edhe Martin Luteri e perdor si shekmbull ne argumentet e veta. Eshte e pamundur qe per 400 vjet nje Europe e tere, nga Marlowe tek Vivaldi, Gibon e kompany te kene besuar per te vertet nje te genjeshter.
Ne vitet 1770 ishin perseri shqiptare qe nuk linin qytet e fshat grek pa grabitur, dhe ishin perseri greket qe kerkuan ndihmen e turqve per te shpetuar nga ata. Armatolet greke lejoheshin dhe perkraheshin nga turqit. Kleptet nuk paten nevoje as per leje e as per perkrahje.
Perseri nga c`kam lexuar rrezikun me te madh Porta e Larte e shihte nga shqiptaret, dhe ajo beri cmos te mos ti lejonte te bashkoheshin geg e tosk, se kish rrezik te binte edhe Stambolli vete – e keto nuk jane fjalet e mia.
Kur shqiptaret mysliman – nja 10 mije prej tyre – u rekrutuan per te luftuar kunder grekeve ne periudhen mbas Ali Pashes, ata more nja 3 muaj paradhenie, dhe iken e e lane te gjithe ate pune sepse nuk donin te luftonin kunder grekeve dhe arvaniteve.
Greqia ishte nje vend qe paguante shume me teper taksa se sa cmerrte sherbime nga Stambolli. Shqiperia s`prodhonte asnje takse, madje vecse cka merrte kur thirreshin per te luftuar per divanin.
Kombetarizmi nuk eshte proces logjik, ne opinionin tim.
Ka te beje me shpirtin. Dhe si dikur me fene, edhe tani me nacionalizmin, ne jemi vone ne “dasem”. Te gjithe po e lene festen, ne sapo ia kemi mberritur.
Tannhauser, se po flet si antar i kryesise,cdo te thote kjo nese nuk ju pelqen blogu mos shkruani ? Qe te te pelqeje blogu do te thote patjeter te jesh dakord me materialet e servirura, me cdo paragraf? Nese sipas teje, kjo qenka politika e blogut,atehere te shpallet : pranohen vetem duartrokitje.
Ato qe thua ne pjesen e dyte te postimit tend nuk kane ndonje ndryshim thelbesor nga benzina e Edrusit. Por nese je duke i bere gjyq ‘adoleshentit’ Hyllin,te kujtoj se je ne rolin e jallan shahitit.
Shkruan:
Fatma, për këtë kemi diskutuar shumë herë, dhe më vjen keq që pikërisht ti e sheh me vend ta thuash prapë.
Nuk e kuptoj këtë lloj arsyetimi që kalon nga një skaj në tjetrin, të llojit ose/ose, AUT/AUT. Është një arsyetim që, si rregull, i falsifikon gjërat.
Sulmet që më janë bërë kohët e fundit nuk më kanë ardhur nga njerëz që kanë dashur të diskutojnë për çfarë kam shkruar, por nga njerëz që i kanë përdorur ato që kam shkruar unë si pretekst për të më sulmuar dhe për të konfirmuar (po kujt vallë?) pozicionin e tyre të kundërt.
Janë njerëz të vendosur në bindjet e tyre, të cilët duan ta përdorin hapësirën e komenteve për t’i shpalosur këto. Blogu për ta është vetëm një pretekst; meqë e dinë mirë se në mjediset e tyre, atje ku do ta kalonin kohën përndryshe, nuk u qaset asnjeri.
Ta pëlqesh blogun, nuk do të thotë që t’i bësh lëvdata, as ta duartrokasësh. Vetë Tannhauser-i, të cilit i drejtohesh, nuk më rezulton të ketë duartrokitur ndonjëherë – por është kënaqësi e madhe imja, sa herë që ai shkruan këtu, sepse prej tij gjithnjë mësoj diçka, edhe kur nuk jam dakord me të; sikurse mësoj edhe prej teje, edhe pse ti, në 80% të komenteve, më kundërshton.
Përndryshe, po të kisha nevojë për duartrokitje, i kisha marrë me lehtësinë më të madhe, sikurse shumë të tjerë që duartrokiten: duke manipuluar.
Prandaj, sikurse edhe ti duhet ta dish shumë mirë, të pëlqesh blogun do të thotë të këndosh në tonalitetin e blogut; pa çka se pastaj mund të specializohesh edhe në kontrapunkt. Rëndësi ka fryma dhe qasja: miqësore apo armiqësore.
Qasja e kolegëve që i kam përjashtuar tani nga blogu (dhe e të tjerëve që mund të përjashtoj më vonë) nuk ka qenë thjesht kritike, por armiqësore (hostile). Unë hostilitet në blog nuk toleroj – për shumë arsye, por kjo nuk ka fare të bëjë me nevojën time për duartrokitje.
Këtu vijnë dhe shkruajnë, ende, për fat të keq, njerëz që aktivizohen, si me komandë, sa herë që ceket një temë specifike; dhe jo për të diskutuar, por për të më heshtur mua – thelbi i ndërhyrjeve të tyre është gjithnjë: jo, nuk është kështu, po flet kot, po ia fut kot, këto gjëra dihen, shqiptarët… etj. Kështu kapërcehet nga diskutimi në metadiskutim, dhe nga angazhimi me një ide ose problem, në angazhimin për t’ia mbyllur gojën tjetrit.
Janë shtuar shumë komentet me krekosje morale, me fryrje kaposhi, me tone prej gjykatësi; ose pikërisht ato që më irritojnë më shumë, sepse vijnë nga njerëz që ia kanë dhënë vetes privilegjin e epërsisë automatike, për hir të një bindjeje që (kujtojnë se) kanë.
Unë këta njerëz do t’i largoj dalëngadalë që këtej – le të shkojnë t’i zhvillojnë gjetiu betejat e tyre dhe t’i kultivojnë gjetiu fryrjet dhe uniformat e tyre; nuk i dua këtu, sepse më helmojnë një hapësirë e cila është bërë shumë e shtrenjtë për mua.
Nuk është fjala, pra, fare për duartrokitje. Përkundrazi – është fjala për të mos lejuar degradimin e një hapësire e cila, në parim, i përket edhe ajo blogut.
Për fat të keq, temat që trajtoj tërheqin ndonjëherë njerëz shumë të mbrapshtë; të tillë që rrezatojnë vetëm negativizëm dhe me negativizëm ushqehen. Unë nuk kam për mision gjë që ta çliroj rruzullimin nga këto krijesa, por të paktën Interneti më jep luksin që t’i mbaj larg.
Xhaxha, nuk te jam drejtuar ty, por vetem Tannhauser , i cili ne kete koment thuajse vetshpallet bashkeautor i blogut duke thene kete here hapur gjera teper fyese. Ne pjesen e fundit te komentit te vet nuk i drejtohet me dikujt ne vecanti por paralajmeron nje grup te tere ku me siguri ka te shenuar me rreth te kuq edhe emrin tim. Tannhauser eshte , sipas meje, prototipi i psikes kombetariste ne kuptimin qe ti i jep, megjithese dikur ke thene se kritikojme tonen jo te te tjereve, ndonse fenomeni eshte i njejte. Eshte edhe agresiv dhe nuk ndalet as ne falsifikime sic qe rasti i fundit kur barazonte dialektin e lashte epirot me greqishten e sotme, sic e vuri ne dukje Hyllini, per te mos folur per raste me te lashta.
Qe duartroket e ke edhe ne komentin e fundit (“drejtori zemermire”), qe nuk ka thene kurre nje fjale te vetme te mire per shqiptaret me te cilet bashkejeton nje jete te tere,dhe me e keqja qe te trajton dinakerisht si bashkepunetor ne aferen e vet vorioepirote.
Nuk me shkon ndermend asfare te nderhyj ne marredheniet tuaja vec me eshte dukur e cuditshme qe kurre nuk ka patur qofte edhe nje kundershtim ndaj tij prej teje ose anasjelltas. Sigurisht Tannhauser ka pikpamjet e veta, axhenden e vet, por kundershtimi im ndaj tij nuk ka pse te me beje te papelqyer ne kete blog.
Xhaxha, me ke shkruar hapur dhe me duket ne mirebesim,gje qe e vleresoj mjaft.Me lejo pra te te pergjigjem ne te njejten menyre.
Blogu eshte juaji dhe politikat e rregullat i vendosni ju. Nuk kam asnje kundershtim, po i pranova keto rregulla marr pjese, perndryshe shikoj punen time,blogu nuk eshte i vetmi argetim. Persa me perket mua per formatin e ketij blogu do mjaftonin vetem dy rregulla : Jo fyerje dhe domosdoshmeria e argumetit. E para eshte e nenkuptueshme por per natyren e ketij blogu une do theksoja fort te dyten. Mungesa e argumentit do te coje patjeter ne fraza inerte, retorike kote, edhe ne tifozeri e duartrokitje per njeren apo tjetren pale,dhe me ne fund ne menyre te pashmangshme edhe ne fyerje . Mjafton te shikoni blogje te tjere.
Ajo qe thoni se ne 80% te rasteve ju kam kundershtuar besoj se eshte pak a shume e vertete.Por ka vlere per rastet kur kam nderhyre , per te tjerat kur kam heshtur, dhe keto jane shumica, ose nuk me kane dhene interes ose nuk kam patur kundershtime. Raporti pra duhet modifikuar. Nderkohe nuk jam ankuar ndonjehere as kur jam fyer me nentekst as kur jam censuruar,duke shfaqur mirekuptim se edhe gjera te tilla ndodhin.
Kundershtimet,besoj se jemi ne nje mendje, vijne per shkak te qasjeve te ndryshme ndaj te ashtuquajtures “ceshtje kombetariste”. Per mua kjo eshte brenda normalitetit sa kohe qe nuk ka terma fyese. Ju kam dhene te drejte ne mjaft aspekte , por ju kam kundershtuar gjithmone kur ka pasur teprime, perfundime te pabalancuara. Ajo qe s’me ka bindur kurre eshte qe kritika ‘kombetariste’ po behet nje konstante e perhershme ketu, qendrimi qe cdo e keqe vjen nga ideja kombetariste , qe nuk lihet rast te shpetoje per te teorizuar negativisht edhe per vogelsira te karakterit kombetarist, shkurt qe kombetaristet qenkan faqezinj , sic eshte shprehur kryefigura antikombetare.
Jam dakord me ju qe eshte levizje ne shpergenj,por mendoj qe duhet ndihmuar te forcohet duke hyre ne nje shtrat ideor serioz e te qendrueshem, duke marre persiper probleme mbetur jetim, duke gjykuar se ne gjeopolitiken ballkanike komponenti kombetarist eshte i pashmangshem, se sa kohe qe per keto ceshtje tjetri eshte agresiv ne menyren me absurde nuk ka asnje vlere autokritika jote, se ne fund te fundit kjo levizje eshte prezente tashme duke marre peshe perdite dhe se eshte detyrim te pakten intelektual per te kuptuar pse-ne ne vend te mohimit e denigrimit.
Me duket se ai ‘qendrim armiqesor’ qe ju permendni ( dhe qe nuk marr dot persiper ta gjykoj ne cdo rast, as t’ju kundershtoj ne parim) ketu i ka rrenjet. Mendoj se ju mund te jeni me mirekuptues ne kete pike.
Po ju jap nje shembell per ta bere me te kuptueshme. Ne kete debat , me siper keni shkruar :”Për shembull, nëse versioni zyrtar i historisë mbështetet te një vepër përgjithësisht e pranuar si falsifikim (ajo e Biemmit), atëherë versioni zyrtar nuk mbrohet dot më.”
Ne kete pike nuk kam se si te mos ju kundershtoj sepse kjo nuk eshte keshtu, per me teper qe ju e dini qe nuk eshte se historigrafia jone per Skenderbeun mbeshtetet mbi Biemmin. E di qe sapo keni lexuar Plasarin dhe pra jeni ne dijeni psh qe Buda ka kritikuar Nolin e Gegaj per ceshtjen Biemmi, se jeni ne dijeni te analizes teper serioze per kete ceshtje prej nje eruditi si Plasari. Dakord qe mund te kritikojme Nolin, por as Pall nuk eshte jashte kritikes. Plus qe as vete Noli nuk eshte mbeshtetur kryekeput mbi Biemmin, plus qe autore te tjere kane volume te tera me referenca per historiografine e Skenderbeut. Shkurt kjo eshte nje nga ato qe e quaj teprime ne qendrimin tend dhe qe s’mund te bie dakord.
Xhaxha, sot shqiptaret vetem kritikohen, bile perbuzen, nga jashte e nga brenda, per te sotmen , te djeshmen e bile deri ne gjeneze.” Nuk behet ky komb”-e degjon nga te kater anet. Te duket sikur vetem geni Konices ka mbijetuar, te merr malli te degjosh nje fjale te mire per kete vend. E megjithate ky komb eshte ketu permes nje historie te veshtire, ka ndertuar e nderton, ka plot per te kritikuar por jo per te mohuar gjithcka. Pak nga pak po krijohet ajo situate qe Felix Adler e percakton si :” The vice that underlies all vices is that we are held cheap by others, and far worse, that in our inmost souls we think cheaply of ourselves.” Kjo do te ishte fatale pra me mirekuptim per ata qe reagojne, nganjehere edhe foshnjerisht.
Mund te mos biesh dakord me c’kam thene, por te siguroj qe kam shkruar sinqerisht pa asnje vetmbrojtje dhe vetem me deshiren e mire .
Fatma, falemnderit për këtë përgjigje.
Ka mënyra të ndryshme për t’i shërbyer atdheut; ose, nëse kjo është një shprehje kitsch dhe tashmë e abuzuar deri zbërdhylje, le të themi për t’i shërbyer vendit tënd.
Unë mendoj se edhe Peizazhe të Fjalës është një shërbim i tillë; madje, më tej akoma, unë jam i bindur se mënyra si artikulohet sot kombëtarizmi shqiptar në publik është e paefektshme, madje kundërprodhuese.
Disa komente që kam marrë këtu në blog dhe gjetiu, ma konfirmojnë dyshimin se prirja e vetvetishme e njeriut të rrugës për t’iu përkulur me respekt atdheut, flamurit, të rënëve dhe krejt rekuizitës kombëtariste standard, është kapur peng nga njerëz prej të cilëve, për ta thënë me një shprehje të vjetër, unë nuk do ta bleja një makinë të përdorur.
Kritika ime, që ka qenë e ashpër dhe që do të ashpërsohet edhe më tej, nuk është kritikë as kundër shqiptarëve si të tillë, as kundër shqiptarisë së mundshme; por kundër atyre njerëzve që na kanë katandisur kështu, dhe që mbi mjerimin tonë kombëtar kërkojnë të bëjnë karrierë dhe të ushtrojnë instinktet e tyre autoritariste.
Përkundrazi, janë këta manipulatorë dhe abuzues, që duan ta paraqitin çdo kritikë kundër tyre si kritikë kundër vetë shpirtit të shqiptarisë në shekuj. Kjo manovër trashamane ka gënjyer deri më sot shumë vetë dhe do të vazhdojë të gënjejë edhe të tjerë.
Është synimi im që, me aq sa mundem, të shpjegoj se fatet e shqiptarisë nuk duhet t’ia besojmë askujt, përveç vetes sonë; dhe sidomos askujt që ngjitet në podiume i mbështjellë me flamur, dhe pëllet atje si lopë për Shqipërinë dhe Skënderbeun.
Po përgjigjem këtu për të dy postimet e tua fatma.
Tannhauser, se po flet si antar i kryesise,cdo te thote kjo nese nuk ju pelqen blogu mos shkruani ? Qe te te pelqeje blogu do te thote patjeter te jesh dakord me materialet e servirura, me cdo paragraf? Nese sipas teje, kjo qenka politika e blogut,atehere te shpallet : pranohen vetem duartrokitje. […]Xhaxha, nuk te jam drejtuar ty, por vetem Tannhauser , i cili ne kete koment thuajse vetshpallet bashkeautor i blogut duke thene kete here hapur gjera teper fyese.
Në radhë të parë duhet të kontrollosh më mirë shkrimet e mia para se të bësh replikë. Nuk u pozicionova në ndërhyrjen time as si anëtar i kryesisë, as si kryetar i këshillit, as si kryeredaktor, as si kryeplak, as si autor, as si bashkautor, as si kantautor. U pozicionova si lexues. Kam shkruar pikërisht “… e them edhe unë si lexues”. E shkruaj prapë, me të mëdha që ta shikosh mirë, si LEXUES, dhe kështu mbetem. Në radhë të dytë nuk kam replikuar me Hyllinin, shkrimet e të cilit as që i lexoj fare, por me komentuesin “Kombëtarizmi” i cili e quajti XhaXhain “neootoman” në komentin e vet. Kontrollo edhe një herë shkrimin. Postimi ka një vizë të bukur vertikale në anën e majtë e cila mund të të ndihmojë të gjesh se kujt i drejtohem. Koshi yt i plehrave mund të jetë më i vogël se imi por atë ndërhyrje teatrale të “Kombëtarizmit” e gjeta shumë fyese prandaj reagova ashtu siç reagova. Mund të ketë edhe lexues të tjerë si mua që nuk reaguan me mendimin se do reagoi dikush tjetër. Është një refleks psikologjik ky; që kur shikojmë diçka të shëmtuar ose të keqe besojmë se dikush do reagojë prandaj nuk themi/ bëjmë gjë.
Ato qe thua ne pjesen e dyte te postimit tend nuk kane ndonje ndryshim thelbesor nga benzina e Edrusit. Por nese je duke i bere gjyq ‘adoleshentit’ Hyllin,te kujtoj se je ne rolin e jallan shahitit. […] Ne pjesen e fundit te komentit te vet nuk i drejtohet me dikujt ne vecanti por paralajmeron nje grup te tere ku me siguri ka te shenuar me rreth te kuq edhe emrin tim. Tannhauser eshte , sipas meje, prototipi i psikes kombetariste ne kuptimin qe ti i jep, megjithese dikur ke thene se kritikojme tonen jo te te tjereve, ndonse fenomeni eshte i njejte. Eshte edhe agresiv dhe nuk ndalet as ne falsifikime sic qe rasti i fundit kur barazonte dialektin e lashte epirot me greqishten e sotme, sic e vuri ne dukje Hyllini, per te mos folur per raste me te lashta. […] Qe duartroket e ke edhe ne komentin e fundit (“drejtori zemermire”), qe nuk ka thene kurre nje fjale te vetme te mire per shqiptaret me te cilet bashkejeton nje jete te tere,dhe me e keqja qe te trajton dinakerisht si bashkepunetor ne aferen e vet vorioepirote.
Ky koment fatma do meritonte një përgjigje: LOL! Po të mos ishte edhe dëshpërues në vetvete. Nuk kuptove, besoj sepse je nga natyra dhe nga pozita keqdashëse, se fraza “ç’ti bëj drejtorit unë që është zemërmirë” nuk është gjë tjetër veçse batutë nga filmi artistik “Lulkuqet mbi mure”, e thënë nga goja e të madhit K. Roshi (kujdestari). Kaq shpejt u harruan filmat e Kinostudios? Kaq mllef ndaj meje saqë mendon se unë jam duke përgatitur lista me emra për “ekzekutim” (ku natyrisht ti figuron e shenuar me rreth të kuq)? Frankly, my dear, I don’t give a damn, tha! (Kujdes, kjo nuk është batutë filmi). Sa për “falsifikimin”, unë në postim isha i qartë. Thashë pikërisht, “sa për zbavitje, bëni një krahasim”. Natyrisht, për çështje të greqishtes së lashtë, apo asaj moderne nuk to rri të bisedoj me ty apo tipa si Hyllini sepse është sikur të bisedoj me një pulë për çështje të fizikës bërthamore.
Nuk me shkon ndermend asfare te nderhyj ne marredheniet tuaja vec me eshte dukur e cuditshme qe kurre nuk ka patur qofte edhe nje kundershtim ndaj tij prej teje ose anasjelltas. Sigurisht Tannhauser ka pikpamjet e veta, axhenden e vet, por kundershtimi im ndaj tij nuk ka pse te me beje te papelqyer ne kete blog.
Jo, që të shkon ndërmend, të shkon. Të parashkon biles. Por, edhe pse nuk më duket se duhet të jap shpjegime apo të bëj apologji askujt, të sqaroj se “marrdheniet tona” nuk i tejkalojnë ato të shkrimtarit – lexuesit. Takimi im i parë me blogun ka qenë kur unë kërkoja disa të dhëna triviale për gjuhën shqipe. Një nga komentet e mia të para në blog ka qenë një “korrigjim” gjuhësor tepër nai nga ana ime, për të cilin u skuqa nga turpi kur mësova se kush ishte XhaXhai. Si autor e njihja, kryesisht nga shkrimet e Shekullit dhe më kishte tërhequr tejmase libri “Fraktalet e Shqipes”, vetëm e vetëm nga titulli. Kur u familjarizova me blogun, dhe lexova edhe librat e tjerë të XhaXhait mund të them se morra një kënaqësi shpirtërore, i dallova një “dobësi” për U. Econ; dobësi që kam dhe vetë për autorin italjan; i dallova një shqipe të përsosur (e them këtë si një njeri që e përdor shqipen si gjuhë të huaj, por që XhaXhai më detyron hera herës të kap Fjalorin), një interesim për intertekstualitetin dhe shenjat dhe një humorr të hollë. Për mua personalisht, hapësira që i jepet çështjes së kombëtarizmit dhe historisë në blog, pavarësisht se atje unë mund të kem komentuar më shumë, është dytësore në lidhje me fytyrën tjetër të Peisazheve. Kundërshtime apo pikëpamje të ndryshme kemi patur, i kemi diskutuar, nuk është se kemi ndonjë “pakt” sekret me XhaXhain (siç lë të nënkuptosh ti), sidomos në disa tema historike, por kjo nuk do të thotë se ato u zhvilluan si beteja homerike.
Ti fatma, m’i ke përgjuar shkrimet e mia këtu me maninë e një stalker-i, dhe gjithmonë ke ndërhyrë me shkrime të mbingarkuara emocionalisht, dhe në mënyrë personale. Mua gjithmonë më ka pëlqyer ndërhyrja jote në temat që diskutonim por degradimi që i bëje dhe i bën me sulme personale (si dikur që shkruaje se më dhëmbin sytë për çdo gjë shqiptare) me kulm këto të mësipërmet, më bën që këtej e tutje të mos të të përgjigjem në postimet e tua. Në kundërshtim me XhaXhain që mbase e shikon të arsyeshme të përgjigjet në çdo ndërhyrje që i adresohet, si autor kryesor në blog, mua nuk më detyron asgjë të përgjigjem. Mbase nuk të prishet punë fare për këto që shkruaj por, për ty që besoj se e konsideron sakrilegj faktin që unë shkruaj këto që shkruaj në shqip, deal with it.
Tannhauser,
dikur Xhaxhai ka shkruar per ty pak a shume se je nje historian i pergatitur por jo nje polemist po aq i mire. Besoj se ka patur te drejte ne te dy cilesimet, perndryshe mund te ma kishe bere kurrizin me te bute se barkun.
Por , le ta marrim pak më me sportivitet.
E njoh personalitetin tend ne nje diapazon fare te ngushte dhe eshte krejt e natyrshme te pohoj se nuk kam gje me ty por me ate qe perfaqson ne pikpamjet e tua. Te kam ndjekur ketu por, me pare edhe tek forumishqiptar , dhe akoma mendoj se mund te te pershkruaj si nje kombetarist te thekur dhe qe sinqerisht mendon se Jugu i Shqiperise eshte akoma Vorioepir.
Por une mendoj ndryshe dhe, ne perputhje me rregullat e forumit, jam ne te drejten time te te kundershtoj e te perpiqem me sa mundem te provoj qe je i gabuar ne parashtrimet e tua, sigurisht kur i gjykoj te gabuara.
Ne te vertete nuk je ti objektivi im paresor nga se me dukesh teper i indoktrinuar. Synimi im jane ata lexues te panjohur ketu ne blog, si psh ‘ana’ qe ka shume pyetje, duke dashur t’iu sherbej me aq sa mund me nje alternative tjeter krahas tendes. Kjo eshte arsyeja perse te kam “pergjuar”. Ti nuk mund te me mendosh se dal nga blogu se s’kam c’bej tjeter. Me ndershmerisht se kaq s’kam se si te shprehem.
(Padyshim edhe kenaqesia e debatit ne vetvete dhe e pranoj se ma ke dhene ate.Heren e fundit me bere te rishfletoj ‘Historite’ e Herodotit, nje liber i mrekullueshem ku, nder te tjera , gjeta edhe njehere se per te Epiri ishte jashte kufijve greke.)
Edhe dy fjale kete here emocionalisht : do te ishe teper i gabuar nese do te mendoje se kam ndonje paragjykim per greket etnike. Kam miq te vyer syresh, u kam ngrene dhe me kane ngrene buken, kam bujtur ne shtepite e tyre dhe pergjerohem per ta.
Per njerezit e thjeshte andej dhe kendej , jo per qeverite apo klanet, ti mund te ishe nje sherbese nga me te mirat. Por, dhe me vjen keq, dukesh i ngujuar.
ps- ate “kercenimin” me fiziken berthamore mos e perdor aq pa teklif , vec ne paç ne xhep edhe ti nje diplome asisoje.(Po munde kete mund ta marresh si nje shaka per te zbutur gjakrat.)
xhaxha, jam perpjekur dy here te postoj dicka ketu por ne te dy rastet nuk eshte pranuar, duket si nje mospranim automatik. Ka ndonje problem? Te lutem nje pergjigje.
Kish shkuar të dy herët në spam (gjithsesi, tani komentet, edhe kur nuk shkojnë në spam, vonohen pak, meqë – për fat të keq – m’u desh të rikthej moderimin, pas gati 6 muajsh komente të lira).
Une nuk jam antiturk e as antigrek, po jam antimajmun. Kush jane majmunet do thuash ti! Kjo eshte ceshtje pikpamjesh personale, ne mendjen time majmune jane pershembull te gjithe ata qe folen ne Moske kunder nderhyrjes se Natos ne Kosove ne 1999. Ndoshta majmun eshte term i gabuar se kafshet e vogla nuk e meritojne ti ofendojme, por nen-njerez do ishte term me i pershtatshem
Kjo gjuhë është shumë e shëmtuar – njeriu mund të jetë kundër luftës, çfarëdo lufte, për arsye thjesht fetare ose spirituale. Pacifizmi nuk lindi, as u krijua kur bombardoi NATO-ja Serbinë. Nëse ti mendon, për arsye që të duken bindëse, se ajo luftë duhej mbështetur, kjo nuk i bën kundërshtarët e tu majmunë. Nëse duam ta bëjmë vërtet krahasimin, majmunët janë ata që e vrasin majmunin tjetër thjesht ngaqë nuk është i tribusë së tyre.
Me duket se nuk po merremi vesh ketu, Une nuk po flas per asnje lufte ne pergjithesi por e kam fjalen:
Per nderhyrjen e Natos me qellimin te ndaloje masakrat ne Kosove.
Kush eshte eshte paqesor pune e tij dhe bravo i qofte. Ndersa ata qe u ngriten e folen kunder kesaj nderhyrje pa i detyruar askush nuk mund te jene humane por nen-humane, nen-njerez. Po rikujtoj se Gjon Pali II ishte sllav dhe doli e u prononcua per ndihmen e Natos ndaj shqiptareve ndersa kryepiskopi yne qe paska vendos te varroset ne Vorio-greqi perfaqson shqiptaret ortodokse. Po te shpresojme se nuk do shkaterrojne ndonje varreze tjeter per ti ndertuar monumentin
Nje prej tyre, ndonese jo drejtperdrejt me nderhyrjen eshte edhe ky: http://www.itnsource.com/shotlist//RTV/1999/05/06/905060020/?s=managed. Pra pacifist i noterizuar dhe me monument madje.
Theo i dashur, i di emocionet e tua kur te permendin fort-te-lumturin Janullatos por te lutemi shume mos mashtro kaq hapur. I. Rugova, si nje politikan i rezistences paqesore po flet drejt aty, po shprehet se kerkojme zgjidhje paqesore dhe besoj shumica per kete kemi qene se lufta nuk eshte ndonje zgjidhje qe mund te perqafohet pa u menduar gjate, por ne mungese te zgjidhjes paqesore sulmi i Natos ishte e vetmja zgjidhje dhe Rugova ne asnje fjale e rresht nuk po kundershton kete.
Rrofte e qofte At Nikolla Marku.
Ke te drejte qe emocionohem shume kur permendet Hiresia e tij, por kjo ndodh vetem pasi ai u nderua nga Bamir Myrteza Topi, apo rimisherimi i Hamzait me Urdhrin e Larte “Gjergj Kastriot Skenderbeu”. Gjergji te bashkon.
Berisha ka nje titull, ia ka vene nje Frrok Cupi ne vitin 1996 mos gaboj ne gazeten Koha Jone, tuaja tashme: Gangsterri 001. Meqe ka takuar ne fshetesi ne Oher, Sllobon, une te isha si djali i Myrtezait do i akordoja titullin “Hamza Kastrioti”, per merita te vecanta. Keshtu edhe emancipimi kuptohet se kalon detyrimisht nga humori ne keto kohe te erreta. Plus per Hamzain ka nje teori se ka qene spiun i Skenderbeut.
Per temen e ketushme: Rugova aty eshte ne 5 maj 1999, pra lufta ka nja nje muaj qe ka nisur. Ai vjen ne Itali nga Beogradi dhe takohet me Lamberto Dinin, i cili dihet se ka nje profil disi te afert me Sllobon. http://news.bbc.co.uk/2/hi/europe/336963.stm, – ketu mund te lexohet se:
“In Tirana, a KLA spokesman said the organisation was suspicious of Mr Rugova’s peace efforts and repeated that it would not disarm even if a peace deal was reached with Belgrade” qe ti si anglosakson e kupton por une po e kthej: Ne Tirane, nje zedhenes i UCK-se u shpreh se organizata ka dyshime mbi perpjekjet paqesore te z. Rugova dhe perseriti se nuk do te dorezoje armet edhe nese nje marreveshje paqeje arrihet me Beogradin.
Ndersa pak me poshte vete Bibisija komenton: BBC Rome Correspondent David Willey says the conundrum of whether Mr Rugova was under such duress in Belgrade that he called for an end to Nato airstrikes remained unanswered at the Rome news conference, apo “Korrepsondenti i BBC-se ne Rome, David Willey tha se pikepyetja nese z. Rugova ka qene vertet nen nje presion te tille ne Beograd saqe ai beri thirrje per pushimin e sulmeve ajrore te NATO-s MBETI PA PERGJIGJE NE KONFERENCEN PER SHTYP NE ROME”. Le ta quajme si perspektive politike per Kosoven dhe serbet, ndonese kjo nga dyshimet per nje loje serbe u konfirmua me vote nga vete qytetaret e Krahines me shumice shqiptare.
Dekoratat qe jep shteti shqiptar ty nuk te emocionojne dot, ke probleme me cdo vetevendosje te shqiptareve, me cdo organizim politik te tyre ne respekt dhe zbatim te te drejtave universale te radhituara bukur e paster qe nga Revolucioni amerikan e francez.
Emocioni yt lidhet vetem me hiresine e tij, qe erdhi si ekzark dhe uzurpoi fronin e kishes autoqefa shqiptare te bere me aq mund nga Noli i madh.
Shqiptaret edhe kur kane manifestuar nacionalizem e kane pasur te tipit liberal e demokratik, jo autoritarist, shovinist e jo demokratik si te fqinjeve.
Nuk eshte e rastit qe ti ke probleme me gazeten 55 dhe jo per ate se cfare thote kjo gazete ne debatin e brendshem politik por per linjen e perplasjes se kesaj gazete me Greqine qe e ka pasur konstante, edhe kur partia qe mbeshtet mendon ndryshe..
Deklaratat e I. Rugoves kur ishte kapur peng me gjithe familje te Milloshevici gjate bombardimeve sot i komentojne ata njerez qe nuk kane asnje kod, asnje moral, pasi ti kerkosh dikujt ne gjendje pengu te fliste ndryshe eshte shume.
I. Rugova, me drite hijet e tij si cdo politikan zaten, kur doli para Milloshevicit ne Hage, i deshmoi botes dhe Milloshevicit se nese do te kishte dashur zgjidhje paqesore (ja ku del edhe njehere shpirti fisnik i shqiptareve) mund ta kishte arritur, por shovinistet sllave, te mbeshtetur nga vellezerit e tyre greke (96% e grekeve kane qene kunder bombardimeve te Natos) bene per vite me rradhe, qe nga 89, terror sistematik e aparteid ne Kosove.
Shyqyr qe na u gjenden prane vendet e forcat e iluminuara te Perendimit.
Ke harruar te perkthesh edhe kete. Mos u be edhe ti i pandershem si Kryepiskopi qe thote perkohesisht e nenkupton perjetesisht
He said “a clear and essential condition for the return of
the refugees is an international force in Kosovo including
NATO and other countries and the withdrawal of Serb forces.”
Ke te drejte Thorgal, kam harruar thelbin e deklarates.
MB, Rugova ate thirrje e ka perseritur edhe kur mberriti megjithe familjen ne Rome. Nderkohe, te gjithe televizionet me te njohura, sikunder UCK-ja pane te levizjet e tij, manovra te Beogradit, dhe qendrimet dhe dyshimet mbi kete jane ende te publikuara ne internet, mundet fare mire ti gjesh. Por ti perfaqeson linjen zyrtare te partise, eshte e kote.
Kam degjuar se urdhrin Gjergj Kastriot Skenderbeu, Janullatos pas vdekjes do ja fale Saliut. Nuk e di nese te sherben si ngushellim kjo.
Me duket se po fliste per nderhyje te Natos aty ! Pastaj kete do e kisha akuzuar me shume per korrupsion e pasurim te shpejte ne kurriz te kosovareve qe jane me te varfrit ne Evrope. Se pacifizmi eshte gje e mire, tha, si edhe humanizmi apo njerezilleku poashtu. Tjeter gje eshte pacifizmi apo antipacifizmi e tjeter majmunizmi them une.
Pallavra paraortodokse jane, ne kuptimin qe ortodoksia i refuzon si te tilla, po sikunder te thashe ti duhet te nderrosh kishe. Ti ç’nderron, nderron muhabet, po normal qe do nderrosh muhabet se nuk ta mban ti thuash legjitim Janullatosit , ngaqe e din shume mire qe eshte uzurpator, ia ka numeruar nje me nje arsyet Kristo Frasheri.
At Nikolle Marku eshte i vetmi prift qe perfaqeson ortodoksine shqiptare ne Shqiperi, biles ai uzurpatori yt eshte kaq i pafytyre sa e akuzon per uzurpim te kishes ne Elbasan, e vetmja kishe realisht shqiptare, rasti tipik i hajdutit qe therret kapeni hajdutin.
Tradita ortodokse njeh raste uzurpimesh por edhe raste kur uzurpatoret jane hequr ne te gjalle nga froni i uzurpuar, qe ka perkitur me ndryshime politike. Prandaj Janullatosi, ne rast se ndodhin ndryshime politike duhet te shikoje ta ruaje fort pozicionin se ka gjasa ta heqin qe aty, me ane te manovrave te duhura.
Kush me mire se At Nikolle Marku do te ishte i pershtatshem per vendin e Kryepeshkopit te ri ?! Askush.
Prandaj e dashur, ka gjasa, nuk them shume he per he, po ka,qe te vije dita qe te thuash se ke pire kafe e duhan ne takim koke me koke me Kryepeshkopin e ardhshem.
Keta politikanet e tanishem e kane kuptuar gabimin, prandaj s’i japin nenshtetesine shqiptare, Janulla edhe per ta eshte nje rast qe s’duhet perseritur me, e ta dish se edhe sikur duhet te presim 20 vjet qe te vdese Janulla, s’ka per t’u miratuar kurre nga Presidenti i ardhshem, kushdoqofte nje trashegimtar i emeruar nga Janullatosi.
Kisha do rikthehet ne gjurmet e Nolit, sikur te gjithe kundershtaret te plasin ne vend, do ta imponoje politika shqiptare me se s’ben.
E mira do ishte te fillohej qe me 2013, pas zgjedhjeve, me largimin e uzurpatorit.