A ju ka lindur ndonjëherë dyshimi se ju është bërë gjaku pis, prandaj duhet të gjeni mënyrën për ta pastruar?

Jo për gjë, por mjafton një vizitë në supermarketin e këshillave mjekësore alternative shqip, për t’u bindur se asortimenti i këshilluar është nga më të pasurit.

Sipas Kosovapress, fruti më i mirë për të pastruar gjakun është mandarina (nxjerr substancat toksike nga trupi si ndotësit e ujit, kripërat shtesë).

Përkundrazi, gazeta Blic tërheq vëmendjen te “bima Tilia” (duhet të jetë bliri), e cila “ul shtypjen e gjakut, është e shëndetshme në uljen e dhimbjeve gjatë urinimit, nxit largimin e djersës dhe pastron gjakun dhe veshkat.”

Gazeta Express na siguron se “fruti i stinës që pastron gjakun” është shega.

KlanKosova.TV këshillon, për të njëjtin qëllim, përdorimin e hudhrës, mollës, panxharit, majdanozit dhe karrotave.

Për Telegrafi.com, sekreti qëndron tek arra e verdhë, e cila “pastron gjakun, zbut reumatizmin”.

Kosova.sot.info rekomandon, përkundrazi, arrën e zezë lindore (Juglans tigra), meqë kjo “forcon trurin, pastron gjakun dhe përmirëson shikimin.”

Femra.net ka zgjedhur, nga ana e vet, gështenjën, meqë kjo “pastron gjakun dhe e mbron zemrën.”

Ferma ime vë në pah vetitë e sherbelës, e cila “pastron gjakun dhe ndihmon sistemin nervor, ngroh lukthin, largon dhe pakëson gazrat”.

Albeu.com voton për hithrën, “mbretëreshën e bimëve popullore që pastron gjakun.”

Lajmet.shqip këtë rol ia njohin limonit, i cili “pastron gjakun dhe relakson trupin.”

Gazetapress.net mendon se kjo meritë i duhet njohur bimës “echinacea”.

Dritarja.net lëvdon virtytet e rrepanit të kuq.

Për sekretebukurie.com, nuk duhet shpërfillur borziloku, “antibiotiku natyral që pastron gjakun dhe shkatërron kolesterolin.”

Shqipet.eu ndërkohë njofton se gjakun e pastron luleshtrydhja.

Shqipëria.com këshillon çajin e luleradhiqes.

Mjekësiabimorearabe.com promovon acacia sinuata, e cila “pastron gjakun nga viruset dhe heq yndyrën e tepërt të tij”.

Agroweb përmend 7 dhuntitë e vajit të majdanozit, mes të cilave edhe aftësinë “për të larguar toksinat dhe pastruar gjakun.”

Mullixhiu.com ndërkohë lëvdon shpargun, i cili jo vetëm përdoret “për dekorimin e gjellëve”, por edhe “dihet se pastron gjakun dhe ndihmon në shërimin e puçrrave.”

Për indeksionline.com, kush ka nevojë të pastrojë gjakun duhet të përdorë shafranin.

Davetiislam.com reklamon kapsulat nga fara e zezë, për të njëjtin qëllim.

Shqipmedia.com virtytin e të pastruarit të gjakut ia njeh kurkuminës.

Mjeku.net ia jep votën portokallit.

BalkanWeb shfrytëzon urtësinë indiane, për të na treguar se speci i kuq djegës “stimulon shpirtin dhe pastron gjakun.”

FarmaciaBabamusta.com sugjeron çajin e trëndafilit të egër.

BioEarth.al zgjedh të nxjerrë në pah algën spirulina.

Për Opinion.al pastrimi i gjakut i duhet besuar lëngut të qepës së kuqe, një ilaç prej të cilit qenka përgatitur nga “disa mjekë nga hapësira të ndryshme globale.”

Njëkomb.com flet për kulumbrinë shqiptare, e cila – siç e tregon edhe emri, “ndihmon në pastrimin e gjakut.” Veçanërisht “gjakut shqiptar”.

Herbalkos.com reklamon, për të pastruar gjakun, shurupin e manit të zi.

KuzhinaReceta.com këshillon dëllinjën e kuqe.

Bukuri.com na kujton se gjakun e pastron edhe angjinarja.

Po çfarë është pikërisht “pastrimi i gjakut”? Në materialet e mësipërme përmenden shpesh toksinat, helmet, bakteret, viruset, kolesteroli, yndyrnat e tepërta dhe shumë produkte të tjera të dëmshme. Duket sikur kjo procedurë lidhet me purifikimin në përgjithësi, ose me çfarë sot e quajnë detoksikim ose thjesht detoks – një proces që kombinon marrjen e laksativëve, diuretikëve, lëndëve që rritin djersitjen etj.; dhe që nxitin largimin e lëngjeve nga trupi.

Nëse ka nevojë gjaku “për t’u pastruar” nëpërmjet produkteve të tilla, kjo është çështje tjetër.

Albanian.cri.cn shpjegon se për të pastruar gjakun ndihmon edhe lakra; njëlloj edhe gjuhashqipe.com.

Gamistore.com nxjerr në vitrinë vajin e karafilit, i cili “forcon sistemin imunitar nëpërmjet aftësisë së tij për të luftuar viruset dhe pastruar gjakun.”

Gazetatribuna.com na kujton se nuk duhet të nënvlerësojmë brokolin.

Lajmetshqip.com sqaron se papaja “stimulon largimin dhe asgjësimin e mbeturinave dhe të substancave duke pastruar gjakun.”

Fermaime.com vëren se edhe kajsia është e rëndësishme për pastrimin e gjakut.

Well.al tërheq vëmendjen te një “bimë çudibërëse për pastrimin e gjakut”: Rrodhja e madhe (Arctium Lappa). Kjo faqe na kujton edhe se “pa gjak të pastër është e pamundur të kemi shëndet të mirë”.

Mjekësiabimorearabe.com i prezanton lexuesit argelin.

Diet-al.nmed.in.ua rekomandon këto produkte për të trajtuar helmimin e gjakut dhe për ta pastruar këtë: panxharin e kuq, rrushin e zi, qershitë, mjedrën, manaferrat, boronicat e kuqe, lakrën e kuqe, piperin e zi, qepën e kuqe.

Sekretetenatyres.com mendon se sekreti për pastrimin e gjakut duket kërkuar tek uthulla e mollës.

Kallabak.com beson te luleshurdha, pse në gjethet e kësaj bime gjendet kripa natyrore (28%) “ e cila neutralizon thartësirat dhe bën pastrimin e gjakut, prandaj edhe në shumë vende përdoret si sallatë.”

Gati të gjitha këto tekste janë përkthyer, herë mirë herë keq, nga burime të ndryshme dhe qëllon edhe që kanë natyrë promocionale për shitjen e produkteve përkatëse. Tek e fundit, terapinë e pastrimit, purifikimit dhe detoksikimit e gjen në tradita të ndryshme mjekësore – arabe, indiane, kineze; por edhe perëndimore.

Vetë shprehja “pastron gjakun” ngjall interesin e kujtdo që kujdeset për shëndetin e vet, për shkak të konotacionit që sjell me vete koncepti i pastrimit; sa kohë që shpesh sëmundjen e lidhim, intuitivisht, me papastërtitë që futim në trup nëpërmjet ushqimit ose ajrit ose që i përfton vetë trupi, p.sh. gjatë metabolizmit.

Si virtyt i një bime, një fruti a një çaji a shurupi bimor, pastrimi i gjakut tërheq vëmendjen ngaqë gjaku, në mendësinë popullore, lidhet drejtpërdrejt me shëndetin; madje aq sa të marrë një përmasë mistike, duke u kthyer në një kryemetaforë të jetës ripërtëritëse.

Premtimi për “pastrim të gjakut” duket se vepron veçanërisht me ata prej nesh që e teprojnë me konsum produktesh të konsideruara si të dëmshme ose toksike për organizmin (mish i yndyrshëm, alkool, junk food) dhe që përjetojnë një ndjenjë faji drejtpërdrejt të lidhur me stilin e tyre të pashëndetshëm të jetesës.

Vetë gjuha me të cilën prezantohen këto produkte, për shkak të përkthimit ose edhe ngaqë ashtu e dëshirojnë autorët, është e pasur me terma mjekësorë dhe farmakologjikë të mirëfilltë: diuretik, tonik, laksativ, antioksidant, kolesterol, flavonoide, imuniteti, sistemi imunitar, enzima, toksina, rutinë, kuercetinë, inflamacion, trakti respirator, alkaloide, acid fumarik, baktericide, edema, etj.

Ky lloj leksiku ose përcakton se tekstet në fjalë u drejtohen lexuesve që i kanë tashmë disa njohuri mjekësore konvencionale; ose tradhton një dëshirë të teksteve vetë, për t’u dukur si “shkencorë”, duke u paketuar gjuhësisht në mënyrë pseudo-kompetente.

E megjithatë, kjo nuk e largon kontradiktën midis sfondit teorik të mjekësisë dhe biokimisë perëndimore bashkëkohore nga njëra anë; dhe teorive jokonvencionale mbi të cilat mbështetet përdorimi terapeutik i një numri të madh të këtyre barërave dhe ushqimeve, sidomos kur rekomandohet nga tradita mjekësore dhe farmakologjike jo-perëndimore.

Nuk ka shumë kuptim të thuash, brenda të njëjtit paragraf, se i njëjti çaj bimor ka veti antioksidante/anti-inflamatore dhe “ngroh lukthin”; sa kohë që këto veti u përkasin dy botëkuptimeve të ndryshme për biokiminë dhe fiziologjinë e trupit të njeriut.

E megjithatë, një pjesë e madhe e frutave, perimeve dhe barnave të rekomanduar për “pastrim gjaku” janë pjesë e dietës sonë dhe duhen rekomanduar për vlerat e tyre ushqimore të konfirmuara. Nuk ka nevojë të dish që kajsitë, angjinaret, kulumbritë, shpargu ose brokoli “pastrojnë gjakun”, për t’i konsumuar me dëshirë dhe rregullisht.

Mjekësia bashkëkohore nuk i njeh ndonjë vlerë procesit të “detoksikimit” nëpërmjet ushqimit dhe barnave; sipas Shoqatës Dietetike Britanike (BDA), “krejt ideja e detoksikimit është marrëzi. Trupi është një sistem i mirë-zhvilluar që ka mekanizmat e veta të brendshme për të detoksikuar dhe larguar mbetjet dhe toksinat.”

Mbetet për t’u shpresuar që konsumi i produkteve “të pastrimit të gjakut” të rekomanduara nga mediat shqip, edhe pse jashtë çdo kontrolli dhe filtrimi prej ekspertëve, të paktën nuk do të dëmtojë njeri; dhe se efekti placebo do të bëjë punën e vet. Tek e fundit, sa kohë që nuk e kuptojmë dot drejtpërdrejt se gjaku “na është bërë pis”, si do ta marrim vesh e të sigurohemi kur të na pastrohet?