(FLETEPALOSJE)

Nuk pjell pela viç

Armikut dhe erës tregoji përralla

S’bëhet vresht me mushka

Qenit që leh falja borxhin e jashtëm

Gjella me karar, kripa me kandar

Ai që i bën gropën tjetrit do paguar me orë

Dasmë pa shishe nuk ka

Edhe mishi të piqet, edhe fshati të digjet

Kalova lumin, të dhjefsha sorkadhin

Po fjete me pulat, ke punë me akshamin

Burri luan, gruaja luaneshë

Muri fle, burri s’fle

Qingjit të urtë tregoji gjoksin

Kush s’ka kokë, ka shokë

Sorrën kripe, pulën përtype

Në shtëpinë e të varurit, mos hidh valle në litar

Qesh mirë ai që ka dhëmbë të rrema

Qeni që leh e ka bishtin prapa

Kush s’punon, ha bukën e turkut

E bleva beg në thes

Të rrimë shtrembër e të pimë uthull

Ndalu beg të të pjekim një sheleg

Gomari ngordhi, rroftë gomari

Koka e falur nuk vihet në kornizë

Nuk vjen pranvera me shata e me lopata

I zoti çirret, tellalli ngjiret

Më mirë vonë se nesër

Fshati që duket, nuk di të fshihet

I zoti ia gjen këmbët gjarprit

Nuk bëhet qymezi pekmez

Më mirë një vezë sot sesa një katër silurues nesër

Kurva që krihet nuk do kallauz

Mysafiri i vonë gëzon qenin

Trimin me shokë shumë e ha qeraja udhës

Gomari digjet, mizat kurvërojnë

Pyll veresije s’ka

Mos e përmend vjehrrën në shtëpinë e mullixhiut

Peshku qelbet nga koqet

Kush punon, nuk kafshon

Me një gur vras dy pleshta