Para disa ditësh, kur protestat e shqiptarëve në Maqedoni kishin nisur tashmë, gazeta Tema botoi një fotolajm, me titullin: “A po protestojnë shqiptarët apo arabët në Shkup?”

Fotoja tregonte një grup njerëzish, kryesisht djem të rinj, disa edhe me fytyrat të mbuluara duke ecur në një rrugë qyteti dhe shpalosur flamuj të gjelbër me mbishkrime arabisht; të shoqëruar edhe me diciturën “arabët protestojnë në Shkup”, e cila pas gjase ishte shtuar në sajtin nga ku ishte marrë fotoja.

Vetë pyetja në titullin e lajmit vinte me shumë nënkuptime: kundërvënien midis shqiptarëve dhe arabëve, dhe ngatërresën mes myslimanëve dhe arabëve; si dhe akuzën, e heshtur, për të gjithë ata që ngatërrojnë çështjen kombëtare shqiptare me fenë.

Mirëpo disa komentues në faqe vërejtën që fotoja ishte e vitit 1912 – pra nuk u referohej protestave të tanishme.

Nuk jam në gjendje të verifikoj sa autentike është fotoja, por edhe nuk lexova ndonjë përgënjeshtrim të komentuesve nga redaksia e gazetës.

Përkundrazi, lexova disa komentues që ngulnin këmbë se në protestë, së paku atë ditë, nuk kishin parë asnjë flamur fetar, me përjashtim të flamurit shqiptar.

Për fat të keq, ose edhe qëllimisht, shumë vizitorë të faqes e përdorën faqen për të lëshuar një mori akuzash, fyerjesh dhe sharjesh kundër myslimanëve shqiptarë të Maqedonisë.

U quajtën, me këtë rast, “racë e qelbur”, “racë e poshtër islamike”, “maxhupi i Arabisë”, “fara e flliqt”, “racë e dhjerë islamike”, “fundërrina”, “kafshë të besimit arab”, “alkaidas”, “jeniçerë”, “fëlliqësira”, “ndyrësira”, “xhihadistë”, “morrat e profetit”, “farë islamiko-arabe”, “shqiptarë të tredhur”, “mbeturina të perandorisë osmane”, “legena të fëlliqur arabë”, “turkoshakë anadollakë”, etj.

Një foto, pas gjase e trukuar, bëhet shkas për këtë valë vreri, nga komenti në koment; fjalë të lëshuara në ajër që fluturojnë sot si pështyma dhe si kakë majmuni, por nesër mund të fluturojnë edhe si plumba.

E kam të vështirë të besoj se kjo gjuhë urrejtjeje mund të jetë vërtet e mirëfilltë; më shumë ka të ngjarë që hapësira e komenteve të jetë marrë peng nga një grusht provokatorësh, të cilët kërkojnë të përpunojnë opinionin publik.

Dhe në këtë pikë hipoteza nuk mund veçse të ndahet më dysh: sepse provokimi mund t’u interesojë qarqeve anti-myslimane mes shqiptarëve dhe në shtetet fqinjë; sikurse mund t’u interesojë edhe qarqeve islamike radikale, të cilat veç përfitojnë nga radikalizimi i konfliktit.

Për fat të keq, dhe për ta thënë me një metaforë tashmë të konsumuar, hapësirat e pamoderuara të komenteve, në faqet e gazetave shqip online, janë kapur tashmë nga forca të errëta; dhe po përdoren për të kultivuar bimë toksike.

Hashashi i Lazaratit është fare beninj, në krahasim me këto helme që i jepen lexuesit online për konsum.

Mjafton një lexim i shpejtë i komenteve, në këtë faqe por edhe në plot të tjera, për të kuptuar se publiku që i frekuenton hapësira të tilla nuk është në gjendje të reagojë vetë ndaj gjuhës së urrejtjes; dhe se klika fare të vogla, njerëzish në rastin më të mirë sociopatë dhe në rastin më të keq provokatorë të paguar ose vullnetarë, ia kanë dalë të sigurojnë forume falas, për të përhapur helmet dhe nxitur urrejtjen – në këtë rast ndërfetare.

Dhe nëse lexuesit vetë nuk ndërhyjnë dot për t’i dhënë fund këtij palaçollëku, atëherë ndoshta duhet ndërhyrë nga një drejtim tjetër – për të kërkuar që fjalës publike shqip t’i jepet dinjiteti i duhur; dhe për të mbrojtur palët e treta nga dhuna verbale e papërgjegjshme.

Sikur të mos mjaftonte skandali i këtij “fotolajmi” dhe i pisllëkut që e përcolli, sot lexoj, sërish në Tema, se dhjetëra të rinj kishin dalë të protestonin në Tiranë me parullën “Shkupi është zemra e Shqipërisë.” (!)