Meqë diskutimi për Katovicën ka vijuar, në disa nivele; dhe meqë në këto diskutime është përmendur herë pas here edhe argumenti im për natyrën e rreme të tekstit të paraqitur si provë nga Servet Pëllumbi; dhe meqë disa nga këta që e kanë kundërshtuar argumentin tim janë ngatërruar me këmbët e tyre dhe e kanë paraqitur atë argument ashtu siç ai nuk kish pretenduar kurrë që të ishte, po i kthehem kësaj çështjeje edhe një herë, fare shkurt.
Ka një teori të “Katovicës shqiptare”, të cilën pak a shumë e njohim; dhe sipas së cilës ndryshimet politike që ndodhën në Shqipëri gjatë viteve 1990 e më pas ishin të planifikuara gati në detaje që në fund të viteve 1980, sipas një letre që iu dërgua Ramiz Alisë nga Gorbaçovi – në atë kohë sekretar i përgjithshëm i PK të BRSS – në përfundim të një takimi sekret të krerëve të vendeve të Lindjes, në Katovicë të Polonisë.
Kjo teori, për t’u vërtetuar, kërkon sa më poshtë:
1. Prova se summit-i në Katovicë është mbajtur vërtet – të cilat deri më sot nuk janë sjellë.
2. Prova se Gorbaçovi i ka dërguar një letër udhëzuese Ramiz Alisë pas atij takimi – të cilat deri më sot nuk janë sjellë, pasi një letër të tillë nuk e ka parë kush.
3. Prova se Ramiz Alia me të vetët vërtet e kanë zbatuar planin e Gorbaçovit, duke marrë vendime në instancat më të larta të PPSh-së dhe të pushtetit komunist.
Tani, dokumenti që paraqiti së fundi Servet Pëllumbi (por që ka më se njëzet vjet që sillet e risillet në mediat shqip) synon të mbështetë pikën 3, dhe pikërisht se ka pasur një mbledhje të Byrosë Politike, ku është diskutuar haptazi për letrën e Gorbaçovit dhe janë thurur plane për çfarë do të ndodhë pas përmbysjes (së pashmangshme) të rendit komunist.
Me analizën time gjuhësore unë thjesht provova se ai dokument i botuar rishtas nuk mund të jetë autentik, pra nuk mund të ketë dalë nga mbledhja e Byrosë; dhe se ka shumë gjasa që ai të jetë hartuar në kompjuter, në ShBA. Asgjë më tepër.
Kjo nuk do të thotë se unë provova që Katovica nuk ekziston; por vetëm që dokumenti në fjalë nuk e provon dot vërtetësinë e Katovicës, sepse është ai vetë i rremë.
Sikurse dihet, një propozitë negative nuk mund të provohet; çfarë mund të provohet, përkundrazi, janë propozitat pozitive, të pasqyruara në pikat 1-3 më lart.
Nëse dikush – një historian ose politikan i nivelit të lartë – bën publik një dokument të rregullt, ku të provohet se Katovica ka ekzistuar, Gorbaçovi i ka dërguar udhëzimet Alisë dhe Alia i ka miratuar ato në një mbledhje të Byrosë, kjo nuk do ta bënte më pak të rremë dokumentin e ofruar nga Pëllumbi.
Për të sjellë një shembull: unë mund të tregoj, në një emision televiziv, një gur të vogël bardhosh, duke pretenduar se atë e ka sjellë nga Hëna një astronaut i Apollo 15-ës. Me logjikë, kjo që them unë nuk ka gjasa të jetë e vërtetë; por gënjeshtra ime nuk e përgënjeshtron gjë që Apollo 15-a ka udhëtuar vajtje-ardhje në Hënë dhe ka sjellë që andej gurë dhe copëra shkëmbinjsh; sa kohë që udhëtimi i Apollo-s mund të provohet lehtësisht me gjithfarë provash të tjera.
Tani, që të kthehem tek argumenti, provat për Katovicën duhet t’i sjellin ata që i besojnë kësaj teorie; sepse vetëm ata mund t’i sjellin dhe t’ia nënshtrojnë gjykimit të ekspertëve. Fakti që disa nga pohimet që bëhen në dokumentin e rremë që ka qarkulluar prej vitesh (atë që paraqiti edhe Pëllumbi) janë të vërtetueshme nuk mund të shërbejë si provë, por vetëm – në rastin më të mirë – si mbështetje e tërthortë.
Dhe këtu po detyrohem të përsërit, edhe një herë, që duke e nxjerrë dokumentin si të rremë, unë nuk pretendova të nxjerr si të rremë edhe përmbajtjen e atij dokumenti; sepse nuk e kam ekspertizën e duhur, prej politologu dhe historiani dhe juristi, që të gjykoj atë përmbajtje dhe të krahasoj, në nivel dituror, parashikimet e atjeshme me zhvillimet përkatëse që rrodhën më pas. Një dokument mund të jetë i rremë edhe kur përmbajtja e tij është e saktë ose e besueshme; dhe saktësia e përmbajtjes nuk shërben dot si kriter i mjaftueshëm për saktësinë ose autenticitetin e dokumentit vetë. Dokumenti i Pëllumbit, si hoax, hedh një hije të fortë dyshimi mbi vërtetësinë e teorisë së Katovicës sa kohë që i sillet publikut si e vetmja provë materiale, që Katovica ka ndodhur; ndërsa të tjerat prova janë vetëm conjectures (të llojit “parashikimet kanë dalë”; por parashikimet i kanë dalë edhe Nostradamus-it).
Për ta mbyllur këtu: dokumentin e qarkulluar prej kohësh dhe të bërë tani së fundi publik nga Pëllumbi unë e konsideroj si provë të rreme, ose hoax (çka nuk do të thotë se e ka sajuar Pëllumbi, as se ky ka gënjyer me vetëdije, pse kushedi Pëllumbit i është dukur autentik; që një dokument është i rremë, kjo nuk i bën të gjithë ata që i besojnë gënjeshtarë); provat për Katovicën shqiptare dhe Katovicën në përgjithësi mungojnë, edhe pse kjo nuk do të thotë, në vetvete, se Katovicë nuk ka pasur; por të gjithë ata që e marrin Katovicën për të mirëqenë nuk arsyetojnë drejt, ose kanë synime të tjera nga e vërteta, sa kohë që nuk i mbështetin dot bindjet e tyre me prova të drejtpërdrejta; që Ramiz Alia me të vetët dhe Arma e Sigurimit kanë marrë masa mbrojtëse gjithfarësh, ndaj rrezikut të pashmangshëm të përmbysjes, sidomos pas ngjarjeve të Rumanisë, kjo nuk diskutohet gjithashtu – por edhe nuk mund të shërbejë, në vetvete, si provë për teorinë tonë standard të Katovicës; sepse teoria e Katovicës është specifike dhe kërkon prova specifike.
Prandaj, të gjithë ata që vazhdojnë të ngulin këmbë për Katovicën, duke përfshirë këtu edhe të fantaksurit pas teorive të komplotit, edhe kretinët që shohin deri edhe tek argumenti im provë se Katovica vepron sot e kësaj dite dhe argumenti im vetë qenka pjesë madje armë e saj dhe e “parive” të përftuara prej saj, duhet të sjellin prova materiale për hipotezën e tyre, ose dokumente arkivore të besueshme; dhe se në atë masë që këto prova dhe dokumente mungojnë, i vetmi qëndrim logjik është se Katovicë nuk ka pasur si të tillë; dhe, sidomos, se kur sillet si provë një dokument, atëherë analiza edhe gjuhësore dhe tipografike e këtij dokumenti ka rëndësi kritike, sa kohë që ajo mund të provojë, edhe e vetme, nëse dokumenti është autentik apo jo.
Nuk e di se sa dakord mund të jeni, por unë e mendoj risjelljen e Katovicës në kujtesë për disa arsye që jo detyrimisht kanë një qëllim të përbashkët.
Fjala vjen, një nga grupet që është e interesuar për nxjerrjen e këtij materiali janë ato të cilët janë në një farë mënyre, indirekte me shumë mundësi, mbështetës të partive në pushtet. Shikohet qartë që sulmi i drejtohet Berishës dhe Nanos, dy prej eksponentëve kryesorë të politikës Shqiptare e po gjithaq kundërshtar të mëdhenj të Ramës dhe Metës (edhe pse janë detyruar të bashkëjetojnë me këtë të fundit). Më së shumti këto janë persona që shohin tek Rama, Mesian e Shqipërisë, atë që do ta heqë vendin nga Katovica e Alisë por që Ironikisht ky shërbim i kryhet nga njëri prej atyre që e nderuan deri në vdekje Ramiz Alinë. Pyes veten ku qe Serveti në ato çaste kur punonte në Kuvendin e Shqipërisë? Po para se të vdiste Alia përse nuk foli për Katovicën? Apo kish hall se mos edhe Alia e quante të çmendur si Nano?
Një tjetër grup i cili nuk mendoj se lidhet me grupin e parë janë ai grup i shqiptarëve të cilët duke parë katrahurën që ka rënë politika, kultura, mendimi e kështu me radhë tentojnë t’ia ngjisin fajin dështimit të një revolucioni, që nuk u krye kurrë, një ngjarje apo një ndodhie (që sipas meje nuk ka ndodhur kurrë) që në mendjet e të gjithëve ekziston pra tek Katovica jonë.
Gjithaq për t’u marrë parasysh është edhe fakti që shoqëria jonë këto vitet e fundit është shumë e tërhequr nga teoritë e komplotit botëror. Kushdo që bën një xhiro në panairin e librit në Tiranë do të shohë që kati i parë është i mbushur me shtëpi botuese që botojnë libra të tillë që konsumohen shumë shpejt nga shoqëria jonë. Natyrisht që Katovica është një komplot kombëtar që synon mos bashkimin me Kosovën, pushtetin e komunistëve, denigrimin e klasave të përvuajtura.
Të dy këto grupe të fundit nuk është se thonë një të pavërtetë, që Xha Xhai e ilustroi me shembullin e Apollo 15, por mënyra që ato përdorin për të treguar këtë të vërtetë është tërësisht abuzive dhe e pandershme. Abuzive për faktin se abuzon mbi një të vërtetë që na dhemb dhe djeg të gjithëve, sepse përçmon dhe deligjitimon çdo veprim të cilitdo qytetar që ka bërë në atë kohë dhe që bën ndaj sistemit sot e kësaj dite. Përse duhet të protestoj, të shkollohem, të punoj, të luftoj për drejtat e mia kur në fund të fundit kjo qenka një marrëveshje e bërë që do na komandojë vendin si në librat e Huxleyt? Pra, e kthen shoqërinë civile në një shoqëri pasive (a thua se pak e tillë është kjo e jona). Po aq sa abuzive është edhe e pandershme sepse nuk i jep mundësinë shoqërisë që të piqet dhe të reflektoj mbi gabimet dhe zgjedhjet e saj. Një shoqëri si e jona që duhet të reflektoj jo vetëm mbi historinë e afërt dhe të largët por edhe mbi shumë pjesë të tjera të rëndësishme detyrohet që të struket nëpër anale të gënjeshtra që tentojnë t’i paraqesin realitetin sipas syzeve optike të dikujt tjetër.
Fatkeqësia jonë qëndron që ne nuk duam të shohim të vërtetën në sy dhe mundohemi të hamë çdo gjë që fluturon, e kështu priremi të besojmë se gjithçka që thuhet mbi një tejçim të pushtetit nga komunistët e vjetër tek të rinjtë ka ndodhur me doemos me një orar, ditë, muaj dhe vit të caktuar. E gjitha kjo është një fatkeqësi që i heq mundësinë shoqërisë për të kryer një veprim aq shumë me rëndësi për veten e saj, kritikën.
Ne fakt eshte per te ardhur keq qe duhet te japesh sqarime te ketij tipi … e prape, abc-ne e logjikes, ata qe s’e kane ne moshe te rritur, nuk e fitojne dot nga shpjegimi, sado i mireshpjeguar qe mund t’u behet prej kujtdo. Jam deshperuar te shoh sa shume njerez u besojne Katovicave te llojeve te ndryshme. Nuk besoj qe eshte problem gjenetik. Kam frike se vjen nga nje nivel shume i ulet edukimi…
Nuk e kam ndjekur kete debat sepse me eshte dukur humbje kohe. Do te jete gjithmone dikush qe do perpiqet te shpjegoje gjithcka ne mos me ane te nje teorie te gjithckaje, atehere me ane te Masoneve, apo te nje Katovice a nje tjetre.
Megjithate, ka dicka qe me vret veshin ne kete konkluzion:
“Prandaj, të gjithë ata që vazhdojnë të ngulin këmbë për Katovicën […] duhet të sjellin prova materiale për hipotezën e tyre, ose dokumente arkivore të besueshme; dhe se në atë masë që këto prova dhe dokumente mungojnë, i vetmi qëndrim logjik është se Katovicë nuk ka pasur si të tillë.”
Tingellon shume i forte, te pakten nga ana logjike. E vertete qe kush kembengul tek Katovica duhet te sjelle prova te besueshme dhe jo ta shnderroje gjithcka ne prove. Por fakti qe nuk ka prova per nje ngjarje do te thote vetem qe NJERI PREJ qendrimeve logjike mund te jete: Ngjarja nuk ka ndodhur fare. Dhe ky konkluzion, jo vetem qe nuk eshte I VETMI qendrim logjik i mundshem ne mungese te provave dhe dokumenteve, por nuk eshte as detyrimisht me i privilegjuar se konkluzioni tjeter: qe provat jane zhdukur. Duke pasur parasysh se transparenca dhe ruajtja me besnikeri e dokumenteve nuk eshte ndonje atribut me peshe i shtetit modern (madje jo vetem kur ky i fundit peson ndryshime traumatike ne regjim si ato te 90-es, por edhe kur gezon nje vazhdueshmeri relativisht te qete) konkluzioni se provat jane zhdukur nuk mund t’i atribuohet vetem mendjeve anemike.
Lulian, ki parasysh se po flasim për tri kategori provash: (1) prova se në Katovicë është mbajtur një summit me pjesëmarrjen e Gorbaçovit dhe të liderëve të tjerë të Lindjes europiane; (2) prova se Gorbaçovi i ka dërguar, pas këtij takimi, letër Ramiz Alisë; (3) prova se Ramiz Alia e ka studiuar këtë letër 2 vjet dhe pastaj e ka shtruar për debat në një mbledhje të Byrosë Politike. Për asnjë nga sa më lart nuk ka prova. Unë e kuptoj se mund të jenë zhdukur ose mbuluar prova për pikën 3 (pa çka se pikërisht një provë për këtë pikë është falsifikuar dhe po na sillet që prej 20 vjetësh në sy); por pse të jetë zhdukur, bie fjala, nga ana sovjetike, prova që Gorbaçovi i paska dërguar letër me udhëzime Ramiz Alisë? Ç’interes do të kishte Gorbaçovi që ta zhdukte këtë letër? Dhe më tej akoma: pse dhe si do të mund të zhdukeshin prova për një summit sekret në Katovicë, me pjesëmarrjen e liderëve të Lindjes komuniste? Ndryshe nga teori të tjera komploti, kjo e Katovicës lidhet edhe me veprime dhe zhvillime të pavarura nga vullneti i udhëheqjes komuniste të kohës, të cilat janë mjaft më të lehta për t’u verifikuar.
Po mendoja të njëjtën gjë me Lulianin: mungesa e provës nuk është provë e mungesës. Për të vërtetuar pamundësinë, kategoria e parë duket më kritikja, domethënë a është e mundur që të jetë mbajtur takimi sekret në Poloni, dhe e vërteta të ketë depërtuar vetëm në Shqipëri. Na rikthehen tek ajo magjia ku shqiptarët janë më të mirët, më të bukurit, e të tjera e të tjera.
E pabesueshme nuk domethënë e pamundur, siç thoshte Sherlocku i shkretë, megjithatë teza e paramendimit është shumë e dobët në fakte. E vetmja pikë ku mbahet, janë këto zërat që qarkullojnë prej 20 vjetësh në formën e një legjende urbane. Ajo që është shumë më e besueshme, është që të njëjtat ngjarje të jenë verifikuar në mënyrë organike, dhe si pasojë, vetë konstatimi i tyre t’i ketë dhënë origjinë zërave. Nëse sipër kësaj duam të shtojmë edhe krijimin e qëllimshëm të zërave, unë do rikthehesha tek pyetja e parë : ku janë provat. Nejse, ka mundësi të mos eksitohemi me këtë muhabet. E kam me V-for-V që do ta lidhë kundërshtimin legjendës me dashurinë për Ramën, apo që supozon se legjenda implikon Ramën. Duke u larguar në spekullime kaq shumë nga provat, muhabeti bëhet thjesht i mërzitshëm.
Sa i perket proves se dyte, zhdukja e proves nuk eshte e thene te udhehiqet nga ndonje interes i vecante. Mund te jete thjesht ceshtje protokollare, ku prova e kesaj letre prej Gorbacovit, edhe pse pa perbere ndonje interes te vecante, eshte futur ne te njejten kategori me dokumente te tjera me interes per tu zhdukur. Por mund te jete edhe gabim burokratik. Te dyja keto raste flasin per zhdukje provash por jo per ndonje interes te vecante, dhe dicka e tille mund te kete ndodhur jo vetem nga ana e Bashkimit Sovjetik, por nga kushdo shtet pjesmarres ne ngjarjen e supozuar. Problemi eshte se arkivat e komunizmit nuk jane aq te rregullta sa qe mungesa e proves e nje letre te tille nga Gorbacovi per Aline te perbeje ndonje habi. Kete kaos te arkivave te komunizmit qe Mehilli e njeh vete mire, e pershkruan si “një pirg gënjeshtrash [ku] shpesh studiuesi e ka tejet të vështirë të ndajë faktin nga fabula.” Pra pse-ja per zhdukjen e proves se dyte nuk ka nevoje te pergjigjet detyrimisht me ane te ndonje interesi prej paleve. Nuk ka nevoje pra per ndonje teori komploti, sa do te moderuar, per te shpjeguar mungesen e proves se dyte; mjafton qasja e pushtetit ndaj arkivave.
Per proven 1, nuk di cfare te them. Nuk e di a eshte Katovica teori tipike komploti, apo jo. Ti me te drejte nuk pyet thjesht pse, ketu, por pse dhe si, megjithese mua, me aq pak sa e njoh rastin, pyetjen pse me duket se e shpjegon komploti si i tille: “Pse s’ka prova per nje takim sekret? Po sepse po te kishte prova, c’sekret do ishte?” Ajo qe duhet te shpjegojne ata qe kembengulin tek Katovica eshte si mund te mbahet nje sekret i tille? Me cfare metodash? Cfare trushplarje? And what rough beast slouches towards Katovicë to be born?
Xhaxha, me kupto, dhe te kerkoj ndjese nese kjo eshte jashte temes se debatit, por nuk me intereson Katovica ne vetvete. Me intereson vetem lloji i Katovices dhe marredhenia qe krijon nje histori e tille me faktet historike; me interesojne teorite konspirative dhe impakti i tyre mbi nje qasje me racionale ndaj historise; me intereson se si nga nje ekstrem, “full of passionate intensity,” ku mungesa e fakteve dhe provave per nje katovice sillet si prove se nje katovice ka pasur, kalohet ne ekstremin tjeter, ku mungesa e provave sillet si prove se s’ka pasur; shkurt, me intereson vetem konkluzioni logjik qe mund te nxirret mbi nje ngjarje historike te supozuar, te hamendesuar, por te pafaktuar e qe tingellon teper fiktive.
Besoj se kriteri i përgjithshëm që duhet përdorur, në këtë rast, është brisku i Occam</em>-it, meqë teoria e Katovicës nuk i shton asgjë shpjegimit tjetër, se zhvillimet në Shqipërinë e pas-1990-ës ishin rezultat i natyrshëm i raportit të forcave mes grupeve të pushtetit atje.
Pozicioni im, se sa kohë që nuk është sjellë asnjë provë e besueshme për të (kujdes – kjo nuk është e njëjtë me “sa kohë që nuk është provuar”) Katovica logjikisht nuk ekziston, duhet kuptuar kështu: sa kohë që nuk është sjellë asnjë provë e besueshme për të, teoria e Katovicës nuk mund të shërbejë si premisë për teori dhe shpjegime të tjera.
Atehere ndjese sespe te paskam keqkuptuar duke e lexuar konkluzionin tend me te forte se c’eshte ne fakt. Ky sqarim e ndryshon pohimin, nga “mungesa e provave per te, te sjell ne konkluzionin logjik se Katovice s’ka pasur,” ne “mungesa e provave te sjell ne konkluzionin se Katovica nuk mund te perdoret pa i thene logjikes ik e pirdhu.”
Katovica eshte nje fenomen pasojat e te cilit i njohin te gjithe.
Njohja dhe pranimi i fakteve, ngjarjeve kerkon medomemos nje analize… dhe deri me sot “fenomeni Katovice” – i cili thote se Shqiperia eshte drejtuar dhe vazhdon te drejtohet nga nje pari e dale nga nomenklatura e djeshme komuniste, e transformuar dhe udhezuar nga larte (e nga sa larte eshte fare e parendesishme gjykoj, personalisht) – e shpjegon realitetin e sotem e te djeshem me mire se gjithcka tjeter.
Natyrisht ty mund te mos te te pelqej, sepse delegjitomin nder te tjera edhe shokun tend Edi Rama; delegjitimon dhe u jep shpjegim edhe maskaralleqeve te tjera te “parise”, perfshire krimin ndaj demokracise me ndryshimet Kushtetuese te 2008.
Natyrisht, kjo qe nderhyrja e Shvejkut me siper eshte e kote sepse une nuk kam lexuar asnje qe me ilustrimin e pasojave te fenomenit XXXvica perjashton disi apo teresisht pergjegjesine e shoqerise, nder te tjera edhe per te kuptuar sa ka ndohur keto dy dekadat e fundit…
Shkruan:
Unë jam dakord me këtë, me përjashtim të pikës së fundit, ose “udhëzimeve nga lart,” meqë besoj se nomenklatura e djeshme komuniste dhe sidomos Sigurimi i Shtetit ishin e vetmja forcë mjaftueshëm e organizuar, që të mund të menaxhonin tranzicionin.
Nuk kuptoj pse një dukuri lehtësisht e shpjegueshme me faktet ekzistuese, duhet shpjeguar me një teori së cilës i mungojnë krejt provat. Nuk kuptoj pse duhet shtuar ky faktor “i jashtëm”, në një kohë që shpjegimi ekzistues është edhe më i thjeshti.
Shkruan:
Këtu ti gabon, sepse personalizon një temë për të cilën unë kam interes intelektual, jo personal. Për fat të keq, ky gabim tradhton edhe një mënyrë të menduari patologjike, e cila në rrethana në tjera kushedi të bind për vërtetësinë e teorive të komplotit.
Bindja ime është, gjithsesi, se teoria e Katovicës turbullon, nuk sqaron.
Nuk e di me ke e ke ketu me lart, V. Por ti po flet per nje dukuri krejt tjeter se ciles ti vendos t’i japesh emrin konvencional Katovice. Ky diskutimi i fundit qe ti shton nuk ka lidhje me asnje mbledhje konkrete apo dokument konkret… dhe nuk eshte diskutimi te cilit i referohej Xhaxhai. Dukuria qe ti pershkruan mund te jete nje dukuri shoqerore krejt e vertete (edhe une besoj qe brezi i dale nga kreret e diktatures se proletariatit dhe nga “inteligjencia” komuniste nuk i leshoi kurre frenat politike e mediatike; madje fitoi frena te rinj ekonomike dhe thjesht i ndau me te tjere qe luanin kundershtaret e socializmit. A nuk eshte ky kuptimi i demokracise?). Por shpjegimet Gramsciane te gjendjes se shoqerise shqiptare sot dhe menyres se si fuqia mbetet ne te njejtat duar le t’i diskutojme kur kane vendin. Nuk duhet te dale nje pacavure si dokumenti ne fjale per te kuptuar apo diskutuar lodrat e fuqise ne Shqiperi keto 20-30 vjetet e fundit. Eshte teme qe rri per bukuri me vete.
Nga ana tjeter, mos u infekto nga propaganda e Saliut qe te konsiderosh Ramen si nje nder ata bijte e komunisteve. Rama me ata bijte e komunisteve s’ka gje te perbashket ne thelb, sido qe sot mund te luftojne per te njejtat qellime (dhe une, ta dish, jam nder mbeshteteset me te keqia te Rames).
Sa per ate qe the se Xhaxhai (besoj se per ate e kishe apo jo?) mban nje qendrim a nje tjeter qe t’i beje fresk “shokut te tij Edi Rama”, aty me bere te qesh vertet. Po nejse…
@Presja: “Nga ana tjeter, mos u infekto nga propaganda e Saliut qe te konsiderosh Ramen si nje nder ata bijte e komunisteve.”
Rama eshte bir komunisti. Une sinqerisht nuk kuptoj – e ketu mbase nga ndihmon edhe XXXXvica per te gjetur nje shpjegim, – sesi Rama gjedet aty ku gjendet, madje edhe pas ndryshimeve te Kushtetutes se 2008 e madje edhe pas humbjes ne 2009. Nuk kuptoj psh sesi gjithe PSja heshti perballe uzurpimit qe Rama i bente PS, pas 2009. Nuk kuptoj se perse nuk u mbeshtet me fort Malaj apo Blushi, kete konsideruar vlerat dhe aftesite e ketyre krahasuar me te shtuquajturin Piktori… Cfare e ka sjelle kete tip donkishoteskt, te pashkolle e te paafte ne maje te Shtetit? Une nuk e di! Di qe propaganda e klanit te vet, perfshire ate te Vehbiut i cili,nder te tjerra, para e gjate fushates se fundit rrekej te na shpjegonte sesi Rama ishte apo eshte qytetari perpara malokeve… e duke shkuar deri aty sa te deklaronte se disa nga komentuesit e ketushem ishin te paguar nga Saliu, apo me mire te them i sherbenin Saliut, pra kjo nuk me mafton. Po mund te jete me influente ajo teoria qe thote se klani i ish komunisteve dhe bijve te komunisteve eshte me i ngjeshur, pra me klanori nder klanet…
Pastaj: “Sa per ate qe the se Xhaxhai (besoj se per ate e kishe apo jo?) mban nje qendrim a nje tjeter qe t’i beje fresk “shokut te tij Edi Rama”, aty me bere te qesh vertet. Po nejse…”
Edhe une po buzeqesh e po e mbyll ketu… sepse nuk dua ta bej Vehbiun qe te filloj perseri me lojera “nofkash” e supozime te tipit “njerezit e Saliut kane nje qender interneti nga bejne propagande…”
Para se te iki vertete citoj Kodren kur thote: “”Duke pasur parasysh se transparenca dhe ruajtja me besnikeri e dokumenteve nuk eshte ndonje atribut me peshe i shtetit modern (madje jo vetem kur ky i fundit peson ndryshime traumatike ne regjim si ato te 90-es, por edhe kur gezon nje vazhdueshmeri relativisht te qete) konkluzioni se provat jane zhdukur nuk mund t’i atribuohet vetem mendjeve anemike.””
Sec kam pare nje dok historik mbi te ciln fatkeqesisht nuk di te jap referenca ne te cilin tregohej sesi shtetet pjella te komuniymit, krahasuar me ato nazi-fashiste ishin ku e ku me diletante ne rezervimin dhe arkivimin e dok zyrtare. Ose ndryshe, nazistet sado kriminele, i kane te dokumentuara te gjitha krimet e veta, ndryshe nga shtete e organizata komuniste te cilat kane veperuar, ne nivele te caktuara, edhe si banda informale.
Diskutim te mbare!
Nuk e di se pse mua Katovica me sjell nder mend te pavdekshmin Agim Qirjaqi kur bertet “Idjote, hajvane!”
Ose edhe tek “Pisheze gazmore ne bregun atje tej / t’i zbardhi qerpiket debora e re”
Ndërsa unë kam dëgjuar se në Poloni, zhvillimet post-komuniste dhe uzurpimin e pushtetit nga nomenklatura ish-komuniste ua atribuojnë udhëzimeve të dërguara nga një mbledhje tepër sekrete, e zhvilluar midis Ramiz Alisë, Joao Amazonas-it dhe kunatit të shokut Fosco Dinucci, në Karbunarë, në fund të viteve 1980 (komplot gjithashtu i njohur me emrin “Karbunara polake”).
Oh, Polskij Карбона́ра majа́… Ju e dinit dhe na e keni mbajtur te fshehur????
Ma kishte permendur si bicim kunderpeshe mjekja ime polake, kur e kisha pyetur per Katovicen, gjate nje takimi rutinor.
Me fol per Katovicen, te te them per Karbunaren, i kisha thene….
Per nder, diskutim me kot se ky nuk kam pare ndonjehere ne kete blog.
Zhvillimet ne Shqiperi pas ’90 kane ndjekur rrjedhen me normale dhe te natyrshme qe mund te pritej. Pushtetin dhe ekonomine e kane kontrolluar komunistet, e vertete! Por eshte e natyrshme te ndodhte keshtu. Ata e kishin ne dore edhe gurin edhe arren. Kishin pergatitjen, kontaktet, mjetet, te gjitha. E si mund te ndodhte ndryshe? S’kishte nevoje as per Katovice, as per mbledhje byroje, as per platforme e e as per direktiva nga lart. Ishte ne natyren e gjerave. Nese jo ata, kush tjeter?
Disa argumentime jane te standartit logjik te meposhtem.
a) Ne tavolinen e punes se Ainshtainit pas vdekjes u gjend libli i famshem i Welikowskit.
b) Autoriteti i Ainshtainit eshte i njohur
c) Ekzistenca e Planetit te 12 u vertetua.
Boshlleqet ne kete lloj arsyetimi jane katastrofale.
Por ka shume njerez qe kete nivel llogjike kane……..