Peizazhe të fjalës

ose natyra jo aq të qeta
Letërsi

(PËR)MAKSIMA

Pyet shtatë a tetë dhe përgjigju vetë.

Mizat e yshtin gomarin në baltë, i zoti e nxjerr.

Thika i ruan vreshtat.

Çka pjek baba e ha i biri.

Çdo mësim është pësim.

Bujku i zotë ia merr me zorr bukën botës.

Peshku medet, tigani pa zjarr.

Kur qyqja qan e pulat kakarisin, mizat fërkojnë duart.

Në martesë, 2 është pushim, 3 transmetim.

I shtrenjtë në miell, kërnac në krunde.

S’bëhet ariu xurxull me mjaltë.

Krypa: Albanian Goth

Krypa: Albanian Goth

Ungjilli i tregut global: “Go sell it on the mountain over the hills and everywhere”.

Lullë llullë, bëhesh tullë.

Pronari ha rrush të thartë, çirakut i prishen dhëmbët.

E shkara është karma e të dobëtit.

Pret bari ta hajë gomari.

Kush të mjaullin natën, të gric ditën.

Bardha bie nën bardhë.

Bardha e ka bishtin prapa.

Kulla e Zarit nuk do të digjet.

T’i varësh turkut mëlçinjtë.

Kombinati rripa-rripa e mbledh çetën me garipa.

Jepi Nastradinit gomarin dhe Aliut demin.

Veç Aliu e kap demin për brirësh.

Martesa i fut burrë e grua në shishe.

Maks njëherë e rrëfe 66 herë.

Me një teke iu llash trapa.

Kush të do, të han.

Zbuloni më tepër nga Peizazhe të fjalës

Pajtohuni tani, që të vazhdoni të lexoni dhe të përfitoni hyrjen te arkivi i plotë.

Vazhdoni leximin