PËR NJË FJALË GOJE

Në atë kohë, çdo familje e respektueshme e kishte nga një fëmijë gjeni. Melsi i vogël, që ishte djali i vetëm i drejtorit të Drejtorisë së Riedukimit Kaso Y., mund të recitonte përmendësh, rrjedhshëm dhe shtruar, listën e plotë të anëtarëve dhe kandidatëve të Këshillit të Shtetit.

Kjo dhunti e paparë ishte edhe fryt i përpjekjeve të palodhura të nënës ambicioze të Melsit, shoqes Nermin, e cila nuk linte pasdite pa e vënë të birin të përsëriste aktin e vet, të garantuar për t’i dhuruar admirim dhe duartrokitje.

Pas dënimit që iu bë Olimpiadës së II të Teatrove Profesioniste, në përbërjen e Këshillit të Shtetit pati ndryshime; ministri i Arteve Skenike Dhanil Gj. u përjashtua nga Këshilli, ndërsa Rektori i Universitetit Akademik, prof. Gjovalin U., kaloi nga anëtar në kandidat; njëkohësisht, në Këshill u pranua një anëtar i ri, kryetari i Kooperativës së Tipit të Lartë të Ballgamit, shoku Myfit M.

Në atë kohë ndryshimet politike ndodhnin rrufeshëm, siç e kërkonte revolucioni. Melsi i vogël nuk pati kohë ta perfeksiononte listën e re të Këshillit të Shtetit, sepse vetëm një ditë pas botimit të saj në Gazetën Zyrtare, u ftua familjarisht në fejesën e njërës prej të bijave të veteranit Ndreçi R., ku të gjithë e pritën me dashuri të madhe dhe menjëherë i kërkuan të demonstronte aftësinë e vet të vetme, por absolute.

Për fat të keq, gjeniu i vogël i familjes së shokut të nderuar Kaso Y. nuk kishte pasur kohë ta provonte si duhej radhitjen e re, prandaj u ngatërrua keqas gjatë recitimit, duke harruar padrejtësisht jashtë listës ministrin e Nënprodukteve Fatbardh L., por duke ia ruajtur vendin ish-ministrit të Arteve Dhanil Gj., të cilit, përkundrazi, i kish perënduar tashmë ylli.

Në darkën e fejesës ndodhej edhe Antoneta, kunata e Fatbardh L., së cilës nuk i shpëtoi fakti që emri i të kunatit kishte mbetur pa u përmendur gjatë recitimit të gjeniut; menjëherë u dyshua për më të ligën, dhe Fatbardh L. e mblodhi familjen mënjanë, për të lënë porositë që lihen në kësi rastesh. Të gjithë e interpretuan gabimin e të birit të drejtorit të Drejtorisë së Riedukimit si pakujdesi kobzezë ose shenjë kuptimplote.

Nata shënoi edhe disa ngjarje të tjera serioze: Melsin e rrahu paq i jati në veturë, jo aq për recitimin e keq dhe ngatërrimin e emrave të dinjitarëve më të lartë të shtetit, sesa për një copë çuditërisht të lëmuar shrapneli që ia gjeti në xhep të pantallonave e që pas gjase gjeniu i vogël do ta kish zhgrapur prej muzeut të vogël privat të veteranit Ndreçi R.; ministri i Nënprodukteve Fatbardh L. skicoi në bloknotin e vet një projekt-autokritikë, në dy seksione: njërin për gabimet që i kishte kryer vërtet, tjetrin për gabimet që mund t’i kishte kryer, e që mund t’i përmendte në rast nevoje; më në fund, ministrit të Brendshëm Shazivar G. i çuan me korrier në shtëpi një faksimile të një denoncimi të vjetër kundër kunatës së Fatbardh L., Antonetës, e cila paskësh shitur privatisht një makinë qepëse Singer, për një shumë të ekzagjeruar.

Në atë kohë listat përfaqësonin rregullin mbi të cilin ngrihej dhe funksiononte shteti; renditja ishte njëkohësisht diagram i raportit të forcave, ose formulë që duhej përvetësuar me entuziazëm nga të gjithë ata që shpresonin t’i mbijetonin luftës për ekzistencë. Këtë e kuptonte më mirë se kushdo tjetër drejtori i Drejtorisë së Riedukimit, Kaso Y., të cilit puna e përditshme i kërkonte të merrej me gjithfarë listash të tjera: kuadro të zhdukur, kuadro të zhdukshëm, kuadro për t’u zhdukur, kuadro rezervë për t’u dënuar, kuadro të pariedukueshëm, kuadro rezervë për t’u liruar nga internimi…

Fqinjët e vilës ku jetonte familja e Kasos e dëgjuan çiftin të ndërronte fjalë në orët e vona: ishte Kasoja vetë, i cili pas një telefonate që i kishte mbërritur në linjën sekrete, kishte zgjuar të shoqen Nermin nga gjumi dhe i kishte kërkuar t’ia recitonte emrat e anëtarëve dhe të kandidatëve të Këshillit të Shtetit një më një. Gojët e këqija thanë më pas se Kasoja, duke arsyetuar në mënyrë dialektike, kishte nxjerrë përfundimin se rrënjët e gabimit që kish bërë i biri në recitim e sipër shtriheshin më thellë se ç’dukej, dhe se ndoshta duheshin kërkuar tek e shoqja; sikurse thanë edhe se Nermin Y., e ndërprerë herë pas here nga dënesa të furishme,  e paskësh recituar listën vetëm pasi Kasoja e kishte kërcënuar haptazi me revolverin e shërbimit. Në recitim e sipër, kishte mbërritur poshtë në rrugë ministri i Brendshëm Shazivar G., për ta marrë kolegun e vet e për t’u larguar të dy në drejtim të Kodrave të Liqenit.

Të nesërmen, Melsi i vogël u gdhi i sëmurë me shytat, dhe mjeku pediatër Minella L. i urdhëroi regjim shtrati; dera e dhomës ku flinte shoqja Nermin qëndroi e mbyllur deri në mesditë; ndërsa Këshilli i Shtetit, në mbledhjen e vet të radhës, refuzoi kategorikisht kërkesën e drejtorit të Drejtorisë së Riedukimit, Kaso Y., për të kaluar nga anëtar, në kandidat të Këshillit. Populli nuk do të na kuptojë, u tha të kishte thënë, me atë rast, Diktatori.

Lini një përgjigje

Zbuloni më tepër nga Peizazhe të fjalës

Pajtohuni tani, që të vazhdoni të lexoni dhe të përfitoni hyrjen te arkivi i plotë.

Vazhdoni leximin